بررسی عوامل تأثیرگذار بر رکود ورزش در فارس/ چرا استعدادهای ورزشی در فارس ظهور نمی کند
شاید بتوان دلایل متعددی را برای این روند نزولی ورزش در فارس برشمرد که در این نوشتار بهاختصار به دلایل اصلی این ناکامیها اشاره میشود:
حمایت نشدن ورزشکاران از سوی مسئولان رده بالای استان
موضوع عدم حمایت مسئولین از ورزش در فارس، اظهر من الشمس است. از مدیرعامل و سرمربی باشگاه فجر شهید سپاسی گرفته تا روسای هیئتهای مختلف ورزشی و حتی اعضای شورای شهر شیراز نیز به این موضوع اذعان دارند.
همین چند روز پیش، زینالعابدین عرب، عضو شورای شهر شیراز، در این رابطه اظهار داشت که ورزش فارس بزرگتری ندارد تا به مسائل و مشکلات ورزش استان رسیدگی کند.
زمانی که بحث حمایت از تیمهای ورزشی پیش میآید، همه مسئولان در خواب هستند و وقتی بهطور مثال امید نوروزی مدال رنگین المپیک را کسب کرد و به شیراز بازگشت، خواهیم دید که مسئولان چگونه برای به فرودگاه و پیشواز رفتن از یکدیگر سبقت میگیرند.
حال باید از مسئولین محترم ورزش فارس پرسید که روی سخن این عزیزان با کیست؟ چه کسی مسئول حمایت تیمهای مختلف ورزشی استان است؟
زمانی که باشگاه فجر سپاسی نیازمند حمایت مسئولین است، چگونه است که با این باشگاه مردمی و مزین به نام شهید، جنگ رسانهای ایجاد میشود؟ آیا این هم از سیاستهای حمایتی است؟
ارتباط نداشتن ورزش با صنعت
ارتباط بین ورزش و حوزه اقتصادی عامل
مهمی در ایجاد وضعیت مناسب در ورزش حرفهای است، زیرا از این طریق حامیان مالی برای
تیمهای مختلف از میان صنعتگران و سرمایهگذاران حوزههای مختلف صنعتی پدیدار میشوند
که این عامل متأسفانه در استان پهناور فارس دیده نمیشود.
در واقع مشکل ورزش فارس این است که ارتباط صنعت و ورزش وجود ندارد تا بتواند با
استفاده مطلوب از ظرفیتهای اقتصادی موجود در بخش خصوصی، زیرساخت حمایتی مناسبی
برای ورزش حرفهای در رشتههای مختلف ایجاد کند.
گاهگاهی دیده میشود که تیمهای ورزشی استان برندی را بر روی پیراهنهای خود تبلیغ میکنند ولی این کار هم بهصورت مقطعی و زودگذر است و در اصل، درمان موقتی است بر پیکره زخمی اقتصاد ورزش در استان فارس.
در این راستا مقامات و مسئولان ورزشی و بلندپایه استان فارس، بزرگترین کمکی که به ورزش استان میتوانند بکنند این است که این ارتباط را با بخش خصوصی ایجاد کنند.
استان فارس دارای شهرکهای مختلف صنعتی، پالایشگاهها، صنایع پتروشیمی و نیروگاههای مختلف است که با همکاری و هماهنگی بیشتر و بهتر با این صنایع میتوان سرمایه و پتانسیل عظیمی که در این بخش وجود دارد را به سمتوسوی ورزش روانه کنند تا از این طریق بزرگترین مشکل باشگاههای مختلف ورزشی در سطح استان فارس حل شود.
پوشش رسانهای ضعیف
امروزه بخشهای قابلتوجهی از برنامههای تلویزیون ، رادیو ، مجلات و سایر رسانههای گروهی، به ورزشی و اخبار ورزشی اختصاص دارد و خلاصه ورزش یکی از اموری است که در جهان بهصورت جدی مطرح بوده و از جهات مختلف دارای اهمیت است.
در این بخش روی سخنمان با صداوسیمای مرکز فارس است. استان فارس با داشتن 30 شهرستان و 48 رشته ورزشی نیاز به پخش 3 یا 4 برنامه ورزشی در هفته دارد آنهم در اوقات پربیننده؛ اما آن چیزی که در واقعیت اتفاق میافتد این است: پخش یک ساعت برنامه ورزشی در هفته بنام «صعود» آنهم بهصورت مقطعی و در برخی فواصل زمانی پخش میشود.
حال باید از صداوسیمای مرکز فارس پرسید که ورزش برای آنها چه جایگاهی دارد؟
تاکنون چه مقدار در معرفی رشتههای ورزشی و انگیزه دادن به جوانان این استان قدم برداشته است؟
تاکنون چند برنامه حرفهای در مورد ورزش فارس ساخته است؟
در واقع سازمان صداوسیما بهترین تریبون و رسانه جهت انعکاس و معرفی فعالیتها، استعدادها و نوابغ ورزش استان است و با پتانسیل بالایی که در این زمینه دارد، میتواند در رشد و شکوفایی ورزش در استان تأثیر بسزایی داشته باشد.
استعدادیابیهای مقطعی و زودگذر
در ردههای سنی پایه و آموزشگاهی، فارس یکی از استانهای سرآمد ورزش است و هرساله مدالهای بسیار زیادی توسط ورزشکاران فارس در رشتههای مختلف ورزشی در بازیهای آموزشگاهی کشور نصیب فارس میشود اما در نهایت امر، زمانی که همین جوانان مدالآور به رده سنی بزرگسالان میرسند، بعضاً با مشکلاتی روبرو میشوند و نمیتوانند استعدادهای خود را به بهترین نحو ممکن بروز دهند.
همین میشود که امثال امید نوروزیها بهندرت در این استان پهناور ظهور میکنند و میتوانند استعدادهای ناب خود را به منصه ظهور برسانند.
شاید یکی از دلایل عمده این امر عدم حمایت کافی از مجموعهها، آموزشگاهها و مدارس ورزشی استان فارس و همچنین مقطعی بودن برنامهریزیها برای این جوانان مستعد و مدالآور باشد.
مطمئنا با رفع این مسائل و مشکلات عنوان شده، دوباره شاهد روند صعودی ورزش در استان فارس خواهیم بود، زیرا فارس سرشار از استعدادهای ناب است، فقط کمی توجه میخواهند.
* ایمان زارع مهذبیه
توی استان فارس همه فقط حرف میزنن ولی کسی عمل نمیکنه ، این حرفها زمانی ارزش داره به عمل منتهی بشه