آن مرد با اقتدار آمد
نویسنده: سید محسن هاشمی
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، در زمانی که رژیم صهیونیستی چنان جنگ رسانهای راه انداخته بود که بسیاری مسئولین را از رفتن به محل کار خود میترساند.
در زمانی که رژیم کودک کش صهیونیستی در پی کشاندن جنگ و عرض اندام در خیابانهای تهران بود تا انتقام خود را از وعده صادق ۱ و ۲ بگیرد.
در زمانی که شهر بیروت و خصوصاً ضاحیه جنوبی به عنوان مرکز شیعه و حضور حزب الله هر روز بمباران و خانهها بر سر مردمان خراب میشد.
در زمانی که اطراف فرودگاه بیروت را میزدند تا هیچ هواپیمایی به سمت این فرودگاه نیامده و بار و مسافری را جابجا نکند.
در زمانی که رژیم صهیونیستی رسماً ورود هواپیمای ایرانی به لبنان را ممنوع کرده و هشدار داده بود که فرودگاه را بمباران میکند.
در زمانی که هنوز پیکر شهید سردار ایرانی از زیر آوارها خارج نشده و به کشور بازنگشته بود.
در زمانی که هنوز نتوانسته بودند پیکر شهید سیدحسن نصرالله رهبر حزبالله را تشییع و تدفین کنند و منتظر زمان مناسب بودند.
و بعد از سفر وزیر امور خارجه به لبنان این بار محمدباقر قالیباف خود سکاندار هواپیما شد؛ و راهی فرودگاه بیروت تا بگوید که ایرانی از مرگ واهمهای ندارد.
او راهی لبنان شد تا بگوید که ایران همچنان حامی لبنان و مقاومت بوده و لحظهای دوستان خود را ترک نکرده و تنها نمیگذارد.
او آمد تا نشان دهد که میشود با تدبیر و شجاعت در منطقهای حاضر شد که دشمن آنجا را زیر آتش گرفته و هر لحظه امکان مرگ وجود دارد.
او آمد تا نشان دهد که هیچگاه نباید ایرانی را تهدید کرد حتی اگر او در نقطه صفر درگیری، در تیررس و جنگ باشد.
او آمد تا نشان دهد که فرزندان دیروز خمینی اکنون سرداران سید علی هستند و چون پدران خود در اوج رشادت و شهامت لحظهای از آنچه برایش قسم خوردهاند کوتاه نمیآیند.
آری محمد باقر قالیباف نمادی از ایرانی بود که او را به فروش دوستانش متهم میکردند تا خودش در امنیت باشد اما او به کنار دوستان زخمی خود آمد تا بگوید که ایرانی خائن و فراموشکار نیست.
حال برای درک بهتر این ادعا کافی است نگاهی به منطقه موسوم به خاورمیانه در طول ۴۰ سال اخیر بیندازیم و ببینیم که چگونه جمهوری اسلامی ایران قدم به قدم از مستضعفان عالم دفاع کرده و هیچگاه آنان را با عدههای دشمن معامله ننموده و یا دست از حمایت برنداشته است
در این چند دهه گروههای بسیاری چون داعش آمدهاند تا جایگزین جریان اصیل مردمی منطقه شوند و به نوعی ایران و گروههای مقاومت را به حاشیه ببرند.
اما این شجاعت ایرانی بوده که روزی در جبهههای جنگ روزی دیگر در جنوب لبنان روز بعدش در دمشق سپس در بغداد و دوباره در بیروت خودنمایی میکند.
و این یعنی اینکه ایران در حالی که چشم طمع به خاک و مال ردم منطقه نداشته؛ اما منافع آنان را چون منافع خود میداند و برای حفظ آن چون خاک خود رشادت به خرج داده و جان نثار میکند.