به بهانه روز شیراز:
شیراز جهان شهری به وسعت تاریخ و طلایه دار فرهنگ، ادب و هنر/ضرورت توجه بیشتر مدیریت شهری به برنامه های روز شیراز
15 اردیبهشتماه سالروز پاسداشت شیراز، این بهشت زمینیست، پاسداشت شیرازِ حافظ و سعدی، شیرازِ کاشی های هفت رنگ مسجد نصیر الملک و سرونازهای باغ ارم، شیرازِ گنبد شاهچراغ (ع) و بقاع متبرکه بسیار، شیراز، نه یک شهر که «جهانشهر» است، جهان شهری به وسعت تاریخ و طلایه دار فرهنگ، ادب و هنر که می طلبد متولیان و مدیریت شهری آن با نگاهی وسیع تر و برنامه هایی منسجم و پر و پیمان تر به استقبال چنین روزی بروند.
به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، 15اردیبهشت، روز شیراز است؛ روزی که در تقویم کشورمان به صورت رسمی به ثبت نرسیده اما شیراز ی ها با رایگان شدن اتوبوس های درون شهری، مترو و ناوگان حمل و نقل عمومی و چندین پوستر و بیلبورد تبلیغاتی مختصر در برخی نقاط شهر متوجه می شوند روز شهرشان است. شهری که علاوه بر وجود مردمان مهمان نواز و مهربان دارای بناهای تاریخی و فرهنگی و باغات متعددی می باشد و سالهاست عنوان سومین حرم اهل بیت (ع)را از آن خود کرده است.
اینجا شیراز است شهری که بنا بر اسناد تاریخی در دو هزار و ۵۰۰ سال قبل آبادی بزرگی بوده است و نامش هم در کتیبه های تخت جمشید آمده، اما بنا بر تاریخ ساخت مسجد عتیق شیراز، قدمت این شهر به یک هزار و ۲۰۰ سال قبل بر می گردد و چنانچه نیم نگاهی به سفرنامه گردشگران خارجی و مورخان دوره اسلامی بیندازیم متوجه می شویم تاریخ شکل گیری شیراز وساخت بناها و باغ های این سرزمین قدمت دیرینه ای دارد .
امروز روز شیراز است. روزی که به گفته برخی از کارشناسان حوزه فرهنگی و گردشگری هنوز ملی نشده و کمتر گردشگری و یا حتی برخی ازشیرازی ها از وجود آن باخبر هستند، روزی که هنوز آنقدر معرفی نشده که به واسطه آن هیچ گردشگری وارد شیراز نمی شود و حتی تور خاص و ویژه ای هم به اسم روز شیراز تهیه نشده تا در قالب آن نقاط کمتر دیده شده شیراز به گردشگران معرفی شود و آن طور که فعالین این حوزه می گویند روز شیراز یک روز کاملا معمولی است و تنها با اجرای چند برنامه فرهنگی و هنری به یک روز خاص و جذاب برای مردم و گردشگران بدل نمی شود.
گرچه شیراز دارای خواهرخوانده های متعددی است و شهرها و کشورهای هدف گردشگری هم چندسالی است برای آن تعریف شده،اما باید در روزی که به نام این شهر است تبلیغات گسترده ای در سطوح ملی و بین الملی صورت گیرد.
نیمنگاهی به تاریخچه شهر
بنا به روایت اسناد تاریخی نام شیراز از الواح گلی ایلامی متعلق به 2000 سال پیش از میلاد که در گوشه جنوب غربی این شهر یافت شد، گرفته شده. در این الواح به شهری به نام تیرازیس اشاره شده است که بر اثر گذر زمان به شیراز تغییر نام داده است.
در کاوشهای باستانشناسی در تخت جمشید، به سرپرستی جورج کامرون در سال 1314 خورشیدی به پیدایش خشتنبشتههایی ایلامی انجامید که بر روی چند فقره از آنها به قلعهای بنام «تیرازیس» یا «شیرازیس» اشاره شده است، همچنین مهرههایی مربوط به اواخر ساسانی و اوایل اسلام، در محل قصر ابونصر یافت شده که حاوی نام «شیراز» هستند.
شیراز یکی از تاریخی ترین شهرهای ایران است، شهری تماشایی با باغ ها و آثار تاریخی فراوان که نه فقط گردشگران داخلی بلکه گردشگران زیادی هم از خارج کشور دارد.عطر بهار نارنج در باغ ها و خیابان های این شهر جایی رویایی و بهشتی را پدید آورده است. خیلی ها اردیبهشت را ماه شیراز می دانند و منتظرند تا این ماه فرا برسد تا سفری به شیراز ترتیب دهند و به نظر همین جاذبه خدادای شیراز می تواند ظرفیت و پتانسیل بزرگی باشد جهت بهره بردن هر چه بیشتر این کلانشهر از وجود گردشگرانی که در اردیبهشت به بهشت ایران سفر میکنند.
شیراز شهری برای تماشای تاریخ است، جایی با طبیعت دل انگیز که مدت ها الهامبخش شاعران بوده و باید مورد توجه قرار بگیرد و اقداماتی در جهت حفظ آثار تاریخی اش شود. با اینکه ۱۵ اردیبهشت روز شیراز است اما شاید افراد کمی از مردم ایران از این روز اطلاع داشته باشند برای همین است که در این چند سال مراسم قابل توجهی که شایسته ی این شهر فرهنگی و تاریخی باشد برای آن در نظر گرفته نشده است.
مراسمی که هم فراگیر باشد و هم بتواند به خوبی زیبایی، قدمت، فرهنگ، تاریخ، آداب و رسوم و ظرفیت های موجود آن را به درستی نمایان و معرفی نماید و هر گردشگر و حتی استان فارسی را در این روز به شهر و دیار شیراز بکشاند.
آری 15 اردیبهشتماه سالروز پاسداشت این بهشت زمینیست، پاسداشت شیرازِ حافظ و سعدی، شیرازِ کاشی های هفت رنگ مسجد نصیر الملک و سرونازهای باغ ارم، شیرازِ گنبد شاهچراغ (ع) و بقاع متبرکه بسیار، شیراز، نه یک شهر که «جهانشهر» است، جهان شهری به وسعت تاریخ و طلایه دار فرهنگ، ادب و هنر که می طلبد متولیان و مدیریت شهری آن با نگاهی وسیع تر و برنامه هایی منسجم و پر و پیمان تر به استقبال چنین روزی بروند.
بله این شهر سزاوار توجه بیشتر است پس اگر با عنوان شیراز جنت طراز میشناسیمش، باید در تمام ابعاد و زمینهها این مهم تحقق یابد. چرا که همسو نبودن سیاستها و اقدامات دستگاهها، فقدان سیاستگذاری یکپارچه و روشن در مواجهه با مسائل مختلف شهری و نبود همکاریهای میانبخشی، معضل بزرگی است و از آسیبهای اصلی تدوین سند راهگشای ارتقاء شیراز به جایگاه جهانی به شمار میروند.
پس می طلبد آقای شهردار و معاونان وی در کنار ارتقا ساختار بین المللی شهرداری و افق نگاه این مجموعه، التفاتی هم دیگر مشکلات داشته باشید.
و اما برنامه های روز شیراز در سال 1401
مدت زمان کوتاهی است که شیراز در محله منصور آباد، پشت بلوار چمران، باغ بزرگی با نام باغ گل ها را تاسیس کرده که انصافاً این نام برازنده این باغ است. در روز شیراز سال ۱۴۰۱ که مانند سابق و برطبق تاریخ در روز ۱۵ اردیبهشت ماه برگزار می شود، قرار است که در این باغ از صبح تا بعدازظهر با جشنواره بهار نارنج از اهالی این شهر و دیار پذیرایی شود. ضمن اینکه سایر برنامه ها یعنی برگزاری جشنواره و پخت غذاهای محلی، صنایع دستی مانند قالی بافی و جاجیم بافی و غیره در محوطه ارگ کریم خانی و همچنین فضای حافظیه، نیز برقرار هستند و از جمله برنام هایی است که برای این روز تدارک دیده شده است.
انتهای پیام/س
اینجا شیراز است شهری که بنا بر اسناد تاریخی در دو هزار و ۵۰۰ سال قبل آبادی بزرگی بوده است و نامش هم در کتیبه های تخت جمشید آمده، اما بنا بر تاریخ ساخت مسجد عتیق شیراز، قدمت این شهر به یک هزار و ۲۰۰ سال قبل بر می گردد و چنانچه نیم نگاهی به سفرنامه گردشگران خارجی و مورخان دوره اسلامی بیندازیم متوجه می شویم تاریخ شکل گیری شیراز وساخت بناها و باغ های این سرزمین قدمت دیرینه ای دارد .
امروز روز شیراز است. روزی که به گفته برخی از کارشناسان حوزه فرهنگی و گردشگری هنوز ملی نشده و کمتر گردشگری و یا حتی برخی ازشیرازی ها از وجود آن باخبر هستند، روزی که هنوز آنقدر معرفی نشده که به واسطه آن هیچ گردشگری وارد شیراز نمی شود و حتی تور خاص و ویژه ای هم به اسم روز شیراز تهیه نشده تا در قالب آن نقاط کمتر دیده شده شیراز به گردشگران معرفی شود و آن طور که فعالین این حوزه می گویند روز شیراز یک روز کاملا معمولی است و تنها با اجرای چند برنامه فرهنگی و هنری به یک روز خاص و جذاب برای مردم و گردشگران بدل نمی شود.
گرچه شیراز دارای خواهرخوانده های متعددی است و شهرها و کشورهای هدف گردشگری هم چندسالی است برای آن تعریف شده،اما باید در روزی که به نام این شهر است تبلیغات گسترده ای در سطوح ملی و بین الملی صورت گیرد.
نیمنگاهی به تاریخچه شهر
بنا به روایت اسناد تاریخی نام شیراز از الواح گلی ایلامی متعلق به 2000 سال پیش از میلاد که در گوشه جنوب غربی این شهر یافت شد، گرفته شده. در این الواح به شهری به نام تیرازیس اشاره شده است که بر اثر گذر زمان به شیراز تغییر نام داده است.
در کاوشهای باستانشناسی در تخت جمشید، به سرپرستی جورج کامرون در سال 1314 خورشیدی به پیدایش خشتنبشتههایی ایلامی انجامید که بر روی چند فقره از آنها به قلعهای بنام «تیرازیس» یا «شیرازیس» اشاره شده است، همچنین مهرههایی مربوط به اواخر ساسانی و اوایل اسلام، در محل قصر ابونصر یافت شده که حاوی نام «شیراز» هستند.
شیراز یکی از تاریخی ترین شهرهای ایران است، شهری تماشایی با باغ ها و آثار تاریخی فراوان که نه فقط گردشگران داخلی بلکه گردشگران زیادی هم از خارج کشور دارد.عطر بهار نارنج در باغ ها و خیابان های این شهر جایی رویایی و بهشتی را پدید آورده است. خیلی ها اردیبهشت را ماه شیراز می دانند و منتظرند تا این ماه فرا برسد تا سفری به شیراز ترتیب دهند و به نظر همین جاذبه خدادای شیراز می تواند ظرفیت و پتانسیل بزرگی باشد جهت بهره بردن هر چه بیشتر این کلانشهر از وجود گردشگرانی که در اردیبهشت به بهشت ایران سفر میکنند.
شیراز شهری برای تماشای تاریخ است، جایی با طبیعت دل انگیز که مدت ها الهامبخش شاعران بوده و باید مورد توجه قرار بگیرد و اقداماتی در جهت حفظ آثار تاریخی اش شود. با اینکه ۱۵ اردیبهشت روز شیراز است اما شاید افراد کمی از مردم ایران از این روز اطلاع داشته باشند برای همین است که در این چند سال مراسم قابل توجهی که شایسته ی این شهر فرهنگی و تاریخی باشد برای آن در نظر گرفته نشده است.
مراسمی که هم فراگیر باشد و هم بتواند به خوبی زیبایی، قدمت، فرهنگ، تاریخ، آداب و رسوم و ظرفیت های موجود آن را به درستی نمایان و معرفی نماید و هر گردشگر و حتی استان فارسی را در این روز به شهر و دیار شیراز بکشاند.
آری 15 اردیبهشتماه سالروز پاسداشت این بهشت زمینیست، پاسداشت شیرازِ حافظ و سعدی، شیرازِ کاشی های هفت رنگ مسجد نصیر الملک و سرونازهای باغ ارم، شیرازِ گنبد شاهچراغ (ع) و بقاع متبرکه بسیار، شیراز، نه یک شهر که «جهانشهر» است، جهان شهری به وسعت تاریخ و طلایه دار فرهنگ، ادب و هنر که می طلبد متولیان و مدیریت شهری آن با نگاهی وسیع تر و برنامه هایی منسجم و پر و پیمان تر به استقبال چنین روزی بروند.
و اما در کنار معرفی جاذبه های گردشگری و تاریخی آن و روز شیراز باید به مشکلات و معضلات این کلانشهر نیز توجه کرد، کهنه زخمهایی که شاید به بهانه پاسداشتش دیده و درمان شوند.
بله این شهر سزاوار توجه بیشتر است پس اگر با عنوان شیراز جنت طراز میشناسیمش، باید در تمام ابعاد و زمینهها این مهم تحقق یابد. چرا که همسو نبودن سیاستها و اقدامات دستگاهها، فقدان سیاستگذاری یکپارچه و روشن در مواجهه با مسائل مختلف شهری و نبود همکاریهای میانبخشی، معضل بزرگی است و از آسیبهای اصلی تدوین سند راهگشای ارتقاء شیراز به جایگاه جهانی به شمار میروند.
پس می طلبد آقای شهردار و معاونان وی در کنار ارتقا ساختار بین المللی شهرداری و افق نگاه این مجموعه، التفاتی هم دیگر مشکلات داشته باشید.
و اما برنامه های روز شیراز در سال 1401
مدت زمان کوتاهی است که شیراز در محله منصور آباد، پشت بلوار چمران، باغ بزرگی با نام باغ گل ها را تاسیس کرده که انصافاً این نام برازنده این باغ است. در روز شیراز سال ۱۴۰۱ که مانند سابق و برطبق تاریخ در روز ۱۵ اردیبهشت ماه برگزار می شود، قرار است که در این باغ از صبح تا بعدازظهر با جشنواره بهار نارنج از اهالی این شهر و دیار پذیرایی شود. ضمن اینکه سایر برنامه ها یعنی برگزاری جشنواره و پخت غذاهای محلی، صنایع دستی مانند قالی بافی و جاجیم بافی و غیره در محوطه ارگ کریم خانی و همچنین فضای حافظیه، نیز برقرار هستند و از جمله برنام هایی است که برای این روز تدارک دیده شده است.
انتهای پیام/س
نظرات بینندگان