سخنگوی کمیسیون اصل نود:
علت اصلی سیل شیراز، دخل و تصرف مسیل دروازه قرآن بوده است
سخنگوی کمیسیون اصل نودم قانون اساسی مجلس گفت: عامل اصلی سیل شیراز، دخل و تصرف شهرداری‌های وقت در مسیل دروازه قرآن و مسیل آب در شهرک سعدی بوده است.
بهرام پارسایی سخنگوی کمیسیون اصل نود قانون اساسی مجلس سخنگوی کمیسیون اصل نود قانون اساسی مجلس با اشاره به جلسه کمیسیون متبوع خود درباره حادثه سیل شیراز، اظهار کرد: عامل اصلی این حادثه دخل و تصرف شهرداری‌های وقت در مسیل دروازه قرآن و مسیل آب در شهرک سعدی بوده است.
او با اشاره به دستور کار کمیسیون اصل نودم قانون اساسی مجلس شورای اسلامی افزود: پیش از این کمیسیون اصل نود به سیل‌های اخیر ورود کرده و گزارشی را تهیه کرده بود که بخشی از آن درباره عوامل وقوع سیل و بخشی از آن درباره گزارش از بازدید میدانی کمیسیون از شیراز پس از این حادثه بود.
پارسایی با بیان اینکه علت بازدید کمیسیون اصل نود از شیراز آمار بیشتر تلفات نسبت به بقیه استان‌ها و شهر‌ها بود، ادامه داد: از سوی دیگر سیل شیراز ظرف چند ساعت پایان یافت و حضور اعضای کمیسیون مزاحمتی را در مسیر امدادرسانی ایجاد نمی‌کرد.
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه درباره حادثه سیل شیراز از مراجع مختلف استعلام کردیم و بازدید میدانی از دروازه قرآن، سعدی و حوضه‌های آبریز این مناطق را نیز در دستور کار داشتیم، عنوان کرد: گزارش ارائه شده از سوی کمیسیون، عوامل مختلفی را دخیل می‌داند و اداره‌ها و سازمان‌های مختلف را به سهم خود مقصر دانسته است، اما عامل اصلی، دخل و تصرف شهرداری‌های وقت در مسیل دروازه قرآن و مسیل آب در شهرک سعدی بوده است.
پارسایی اضافه کرد: براساس گزارش‌ها، در دروازه قرآن دره‌ای به نام «دره الله اکبر» وجود داشته که قبل از دخل و تصرف سابقه کشش تا ۱۰۰ متر مکعب آب در ثانیه را داشته است، اما لوله فعلی حداکثر ۱۲ مترمکعب در ثانیه حجم آب را تحمل می‌کند و برخی موانع همین میزان را نیز کمتر می‌کند.
او با اشاره به جمع‌بندی صورت گرفته و تصویب گزارش این حادثه در صحن کمیسیون، بیان داشت: به زودی این گزارش در نوبت رسیدگی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی قرار خواهد گرفت.
سخنگوی کمیسیون اصل نود قانون اساسی مجلس شورای اسلامی با اشاره به پیشنهادات ارائه شده درباره دلایل سیل در مناطق مختلف، تصریح کرد: عوامل مشترکی که در وقوع سیل‌های اخیر در کشور وجود داشت، دخالت‌های انسانی در مسیر رودخانه‌ها، عدم لایروبی و تقویت آبخیزداری و عدم حفاظت از حریم رودخانه‌ها بود که باید در این خصوص مکاتباتی با شهر‌های بزرگ صورت گرفته تا جلوی حوادث بعدی گرفته شود.
نظرات بینندگان
