شیرازه؛ «پارس»، «آزادی» و «میانرود» هر سه نام های یک ورزشگاه نیمه کاره ای است که در کوهپایه جنوب شیراز لم داده است. کلنگ این ورزشگاه 50 هزار نفری سال 74 زمانی که جمعیت شیراز به یک میلیون نفر هم نمی رسید در نقطه‌ای که اثری از هیچ خانه مسکونی نبود، برزمین زده شد. قرار بود 4 ساله ساخته شود تا در کنار ورزشگاه قدیمی حافظیه بخشی از بار شهری که جمعیتش روز به روز افزایش پیدا می ‌کند را به‌ دوش بکشد.

اما خیلی زود، نه تنها پرونده ساخت ورزشگاه دوم شیراز، به محاق رفت، بلکه کم توجهی و بعضا بی توجهی به ورزشگاه خوب و استاندارد حافظیه باعث شد تا همه ابهت شیراز دستمایه طنز و تمسخر گزارشگران و خبرنگاران و برنامه های ورزشی قرار گیرد. آن روزی که چمن سوخته و کچل ورزشگاه حافظیه را رنگ کردند تا چشم نواز به نظر برسد! آبرویی فوتبال فارس و مردم بافرهنگش به تاراج رفت. آن روز مردم شیراز با حسرت از هم آدرس ورزشگاه میانرود را می پرسیدند. از این که مسئولین ورزش فارس به جای پاسخگویی در قبال این اتفاق دردناک و اظهار شرمندگی و عذرخواهی همه کاسه و کوزه ها را سر پیمانکار چمن ورزشگاه خورد می کردند، در شگفت بودند!

آن روز‌ها که تیم‌های برق و فجر سپاسی هنوز در کورس رقابت فوتبال ایران حضور داشتند و طبق جدول برگزاری مسابقات، میزبان تیم‌های دیگر از جمله سرخابی های پایتخت می‌شدند و ده ها هزار علاقمند به فوتبال به ورزشگاه می آمدند.

حالا بعد از این که این پروژه ورزشی، 6 دولت به خود دید، تنها، استادیوم این ورزشگاه در میان انبوه ساختمان های سربه فلک کشیده ای که هر روز بر تعدادشان افزوده می شود آماده است تا حسن روحانی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری روبان آن را بچیند.

اکنون پس از سال ها خون دل خوردن، درست زمانی که اثری از فوتبال فارس نیست، استادیوم ورزشگاه میانرود آماده می شود؛ نوش دارو پس از مرگ سهراب!

در سایه سکوت سنگین حاکم بر این غول سیمانی، 50 هزار صندلی خالی به زمین سبز زل می زنند. صندلی هایی که حداقل تا دو سال دیگر هیچ هیجانی را تجربه نخواهند کرد! چرا که فجر شهید سپاسی به ته جدول دسته یک لیگ آزدگان چسبیده و برای ماندن در این دسته نیاز به معجزه دارد. تیم «برق نوین شیراز» کاندیدای صعود به دسته یک است. تیم «قشقایی» دیگر تیم نوپای شیرازی شانس آورد که به دسته سه سقوط نکرد اما تیم «کارا» به هیچ تیمی نه نگفت تا راهی دسته سوم شود. در زیرگروه دسته سوم تیم های «آرمان صدرا» و «پارسه» هم به مسابقات استانی بازگشتند و در مرحله دوم گروهی دسته سوم هم «برق» حال و روز ناخوشی دارد.

به هر حال بخشی از ورزشگاه میانرود در حالی آماده می شود که از فوتبال فارس تنها نامی باقی مانده و نشانی نمانده. این روزها برای بقای تیم های استان فارس در لیگ دسته «سه» باید نذر و نیاز کرد!

بی خیال! مثل تمام مسئولینی که جلو دیدگان مبارکشان، تیم های لیگ برتری فجر و برق پرپر شدند تا وضعیت فوتبال فارس به این روز بیفتد. مثل تمام مدیرانی که برایشان شادی و نشاط و ورزش جوانان این منطقه محلی از اعراب ندارد. مانند مدیران ارشدی که با آمارسازی فقط به حفظ جایگاه خود می اندیشند. همانند آن هایی که این روزها خود را به خواب زده اند و فقط خواب قیچی و روبان می بینند حتی اگر مردم را سیلاب برده باشد! علی برکت الله!