تغییر موضع 180 درجه ای اصلاح طلبان؛
قحط الرجال است؛ از روحانی حمایت می کنیم
اطلاح‌طلبان مطمئن هستند که با مهره‌های خود شانسی برای پیروزی و حتی برد نمایشی هم ندارند چرا که امروز فصل جوابگویی به معیشت است و زمان اندیشه ورزی و صحبت از توسعه سیاسی نیست که کاندیدایشان رای آور باشد.
به گزارش شیرازه به نقل از "سپاس"، بی شک اصلاح‌طلبان از عدم پایبندی روحانی به خود در سه سال اخیر که بزرگ‌ترین نمونه‌اش ائتلاف با جریان لاریجانی در ریاست مجلس بود، واهمه دارند و نگرانند تا در صورت حمایت از وی، سرشان بی‌کلاه بماند و نتوانند در دولت دوازدهم جایی داشته باشند، حمایت خود را از روحانی مشروط کرده‌اند.
البته این طیف سیاسی از همان فردای انتخابات در صدد مصادره این دولت بودند و تا کنون با کنایه‌هایی مانند «رحم اجاره‌ای اصلاح‌طلبان»، «فرزند خوانده اصلاحات»، «دولت تصادفی»، «دولت یک میلیونی»، «دولت پوپولیستی»، «دولت قرضی»، «دولت حسینقلی خان» و «بی شناسنامه ترین دولت»سعی کرده اند دولت روحانی را تحت فشار قرار دهند و روحانی را وادار به اجرای خواسته‌های خود کنند.
هاشمی رفسنجانی هم که خود را پدرخوانده این دولت می داند چند ماه پیش در تکمیل نقشه اصلاح طلبان و در ادامه اظهارات دوم خردادی ها گفت: روحانی یک هفته قبل از انتخابات 92، سه درصد رأی داشت که با حمایت من به بالای 50 درصد رفت.
هر چه قدر به انتخابات 96 نزدیک می شویم اظهارات اصلاح طلبان پیرامون روحانی متفاوت می شود؛ به‌موازات اصرار برخی چهره‌ها بر حمایت قطعی اصلاح‌طلبان از روحانی، برخی دیگر از مشروط بودن آن سخن می‌گویند و برخی نیز با سخن گفتن از فکر کردن به آلترناتیو اصلاح‌طلب در کنار روحانی، به نوعی رئیس جمهور را تهدید به عدم حمایت می‌کنند.
شرط و شروط گذاشتن اصلاح‌طلبان برای روحانی به قدری جلوه کرد و آشش شور شد که عبدالله ناصری عضو شورای مشورتی اصلاحات-برخلاف صحبت های قبلیش- در واکنش به این سخنان گفت:"اصلاح‌طلبان هیچ‌وقت برای حمایت از روحانی در انتخابات 96 شرط و شروط نمی‌گذارند" حجاریان این سیاست کج دار و مریض با روحانی را "حمایت انتقادی" نام می گذارد.
ناگفته پیداست که در روزهای منتهی به انتخابات اصلاح طلبان مهربان تر می شوند و رفته رفته آماده ایستادن دست به سینه جلوی ستاد انتخاباتی حسن روحانی می شوند.
برخی تئوریسین های این جریان برخلاف برخی دیگر که معتقدند روحانی نباید دوره بعدی کاندیدا شود و باید اولین مستاجر 4 ساله پاستور باشد، اعتقاد دارند، کم کم باید نیش و کنایه ها علیه روحانی را کنار گذاشت؛ چرا که معلوم نیست روحانی 4 سال دیگر حتی به همین اندازه هم به آنها بها دهد و اهدافشان را عملیاتی کند
کار به جایی رسیده که سعید حجاریان از اصلی ترین مهره های دوم خردادی که خود وی دولت روحانی را «دولت حسینقلی خان» نامیده بود در گفت‌وگویی، «رحم اجاره‌ای» خواندن دولت را «حرف زشت» خواند!
اما علت "حمایت انتقادی" اصلاح طلبان از روحانی چیست؟
آنگونه که از شرایط پیداست، اطلاح‌طلبان مطمئن هستند که با مهره‌های خود شانسی برای پیروزی و حتی برد نمایشی هم ندارند چرا که امروز فصل جوابگویی به معیشت است و زمان اندیشه ورزی و صحبت از توسعه سیاسی نیست که کاندیدایشان رای آور باشد، لذا سعی می‌کنند با حمایت مشروط از روحانی، روزنه‌‌های تنفس و حیات سیاسی خود را حفظ کنند.
در واقع اصلاح‌طلبان به یک معامله پرسود ولی اجباری تن داده اند؛ هم با حمایت از یک چهره راست سنتی سابق، سهم عظیمی از دولت دوازدهم خواهند گرفت، هم ریسک شکست در انتخابات را به جان نخریده اند و اگر روحانی هم شکست بخورد، این شکست به پای جریان اصلاح‌طلب نوشته نمی‌شود.
نظرات بینندگان
