" دکتر پویان چنگیزی عضو هیئت علمی بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی دانشگاه شیراز بود که چندی پیش ناباورانه فوت شد. این استاد که مقطع کارشناسی تا دکترا را با معدل بالای 19 سپری کرده و عضو دفتر استعدادهای درخشان دانشگاه همچنین بورسیه دانشگاه شیراز بود از سال 90 در دانشگاه شیراز مشغول به تدریس شد که به شهادت دانشجویان و برخی از اساتید دیگر از لحاظ علمی، اخلاقی، تعامل با دانشجوها، نحوه تدریس و... نمونه بود.

این استاد پیش از فوت در نامه‌ای سرگشاده خطاب به مسؤولان دانشگاه از سه استاد با نام‌های س.م، ا.ح.و و ا.ا.ب (نام ها نزد خبرگزاری علم و فناوری محفوظ است) به دلیل آزار و اذیت روانی خود و همچنین انتشار توئیت‌های توهین‌آمیز و تهدیدآمیز شکایت رسمی کرده و خواستار تحقیق و تفحص جامع از عملکرد این سه استاد شده بود. دکتر پریسا چنگیزی خواهر این استاد تازه از دست‌رفته نیز اخیراً در نامه‌ای خطاب به دانشجویان نوشته است: خبر به من رسید که دانشجویان درصدد جمع‌آوری خاطرات دوست و استاد سفرکرده خود هستند. بی‌شک این کار، به غیر از تسلی خاطر من و خانواده‌ام، جوابی قاطع نیز به کسانی خواهد بود که برای پوشش ناکارآمدی خود، با هوچی‌گری و ترور شخصیتی‌ پویان سعی در به انزوا کشیدن و خانه‌نشینی او داشتند. امان از حسادت، و دروغ، و نیرنگ، و ریا و فساد آموزشی پژوهشی برخی از همکاران؛ متأسفانه شرایطی ازجمله عدم دقت در گزینش اساتید، عدم نظارت بر رفتار و عملکرد اساتید، زدوبندهای جناحی در انتصاب مسؤولان آموزشی دانشگاه، ایجاد بی‌انگیزگی بین اساتید و دانشجویان، فراهم شدن فرصت برای ابراز وجود افراد نالایق در دانشگاه و... حاکم است که استاد چنگیزی یکی از قربانیان آن است. رعایت عدالت و انصاف در دانشگاه شیراز و برخورد با خاطیان، یک درخواست به‌حق است، اما ماجرایی که پیش از این برای سه استاد نخبه دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز علیرضا مسندی، حامد مسندی و علی حقدل رخ داد امید بهبود شرایط را در دل دانشجویان بی‌فروغ کرده است. " این متنی است که در خبرگزاری فارس استان فارس منتشر شده و در همین خصوص یکی از اساتید دانشگاه شیراز که نخواست نامش فاش شود در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری در شیراز از مسبوق به سابقه بودن این قبیل فشارها بر روی برخی اساتید انقلابی و ارزشی خبر داد و گفت: پیش از مرگ استاد پویان چنگیزی، به شخصه شاهد مرگ یکی دیگر از اساتید برجسته دانشگاه شیراز و دانشکده دامپزشکی جناب آقای دکتر حمیدرضا قیصری بودم.

وی در ادامه گفت: از زمانی که گروه جدید بر مسند دانشگاه قرار گرفتند و در ادامه ریاست دانشکده ها نیز تغییر کردند، اساتید مؤمن و انقلابی در دانشگاه شیراز در فشار و تنگنا قرار گرفتند.

استاد دانشگاه شیراز که از دوستان مرحوم دکتر حمیدرضا قیصری بوده عنوان کرد: به علت همین دشمنی ها و در حالیکه دکتر قیصری شرایط لازم را برای ارتقا دارا می بود اما سال ها در رتبه دانشیاری او را نگه داشتند، کسی که علاوه بر رشته خود که بهداشت بود، درس سخت آمار را نیز در دانشگاه شیراز تدریس می کرد.

وی در خصوص فشارهایی که بر دکتر قیصری وارد می کردند، توضیح داد: با وجودی که دکتر قیصری رئیس بسیج اساتید دانشکده دامپزشکی بود اما در بسیاری از جلسه ها که باید دعوت می شد به وی خبر نمی دادند، در جلساتی نیز که حاضر می شد اجازه صحبت و اظهار نظر نداشت، واحدهای درسی وی را بسیار محدود و کم کرده بودند و بیشتر اوقات تنها در اتاقش نشسته بود.

این استاد دانشگاه به هفته ای که دکتر قیصری در آن سکته و جان به جان آفرین تسلیم کرد اشاره کرد و گفت: دوشنبه عصر آن هفته ما یکدیگر را ملاقات کردیم، بسیار پریشان بود و گریه می کرد و به گفت مرا از اینجا نجات دهید که متاسفانه فریادرسی نبود و در ساعت 4 بامداد 5شنبه همان هفته، هفتم دی ماه سال 1396 بر اثر فشارهای وارده سکته کرد و به دیار باقی شتافت.

به گفته این فرد مطلع حتی دکتر قیصری در روزهای سه شنبه و چهارشنبه با مسئول نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه شیراز و ریاست این دانشگاه دیدار و گفتگو می کند که وی را به دانشکده ای دیگر منتقل کنند اما جوابی نمی گیرد و در همین اثنا دکتر مؤذنی، ریاست سابق دانشگاه شیراز به وی گفته بود که باید در دانشکده دامپزشکی بایستی و از انقلاب و ارزش ها در این دانشکده دفاع کنی.

در پی این حوادث دانشجویان و خبرنگار خبرگزاری فارس با وجود تلاش بسیار برای گفتگو با مسئولان دانشگاه شیراز پیرامون این مباحث به نتیجه ای نرسیدند و مسئولان این دانشگاه جوابی به آن ها ندادند که این خود باعث افزایش گمانه زنی ها می شود.

قابل ذکر است که دکتر قیصری علاوه بر اخلاق بسیار خوب، در سطح بالایی از لحاظ علمی نیز به سر می برده که شاهد این موضوع تعداد 103 مقاله منتشر شده، سایتیشن ( Citations ) 924 و اچ ایندکس ( h-index ) 19 می باشد که در نوع خود رقم بالا و خوبی محسوب می شود. از جمله سایر سوابق این استاد نخبه که عمرش به 50 سال نرسید، می توان به ریاست دانشگاه استهبان، ریاست دانشگاه فسا، معاون دانشجویی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز و مسئول بسیج اساتید دانشکده دامپزشکی اشاره کرد.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از شیراز؛ متاسفانه جو دانشگاه شیراز بگونه ای شکل گرفته که اساتید انقلابی و ارزشی در تنگنا و در فشار قرار می گیرند و در برخی موارد که این فشارها پاسخگو نیست، آن ها را از دانشگاه اخراج می کنند که برای مثال می توان به سه استاد دانشکده برق دانشگاه شیراز، آقایان دکتر علی حقدل و برادران مسندی شیرازی اشاره کرد.

در پایان قابل ذکر است که خبرگزاری علم و فناوری در استان فارس آمادگی خود را برای درج پاسخ مسئولان دانشگاه شیراز اعلام می دارد.

 گزارش از محمد صادقی/ خبرگزاری علم و فناوری