به مناسبت اولین روز از ماه «ربیع‌الاول»؛
بشارت باد آغاز «ربیع‌الاول» که ماه حیات و زندگی است
ربیع‌الاول سومین ماه از ماه‌های قمری و از ایام فرخنده برای شیعیان است. ربیع به معنی بهار و به‌واسطه اتفاقات مهمی که در آن رخ‌داده به فرموده مقام معظم رهبری ماه حیات و زندگی است.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری «شیرازه»، پس از دو ماه ماتم، عزاداری برای سرور و سالار شهیدان امام حسین، رحلت جان‌گداز پیامبر مکرم اسلام، شهادت جان‌سوز دو معصوم غریب، امام حسن مجتبی (ع) و امام رضا (ع) عاقبت بهار ماه‌ها از راه رسید؛ ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله، اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا اباعبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت به برکت اشک‌های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در این بهار به یمن رویش دوباره‌مان سجده شکر به‌جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم.
آری «ربیع‌الاول» از راه رسید؛ ماهی که همان گونه که از اسمش پیداست بهار ماه‌هاست، به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست.
در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهای زیبایی او بر زمین فرود آمده است، زیرا میلاد رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) در این ماه است و می‌توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین رحمتی مانند آن به خود ندیده است؛ چرا که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آن‌ها و سرورشان و نزدیک‌ترین آن‌ها به خداوند و فرمان‌بردارترین آن‌ها از او و محبوب‌ترینشان نزد او است، این روز نیز برتر از سایر روزهاست؛ و گویا روزی است که کامل‌ترین هدیه‌ها، بزرگ‌ترین بخشش‌ها، برترین برکت‌ها، زیباترین نورها و مخفی‌ترین اسرار در آن پی‌ریزی شده است. پس بر انسان مسلمان که برتری رسول خدا (ص) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش می‌باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارزانی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سرشور و اشتیاق بپردازد، گرچه عبادات شبانه‌روزی عالمیان هرگز درخور چنین نعمتی نخواهد بود، اما "آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".
این ماه به فرموده مقام معظم رهبری ماه حیات و زندگی است؛ ایشان در سخنانی در مورد ماه «ربیع‌الاول» فرمودند: «بعضی از اهل معرفت و اهل سلوک معنوی معتقدند که ماه «ربیع‌الاول»، به معنای حقیقی کلمه، ربیع حیات است، ربیع زندگی است؛ زیرا در این ماه، وجود مقدس پیامبر گرامی و همچنین فرزند بزرگوارش حضرت ابی‌عبداللّه جعفر بن محمد الصادق ولادت یافته‌اند و ولادت پیغمبر سرآغاز همهٔ برکاتی است که خدای متعال برای بشریت مقدر فرموده است. ما که اسلام را وسیلهٔ سعادت بشر و راه نجات انسان می‌دانیم، این موهبت الهی مترتب بر وجود مبارک پیغمبر است که در این ماه اتفاق افتاد. حقیقتاً باید این میلاد عظیم را مبدأ همهٔ برکاتی دانست که خدای متعال جامعهٔ بشری را، امت اسلامی را، پیروان حقیقت را به آن سرافراز کرده است.»
در این ماه به‌واسطه چند اتفاق مهم و تاریخی ماهی پرخیروبرکت نام نهاده شده است که از جمله آن: حادثه مهم و تاریخی لیلة المبیت، هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه، ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام جعفر صادق علیه‌السلام، ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت خدیجه (سلام‌الله علیها)، آغاز امامت امام مهدی علیه‌السلام (عید الزهرا) و هلاکت یزید بن معاویه از جمله حوادث فرخنده این ماه است.
اعمال ماه ربیع‌الاول؛
شب و روز اوّل:
این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخی واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا (صلی الله علیه واله) از مکّه به‌قصد هجرت به‌سوی مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان شد و امیر مۆمنان علی (علیه‌السلام) برای اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا (صلی الله علیه واله) خوابید.
آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ؛ بعضی از مردمِ (باایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودی خدا می‌فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است» در حقّ آن حضرت نازل شد.
سال هجرت رسول خدا (صلی الله علیه واله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلی عظیم در جهان اسلام روی داد.
۱- روزه‌گرفتن به شکرانه سلامتی پیامبر اعظم و امیرمؤمنان از گزند کفار و مشرکان در اول «ربیع‌الاول».
۲- خواندن زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه‌السلام) در این روز.
روزه که برای آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتی از ائمّه معصومین (علیهم‌السلام) آمده است: کسی که روز هفده ربیع را روزه بدارد، خداوند برای او ثواب روزه یکسال را مقرر می‌فرماید.
روز هشتم:
در روز هشتم «ربیع‌الاول»، سال ۲۰۶، شهادت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) طبق روایتی واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب‌الزمان، حجّة بن الحسن - عجل‌الله تعالی فرجه الشریف - آغاز شد.
در این روز شایسته است زیارت امام حسن عسکری علیه‌السلام خوانده شود.
و البته بسیاری معتقدند روز نهم ربیع، آغاز امامت آقا امام‌زمان (عج) است بین روز هشتم و نهم ربیع بین محدثان اختلاف است. ما قول مشهور را آورده‌ایم، و این‌گونه نیست که فردای روز شهادت امام یازدهم آغاز امامت امام دوازدهم باشد؛ بلکه توأم با شهادت یک امام آغاز امامت امام بعدی است چرا که امامت ایشان از قبل مشخص بوده است.
روز دهم:
روز ازدواج رسول خدا (صلی الله علیه واله) با حضرت خدیجه کبری (علیهاالسلام) است.
روز دوازدهم:
این روز مطابق نظر مرحوم شیخ کلینی و مسعودی و همچنین مشهور میان اهل‌سنت، روز ولادت باسعادت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه واله) است.
همچنین در این روز، رسول خدا (صلی الله علیه واله) بعد از ۱۲ روز که مسیر راه میان مکه و مدینه را پیمود وارد مدینه شدند و نیز روز انقراض دولت بنی‌مروان در سال ۱۳۲ است.
روز چهاردهم:
در سال ۶۴ در چنین روزی، یزید بن معاویه به هلاکت رسید.
وی پس از سه سال و ۹ ماه خلافت که همراه با جنایات عظیمی بود که مهم‌ترین آن واقعه کربلا و شهادت ابی‌عبدالله الحسین (علیه‌السلام) و یارانش است در ۳۷ سالگی در منطقه «حوران» زندگی ننگینش به پایان رسید جنازه‌اش را در دمشق دفن کردند؛ ولی اکنون اثری از او نیست.
شب هفدهم:
طبق روایات مشهور شیعه، شب ولادت حضرت خاتم‌الانبیا، رسول معظم اسلام (صلی الله علیه واله) است و شب بسیار مبارکی است.
۱) غسل به نیّت روز هفدهم ربیع‌الاول.
۲) روزه: که برای آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتی از ائمّه معصومین (علیهم‌السلام) آمده است: کسی که روز هفده ربیع را روزه بدارد، خداوند برای او ثواب روزه یکسال را مقرر می‌فرماید.
۳) دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال کردن مؤمنان و به زیارت مشاهد مشرفه رفتن.
۴) زیارت رسول خدا (صلی الله علیه واله) از دور و نزدیک در روایتی از آن حضرت آمده است: هر کس بعد از وفات من، قبرم را زیارت کند؛ مانند کسی است که به هنگام حیاتم به‌سوی من هجرت کرده باشد، اگر نمی‌توانید مرا از نزدیک زیارت کنید، از همان راه دور به‌سوی من سلام بفرستید (که به من می‌رسد).
۵) زیارت امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) نیز در این روز مستحب است با همان زیارتی که امام صادق (علیه‌السلام) در چنین روزی کنار ضریح شریف آن حضرت (علیه‌السلام) وی را زیارت کرد.
۶) تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سیّد بن طاووس»، در اقبال، در تکریم و تعظیم این روز به‌خاطر ولادت شخص اوّل عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبی اکرم (صلی الله علیه واله) سفارش بسیار کرده است.
همچنین یکسال قبل از هجرت رسول خدا (صلی الله علیه واله)، در چنین شبی معراج آن حضرت صورت گرفت.
روز هفدهم:
همان گونه که گفتیم مشهور میان علمای امامیه آن است که روز هفدهم «ربیع‌الاول»، روز ولادت باسعادت رسول خدا حضرت محمد بن عبداللّه (ص) است و معروف آن است که ولادتش در مکه معظمه، واقع شده است و زمان ولادتش هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سنه عام‌الفیل بوده است.
همچنین در چنین روزی در سال ۸۳ هجری قمری، ولادت امام صادق (علیه‌السلام) واقع شده است و ازاین‌جهت نیز بر اهمیت این روز افزوده شده است.
فرارسیدن ربیع‌الاول ماه سرور و شادی بر مسلمانان جهان مبارک باد
انتهای پیام/224224
آری «ربیع‌الاول» از راه رسید؛ ماهی که همان گونه که از اسمش پیداست بهار ماه‌هاست، به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست.
در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهای زیبایی او بر زمین فرود آمده است، زیرا میلاد رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) در این ماه است و می‌توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین رحمتی مانند آن به خود ندیده است؛ چرا که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آن‌ها و سرورشان و نزدیک‌ترین آن‌ها به خداوند و فرمان‌بردارترین آن‌ها از او و محبوب‌ترینشان نزد او است، این روز نیز برتر از سایر روزهاست؛ و گویا روزی است که کامل‌ترین هدیه‌ها، بزرگ‌ترین بخشش‌ها، برترین برکت‌ها، زیباترین نورها و مخفی‌ترین اسرار در آن پی‌ریزی شده است. پس بر انسان مسلمان که برتری رسول خدا (ص) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش می‌باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارزانی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سرشور و اشتیاق بپردازد، گرچه عبادات شبانه‌روزی عالمیان هرگز درخور چنین نعمتی نخواهد بود، اما "آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".
در این ماه به‌واسطه چند اتفاق مهم و تاریخی ماهی پرخیروبرکت نام نهاده شده است که از جمله آن: حادثه مهم و تاریخی لیلة المبیت، هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه، ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام جعفر صادق علیه‌السلام، ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت خدیجه (سلام‌الله علیها)، آغاز امامت امام مهدی علیه‌السلام (عید الزهرا) و هلاکت یزید بن معاویه از جمله حوادث فرخنده این ماه است.
اعمال ماه ربیع‌الاول؛
شب و روز اوّل:
این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخی واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا (صلی الله علیه واله) از مکّه به‌قصد هجرت به‌سوی مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان شد و امیر مۆمنان علی (علیه‌السلام) برای اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا (صلی الله علیه واله) خوابید.
آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ؛ بعضی از مردمِ (باایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودی خدا می‌فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است» در حقّ آن حضرت نازل شد.
سال هجرت رسول خدا (صلی الله علیه واله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلی عظیم در جهان اسلام روی داد.
۱- روزه‌گرفتن به شکرانه سلامتی پیامبر اعظم و امیرمؤمنان از گزند کفار و مشرکان در اول «ربیع‌الاول».
۲- خواندن زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه‌السلام) در این روز.
روزه که برای آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتی از ائمّه معصومین (علیهم‌السلام) آمده است: کسی که روز هفده ربیع را روزه بدارد، خداوند برای او ثواب روزه یکسال را مقرر می‌فرماید.
روز هشتم:
در روز هشتم «ربیع‌الاول»، سال ۲۰۶، شهادت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) طبق روایتی واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب‌الزمان، حجّة بن الحسن - عجل‌الله تعالی فرجه الشریف - آغاز شد.
در این روز شایسته است زیارت امام حسن عسکری علیه‌السلام خوانده شود.
و البته بسیاری معتقدند روز نهم ربیع، آغاز امامت آقا امام‌زمان (عج) است بین روز هشتم و نهم ربیع بین محدثان اختلاف است. ما قول مشهور را آورده‌ایم، و این‌گونه نیست که فردای روز شهادت امام یازدهم آغاز امامت امام دوازدهم باشد؛ بلکه توأم با شهادت یک امام آغاز امامت امام بعدی است چرا که امامت ایشان از قبل مشخص بوده است.
روز دهم:
روز ازدواج رسول خدا (صلی الله علیه واله) با حضرت خدیجه کبری (علیهاالسلام) است.
روز دوازدهم:
این روز مطابق نظر مرحوم شیخ کلینی و مسعودی و همچنین مشهور میان اهل‌سنت، روز ولادت باسعادت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه واله) است.
همچنین در این روز، رسول خدا (صلی الله علیه واله) بعد از ۱۲ روز که مسیر راه میان مکه و مدینه را پیمود وارد مدینه شدند و نیز روز انقراض دولت بنی‌مروان در سال ۱۳۲ است.
روز چهاردهم:
در سال ۶۴ در چنین روزی، یزید بن معاویه به هلاکت رسید.
وی پس از سه سال و ۹ ماه خلافت که همراه با جنایات عظیمی بود که مهم‌ترین آن واقعه کربلا و شهادت ابی‌عبدالله الحسین (علیه‌السلام) و یارانش است در ۳۷ سالگی در منطقه «حوران» زندگی ننگینش به پایان رسید جنازه‌اش را در دمشق دفن کردند؛ ولی اکنون اثری از او نیست.
شب هفدهم:
طبق روایات مشهور شیعه، شب ولادت حضرت خاتم‌الانبیا، رسول معظم اسلام (صلی الله علیه واله) است و شب بسیار مبارکی است.
۱) غسل به نیّت روز هفدهم ربیع‌الاول.
۲) روزه: که برای آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتی از ائمّه معصومین (علیهم‌السلام) آمده است: کسی که روز هفده ربیع را روزه بدارد، خداوند برای او ثواب روزه یکسال را مقرر می‌فرماید.
۳) دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال کردن مؤمنان و به زیارت مشاهد مشرفه رفتن.
۴) زیارت رسول خدا (صلی الله علیه واله) از دور و نزدیک در روایتی از آن حضرت آمده است: هر کس بعد از وفات من، قبرم را زیارت کند؛ مانند کسی است که به هنگام حیاتم به‌سوی من هجرت کرده باشد، اگر نمی‌توانید مرا از نزدیک زیارت کنید، از همان راه دور به‌سوی من سلام بفرستید (که به من می‌رسد).
۵) زیارت امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) نیز در این روز مستحب است با همان زیارتی که امام صادق (علیه‌السلام) در چنین روزی کنار ضریح شریف آن حضرت (علیه‌السلام) وی را زیارت کرد.
۶) تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سیّد بن طاووس»، در اقبال، در تکریم و تعظیم این روز به‌خاطر ولادت شخص اوّل عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبی اکرم (صلی الله علیه واله) سفارش بسیار کرده است.
همچنین یکسال قبل از هجرت رسول خدا (صلی الله علیه واله)، در چنین شبی معراج آن حضرت صورت گرفت.
روز هفدهم:
همان گونه که گفتیم مشهور میان علمای امامیه آن است که روز هفدهم «ربیع‌الاول»، روز ولادت باسعادت رسول خدا حضرت محمد بن عبداللّه (ص) است و معروف آن است که ولادتش در مکه معظمه، واقع شده است و زمان ولادتش هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سنه عام‌الفیل بوده است.
همچنین در چنین روزی در سال ۸۳ هجری قمری، ولادت امام صادق (علیه‌السلام) واقع شده است و ازاین‌جهت نیز بر اهمیت این روز افزوده شده است.
فرارسیدن ربیع‌الاول ماه سرور و شادی بر مسلمانان جهان مبارک باد
انتهای پیام/224224
نظرات بینندگان
