به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، این روزها با هرجوانی که هم صحبت می‌شویم ودرخصوص علت عدم تمایل به ازدواج صحبت می‌شود، عنوان می‌کنند: ازدواج نکردن بهتر از زندگی چند ساله و سپس جدایی است،  اما حقیقت امر این است که  از هر طرف به این موضوع نگاه کنیم، کاهش ازدواج و حتی عدم تمایل به فرزند آوری در بین جوانان یک موضوع اقتصادی است و شاید 30 درصد آن در گرو تغییر فرهنگ باشد.

در این میان بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران، دلیل اصلی عدم تمایل جوانان به ازدواج را تغییر باورهای فرهنگی و نگرانی آنها از آینده توصیف کرده‌اند.

از طرفی با رشد بی‌سابقه قیمت مسکن در کنار دیگر اقلام زندگی، همچنین نبود شغل مناسب و با درآمد نسبی، امید به آینده را در میان جوانان کاهش داده و آنها زندگی تک نفر و تجرد قطعی را مناسب‌تر می‌دانند تا اینکه به دلیل مشکلات مالی و ناتوانی در هزینه‌های زندگی متاهلی، پس از چند سال زندگی مشترک در راهروهای دادگاه، جدایی را تنها راه‌حل پایان مشکلاتشان بدانند.

گسترش تصور نادرست از دست دادن آزادی های فردی در میان جوانان و غلبه مشكلات اقتصادی، ازدواج را به شَبحی ترسناک بدل كرده كه در اولویت چندم زندگی آنان قرارگرفته است، از همین رو كارشناسان افزایش ازدواج را در گروی آموزش و تقویت الگوهای سنتی با كمك رسانه های ملی و جامعه می دانند.

هر چند از دیرباز، بسترسازی و ساماندهی ازدواج به عنوان یك پدیده ی اجتماعی، از مهمترین وظایف خانواده به شمار می رفت كه با دخالت مستقیم والدین و پرس و جوی اقوام و خویشاوندان تحقق پیدا می كرد اما اكنون، با تغییر شرایط فرهنگی و اجتماعی، این قرارداد اجتماعی مهم نیز دستخوش تحولات اساسی شده، تا آن جا كه شاهد انواع ازدواج سنتی، مدرن و تلفیقی از این 2 و ازدواج های اینترنتی هستیم.

كارشناسان علوم اجتماعی و جامعه شناسان بر این باورند كه عوامل بیرونی همچون مشكلات اقتصادی، شرایط دشوار گذران زندگی و افزایش سطح انتظارها ازدواج را به خرده فرهنگی بدل كرده كه در اولویت های بعدی زندگی جای گرفته، تا آن جا كه بنا به گفته ی مدیر كل دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، ازدواج اولویت هفتم جوانان قرار گرفته است.

اکنون این پرسش مطرح است كه آیا به درستی ازدواج بی هیچ دلیلی به عنوان اولویت های دست چندم جوانان تلقی می شود یا موانع و مشكل های درونی خانواده و بیرونی اجتماع، جوانان را به سمت و سویی كشانده كه پس از تحصیل، اشتغال،كسب موقعیت های اجتماعی و شغلی مناسب و غیره به مقوله ی تشكیل خانواده و ازدواج فكر كنند؟

آمارها نشان می دهد طی دو دهه اخیر، با افزایش نرخ تورم در جامعه و مشکلات تامین مسکن و پیدا کردن شغل، یکی از مواردی که با سرعت بسیار رو به رشد است، سن ازدواج افرادی است که نمی‌توان به آنها لقب جوان داد و باید در میانسالی فکر ازدواج کنند، البته آمارها در استان‌های مختلف متفاوت است و هرچه شهر بزرگتر باشد، میانگین سن ازدواج جوانان نیز بیشتر می‌شود.


در این راستا معصومه صفاری مدیرگروه سلامت خانواده، جمعیت و مدارس دانشگاه علوم پزشکی شیراز در گفتگو با خبرنگار شیرازه مهم ترین عوامل موثر بر پیری جمعیت را افزایش امید به زندگی به دنبال پیشرفت های بهداشتی درمانی، کاهش موالید و افزایش مهاجرت خارجی گروه سنی جوان دانست.
 
 وی در ادامه  تمایل به بی فرزندی و تک فرزندی را نیز ازدیگر عوامل دخیل در این زمینه عنوان کرد و گفت: اشتغال زنان و عدم حمایت های لازم از زنان باردار و کودک دار در محیط کار، ارجحیت رفاه فردی بر رفاه اجتماعی و مشکلات اقتصادی و عدم حمایت های لازم اجتماعی از جمله عوامل موثر بر بی فرزندی و تک فرزندی و سپس کاهش جمعیت جوان است.

صفاری درادامه شاخص تک فرزندی زوجین در استان فارس را ۱۴.۵ و بی فرزندی را ۵.۵ درصد عنوان کرد و افزود: این شاخص ها درکشور به ترتیب 31.5 و 15.7 است.

مدیرگروه سلامت خانواده، جمعیت و مدارس دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه اگر چه  ما مشاوره های فرزند آوری را در مراکز مشاوره کارمی کنیم اما عملا این مشاوره ها در راستای افزایش جمعیت موثر نبوده است، افزود:در این راستا می طلبد وزارت بهداشت برای تربیت مشاور در این زمینه اقدامات قابل قبول تری را انجام دهد.

صفاری ادامه داد: به همین خاطر دانشگاه علوم پزشکی ورود کرده و از تمامی دستگاه ها که در حوزه مشاوره قدرت و توان و ظرفیت لازم را دارند تقاضا کردیم که دراین امر ما را یاری دهند.

وی با تاکید بر اینکه بایداز دوباره کاری و موازی کاری ها پرهیز کنیم اظهار کرد:همه دستگاهها بایستی با هم همکاری کنند و اقدامات صورت گرفته در ادامه یکدیگر باشد.

صفاری در پایان به پدیده طلاق هم اشاره کوتاهی کرد و گفت: درصد طلاق در استان فارس ۳۲ درصد و در کشور ۵۰ درصد است.


عنایت اله رحیمی استاندار فارس نیز پیش از این در جلسه ساماندهی امور جوانان در این راستا علل عدم تمایل به فرزند آوری، کاهش ازدواج و افزایش سن ازدواج را یک مقوله بسیار پیچیده و چند وجهی دانست وگفت: گر چه اقدامات مشاوره ای کار بسیار خوب و علمی است اما در مباحث مربوط به فرزند آوری و میل به ازدواج اینگونه کارها چندان موثر نیست بلکه باید امید به آینده، مشکل اشتغال و مسکن جوانان را حل نمود تا جوان ترغیب به ازدواج شود.

وی بابیان اینکه  تغییر رویکرد افراد که تمایل به حرکت به سوی آسایش فردی دارند نیز یکی ازاقدامات لازم است، افزود: از طرفی نیز شرایط اقتصادی و اجتماعی نسبت به گذشته بسیار تغییر کرده است، پس مسئولان باید توجه خود را به سمت آموزش کارگروهی، ایجاد فرصت های شغلی و امکان خانه دار شدن ببرند تا حمایت های لازم را در راستای کاهش سن ازدواج و حرکت به سوس جمعیتی جوان اناجم دهند.


کاهش ازدواج و حرکت به سوی پیری جمعیت مقوله ای است که تنها با جلسات مشاوره و گفتگو با جوانان حل شدنی نیست چرا که تا زمانی که جوان احساس امنیت اقتصادی نکند و مطمئن نباشد پس از ازدواج دارای امنیت و سلامت روانی  است تن به مسئولیت پذیری و زوج شدن نخواهد داد و این امر امکان پذیر نخواهد بود مگربا حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی در جامعه.

 انتهای پیام/س