به گزارش شیرازه، این مقاله با مشخصات amali, A. M., Karimi, F., Karbalay-Doust, S., Nami, M., &Noorafshan, A. (2017). The impact of chronic sleep restriction on neuronal number and volumetric correlates of the dorsal respiratory nuclei in a rat model. Sleep. doi:10.1093/sleep/zsx072

در مجله Sleep از انتشارات دانشگاه Oxford به چاپ رسیده و بر اساس آخرین گزارش مجله گزارش‌های استنادی (2015) ضریب تأثیر آن 793/4 و جزو مجلات Q1 است.

معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه علوم پزشکی شیراز با اعلام این خبر، گفت: مجله SLEEP از معتبرترین مجلات در زمینه مطالعات خواب است که با حمایت آکادمی آمریکایی پزشکی خواب و انجمن پژوهشیخواب در سال 1978 تأسیس شده است؛ این مجله در بین تمام 329 مجله‏ای که در زمینه Clinical Neurologyدر پایگاه Scopusمنتشر می‌شوند، بر پایه H-Index در رتبه 13 و در زمینه مطالعات خواب در رتبه نخست قرار دارد.

دکتر سید بصیر هاشمی افزود: این مقاله با همکاری مشترک گروه علوم اعصاب آزمایشگاه علوم اعصاب (NSL) دانشکده علوم و فناوری‌های نوین دانشگاه علوم پزشکی شیراز و مرکز تحقیقات هیستومورفومتری و استریولوژی دانشکده پزشکی شیراز به چاپ رسیده است.

علی محمد کمالی نویسنده اول این مقاله، می‌گوید: بی‌خوابی و محدودیت مزمن خواب، یکی از مشکلات رایج جوامع پیشرفته است که می‌تواند به طور عمده بر عملکردهای شناختی و حافظه افراد اثر مخربی داشته باشد.

این دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب با اشاره به شواهدی پیرامون تأثیر بی‌خوابی در تغییرات ساختاری قشر مغز، می‌افزاید: وقفه تنفسی در حین خواب، یکی دیگر از مشکلاتی است که بعضی از افراد به آن مبتلا هستند و باعث آسیب به سلول‌های عصبی می‌شود، وقفه تنفسی در خواب (آپنه) می‌تواند انسدادی باشد؛ یعنی در اثر انسداد در راه‌های هوایی فوقانی به وجود آید، می‌تواند مرکزی بوده یعنی به علت مشکلات هسته‌های تنفسی موجود در ساقه مغز که تنفس را کنترل می‌کند، ایجاد شود و همچنین می‌تواند مختلط باشد.

او تأثیر بی‌خوابی بر روی گروه‌های نورون‌های تنفسی را نیز دارای اهمیت ویژه‌ای می‌داند.

کمالی که به عنوان دبیر کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده علوم و فناوری‌های نوین دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز فعالیت دارد، می‌گوید: در این مطالعه فرضیه ما این بود که بی‌خوابی باعث ایجاد تغییرات ساختاری در تعداد و حجم هسته‌های مغزی با تنفس در مدل حیوانی می‌شود؛ مطالعه ما نشان داد که بی‌خوابی می‌تواند باعث کاهش تعداد نورون‌ها و حجم هسته‌های تنفسی پشتی(dorsal brain stem respiratory nuclei) در ساقه مغز شود.

این دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب توضیح می‌دهد: هسته‌های تنفسی پشتی که نقش بنیادی در کنترل تنفس دارند در بیشتر طول بصل النخاع امتداد یافته‌اند، بیشتر نورون‌های آنها در درون هسته منزوی (nucleus tractus solitaries, NTS)قرار گرفته‌اند، اما هسته‌های دیگری هم که در مجاورت ماده مشبک (reticular formation) قرار دارند وظایف مهمی در کنترل تنفس دارند؛ ریتم پایه تنفس، اغلب در گروه‌های نورون‌های تنفسی پشتی ایجاد می‌شود و اینکه آیا کاهش حجم و تعداد نورون‌های تنفسی در اثر بی‌خوابی، بر ریتم تنفس وقفه تنفسی مرکزی درحین خواب مؤثر باشد، نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

در این مطالعه دکتر علی نورافشان، رئیس مرکز تحقیقات هیستومورفومتری و استریولوژی و دکتر محمد نامی مدیرگروه علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز، به عنوان نویسندگان مسوول حضور داشته، همچنین دکتر فاطمه کریمی و سعید کربلایی دوست به عنوان نویسندگان همکاری داشتند.

علاقه‌مندان به اطلاعات بیشتر در خصوص این مقاله علمی می‌توانند به لینک زیرا مراجعه کنند.

https://academic.oup.com/sleep/article-abstract/doi/10.1093/sleep/zsx072/3787175/The-impact-of-chronic-sleep-restriction-on?redirectedFrom=fulltext