متن نامه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

شهید بهشتی(ره): «دانشجو موذن جامعه است. اگر خواب بماند، نماز امت قضا می شود.»

جناب آقای دکتر غلامی

وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری

ضمن عرض سلام و احترام، به استحضار میرسانیم که اخیراً وقایع تلخی در دانشگاه شیراز رخ داده، که جامعه ی علمی این دانشگاه، به خصوصی ما دانشجویان را دچار ناراحتی جدی نموده است. بی توجهی و عدم پاسخگویی مسوؤلان وقت این دانشگاه، موجب شد که مراتب را از طریق این نامه به اطلاع حضرت عالی برسانیم.

در ابتدای سال تحصیلی ۱۳۹۶ متوجه شدیم که سه نفر از اعضای هیئت علمی دانشکده‌ی مهندسی برق دانشگاه شیراز برخلاف آئین نامه‌های مصوب از تدریس محروم شده‌اند و پس از اعتراض‌های مکرر، تنها به دو نفر از ایشان فقط دو واحد درسی نامرتبط ارائه شد. دکتر حامد مسندی شیرازی، دکتر علی حقدل و دکتر علیرضا مسندی شیرازی، سه نفر از استادان جوان این دانشکده هستند که از محبوبیت ویژه‌ای نزد دانشجویان برخوردارند. از جمله دلایل مقبولیت این استادان، می‌توان به «تسلط کافی بر مطالب علمی». «شیوه‌های آموزشی بهینه و نوین»، «استفاده از روش‌های ارزیابی دقیق»، «پایبندی به رعایت حقوق دانشجویان و ایجاد انگیزه در ایشان»، «حقظ کرامت انسانی دانشجویان » و «ارائه‌ مشاوره‌های مفید آموزشی و غیر آموزشی به دانشجویان» اشاره کرد. گفتنی است که در ارزیابی استادان که توسط دانشجویان در هر نیم‌سال تحصیلی انجام می‌گردد، این استادان حائز نمرات بالایی در ارزیابی نسبت به دیگر اعضای هیئت علمی بوده‌اند.

در پی محرومیت این استادان نخبه از تدریس، اعتراض‌های مکرری از جانب دانشجویان و خود استادان به مسوؤلان رده‌های مختلف دانشگاه شد که تا کنون همگی بی‌پاسخ مانده اند. یکی از این تقاضاها، نامه‌ای ملصق به اعضای حدود ۳۰۰ نفر از دانشجویان این دانشکده مبنی بر بازگشت این استادان، خطاب به سرپرست سابق دانشگاه، جناب آقای دکتر گشتاسبی راد بوده که متأسفانه هنوز پس از گذشت ۳ ماه به آن پاسخی داده نشده است. پس از آن به طور پیوسته مراجعات بسیاری توسط دانشجویان به مسوؤلان دانشکده و دانشگاه صورت پذیرفته که متأسفانه هرگز با پاسخی منطقی و قانع کننده مواجه نشده‌اند. همچنین به دلیل عدم پاسخگویی مسوؤلان و نبود شفافیت لازم، رئیس محترم آموزش دانشگاه ضمن اعتراض از وضع موجود از سمت خود استعفا نمود که باز هم موجب واکنش مناسب مسوؤلان نشد.

این استادان که از فارغ التحصیلان ممتاز دانشگاه‌های برتر جهان هستند، تاکنون نه تنها در زمینه‌های آموزشی بسیار موفق عمل کرده اند، بلکه فعالیت‌های پژوهشی قابل تقدیری در جهت اعتلای میهن اسلامی عزیزمان داشته اند. ما دانشجویان دانشگاه شیراز، نیازی جدی به حضور این استادان در این دانشگاه و تدریس ایشان در مقاطع مختلف احساس می‌کنیم و بر این باوریم که حذف این استادان ناشی از اعمال نظرهای اشتباه و غرض ورزانه بوده است. مسائل اخیر، روحیه و انگیزهای آموزشی دانشجویان این دانشگاه به خصوص دانشجویان نخبه را دچار اختلال کرده و نه تنها انگیزه بازگشت دانشجویان ایرانی مقیم خارج را به میهنشان کاهش می‌دهد، بلکه موجب دلسردی دیگر اعضای پیمانی هیئت علمی این دانشگاه نیز خواهد بود. بیم آن می‌رود که باز هم شاهد تصمیم‌های شخصی و غیرکارشناسانه در زمینه ی جذب با اخراج اعضای هیئت علمی باشیم. همانگونه که در گذشته نیز در همین دانشکده برخی اعضای هیئت علمی رشته ی برق و کامپیوتر دچار این گونه تصمیمات نادرست شده‌اند. از حضرت عالی خواستاریم که ضمن توجه جدی به این مسئله، شخصا درخواست دانشجویان این دانشگاه را پیگیری نمایید. استراتژی مسوؤلان دانشکده و دانشگاه مسکوت گذاشتن این مسئله تا انتهای موعد پنج ساله استادان پیمانی است تا در موعد مقرر، ایشان را اخراج نمایند. از آنجا که به زودی قرارداد پیمانی یکی از این استادان به پایان میرسد، خواهشمندیم هرچه سریعتر نسبت به حل و فصل این مسئله اقدام فرمایید.

با آرزوی توفیق خدمت شایسته در پیشگاه خداوند متعال

جمعی از دانشجویان دانشگاه شیراز