شیرازه: «اقتصاد کشور را به اراده کشورهای غربی و مذاکرات هسته ای گره نزنید و بدون اقتصاد مقاومتی و فعال سازی اقتصاد داخلی نه مشکلات مادی و اقتصادی ما حل خواهد شد و نه ارزش های انقلابی و الهی ما حفظ خواهد شد.»
«اگر در مباحثات مذاکرات هسته ای از حقوق این ملت عقب نشینی کنید بعد سراغ ارزش های شما هم خواهند آمد، به ارزش های شما هم سریع توهین خواهند کرد و باز هم باید کوتاه بیایید»
«تا هر زمان می خواهید مذاکره کنید و مذاکرات را ادامه دهید اما چشم امید به نقاط حقیقی بدوزید نه نقاط خیالی.»این ها بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب خطاب به مسئولان دولتی بود.

ابتدای انقلاب و در دولت موقت تفکری وجود داشت که اذعان می کرد که «اگر بر سر اصول و ارزش هایمان بمانیم ضرر می‌کنیم و اگر کوتاه بیاییم، دشمنان به ما رحم می کنند و با کوتاه آمدن ما آنها به حقوق ما احترام می گذارند»،این ایده توهمی بیش نبود و به نظر می رسد ریشه ای نیز در تنبلی برخی مسئولان داشت.تنبلی در اقتصاد مقاومتی و التماس در اقتصاد خارجی همواره وجود داشته است چرا که این کار راحت‌تر و با مذاق تنبلی برخی مسئولان کشوری سازکارتر است.

امام راحل وقتی حکم سلمان رشدی را صادر کردند فرمودند: «عده‌ای به من می‌گویند واکنش شما تند بود و بهتر است توهین به رسول الله را نادیده بگیریم تا اقتصاد ما بهتر شود، اقتصاد شما هم بهتر نخواهد شد چرا که اگر الان کوتاه می‌آیند به دلیل این است که از شما می‌ترسند.اما اگر کوتاه بیایید از شما نخواهند ترسید و بر شما ترحم نخواهند کرد و جوری شما را زمین می‌زنند که عبرت دیگران شود»

در احادیث اسلامی نیز بر این نکته تاکید شده که به جای التماس به دیگران به قدرت خودتان ایمان بیاورید و اجازه بدهید بازار در جهت تولید سالم و به صورت اخلاقی و عدالت‌محور فعال شود. آقایان توجه نکردند که به حدی سرمایه‌های سرگردان، دانشجویان متخصص، نیروهای کار و امکان سرمایه‌گذاری و پول در این کشور وجود دارد که حتی یک سوم آنها اگر فعال شود می‌تواند همه مشکلات اقتصادی کشور را حل کرده و ما در بعضی محصولات تبدیل به بزرگترین صادر کنندگان شویم.

اگر با عقل چرتکه انگیز مادی هم نگاه کنیم، در تاریخ هر زمان  دشمنان دولت ما ضعف مشاهده کردندبیشتر فشار آورند. به محض این که آمریکایی‌ها در کلام دولتی ها ضعفی را احساس کردند فهمیدند این تحریم‌ها در ذهن بعضی از مقامات اثر می‌کند و با شدت دادن به تحریم‌ها می‌توانند امتیاز بگیرند. چنانکه می‌گویند ایرانی‌ها اقتصاد تولیدی داخلی را نتوانستند فعال کنند و وابستگی آنها به نفت حفظ شده است؛ می‌گویند دولت‌های ایران عرضه اصلاح تولید و نظام توزیع را نداشتند و به نفت آویزان مانده‌اند و حالا که ایرانیها ضعیف شده‌اند می‌گویند دلیل آن تحریم بوده پس تحریم‌ها را تشدید می‌کنیم تا زمین بخورند.

کلینتون در کتاب خود گفته است که استراتژی ایلات متحده در مقابل با ایران سیاست چماق و هویج است، فقط با زبان قلدری و تهدید نمی‌شود با ایران مواجه شد و تاکید کرده است اگر دیپلماسی را شروع نمی‌کردیم نمی‌توانستیم تحریم‌ها را تشدید کنیم.

وی اعتراف می‌کند مذاکره با ایران و نوشتن نامه‌ها یک تاکتیک بوده که بدون آن نمی توانستند برای تحریم‌ها اجماع ایجاد کنند.

هیلاری کلینتون در کتاب خاطرات خود به اسم «انتخاب‌های سخت» به شکل تلویحی اشاره می کند که حتی برای بهتر شدن اقتصاد راهی جز اقتصاد مقاومتی وجود ندارد.

کلینتون در انتخاب های سخت نوشته است :«ایرانی‌ها هنوز هم درباره کودتای ۲۸ مرداد ناراحت هستند و نمی‌توانند درک کنند چرا ما این کار را کردیم؛ متاسفانه رژیم شاه که متحد ما بود در یک انقلاب فروپاشید و ما برنامه داشتیم به جای آن کسان دیگری سر کار بیایند که ایران همچنان در قالب اقتصاد سرمایه‌داری و نفتی باقی بماند.»

کلینتون در کتاب خود می افزاید: «سال ۱۹۹۷ که رئیس جمهور عوض شد احساس کردیم به ما چراغ سبز نشان می‌دهند اما تندروها و رهبری اجازه ندادند؛ رئیس جمهور آمریکا با فاصله کمی لحن خود با ایران را تشدید کرد و ایران را محور شرارت نامید؛ اینجا  اولین جایی بود که احساس کردیم باید پیچ تحریم را سفت کنیم چون ایران در موضع ضعف قرار گرفته است و می‌شود با فشار از آن امتیاز گرفت.»

کلینتون آورده است : «در سال ۲۰۰۵ رئیس جمهور دیگری آمد که ادبیات تندی داشت و ما مجبور شدیم عقب‌نشینی کنیم اما در عین حال از تهدید نظامی دفاع کردیم و سیاست چماق و هویج را ادامه دادیم تا از ما اطاعت کنند؛ در سال ۲۰۰۹ ایران پیشرفت فوق‌العاده‌ای در منطقه کرده بود حزب‌الله و حماس اسرائیل را شکست دادند و به بن‌بست کشاندند و پادشاهان عرب با ترس نظاره‌گر وضعیت منطقه بودند.»

وزیر امور خارجه سابق آمریکا گفته بعد از [فتنه ۸۸ ] صادرات نفت ایران را محدود کردیم و تحریم‌ها را افزایش دادیم.
کلینتون می گوید:« سیاست ما این بود که بازار ایران در داخل به ما چشم داشته باشد که ما چه می‌کنیم.
او با اشاره به دو رویکرد متفاوت در زمینه اقتصاد در مناظرات ریاست جمهوری سال 1392 گفته است: «پای مناظرات همه شوکه شدند و اولین بار بود که به این صراحت در مقابل سیاست‌های انقلابی صحبت شد؛ وقتی این مذاکرات را دیدیم معلوم شد باید تحریم‌ها را شدیدتر کنیم چون دارد تاثیر می‌گذارد. کلینتون می‌گوید ما از حرف‌های سیاست مداران ایرانی فهمیدیم که باید تحریم‌ها را بیشتر کنیم و این‌ها حال و عرضه فعال کردن اقتصاد داخلی را ندارند و فکر می‌کنند با صحبت کردن می‌توانند چیزی را عوض کنند؛ کلینتون گفته است گزینه‌ها را باید تیزتر کنیم و اکنون که باد در حمایت از ما وزیده ارزش دارد که تحریم‌های شدید و جدید را تصویب کنیم»

کاندیدای حزب دموکرات ایلات متحده اعلام کرده که «تنها چیزی که می‌تواند ایران را از فشار رها کند فعال کردن اقتصاد داخلی است اما اینها عرضه این کار را ندارند» کلینتون می‌گوید:« بعد از اینکه خود آنها به موثر بودن تحریم‌ها اعتراف کردند دیپلماسی هم موثر و هم لذت‌بخش خواهد بود»

تجربه تاریخی و تاکید رهبر انقلاب بر اقتصاد داخلی و مقاومتی و ایستادگی در برابر زیاده خواهی های کشورهای سلطه در حالی است که برخی مسئولان اصولا اعتقادی به اینگونه مباحث ندارند، حتی اگر دشمن نیز زبان اعتراف را باز کند و بگوید تنها راه نجات ایران فعال کردن اقتصاد داخلی است(مقاومتی)، بازهم راه پیشرفت ایران را هضم و استحاله شدن در نظام غرب می دانند.