در در روزهای اخیر با اوج گرفتن درگیری‌های بین ایران و رژیم صهیونیستی یک بازی رسانه‌ای توسط دشمن در حال انجام است که باید مراقب آن بود بازی رسانه‌ای که در موضوع ۷ اکتبر حمله گروه‌های مقاومت به اسرائیل توسط این رژیم انجام شد و آنها با بیان این نکته که دشمنی و نزاع با گروه‌های فلسطینی به خاطر ۷ اکتبر است در ذهن مخاطب چنین وانمود کردند که اگر موضوع ۷ اکتبر نبود اسرائیل دست به خشونت نمی‌زد.

چنانچه در موضوع لبنان نیز همین فریب رسانه‌ای در حال انجام شدن است که اگر حزب الله و مقاومت نبود اسرائیل به این کشور حمله نمی‌کرد در حالی که واقعیت آن است که رژیم صهیونیستی صدها بار بیشتر از اکنون به لبنان حمله کرده و اتفاقاً مقاومت عامل خشونت کمتر است.

ریشه دشمنی ایران و رژیم صهیونیستی

از این رو باید ریشه دشمنی ایران و رژیم صهیونیستی را به موضوعات دقیق‌تری که در زیر می‌آید تعمیم داد نگاه جامع‌تری داشت نگاهی که نکات ذیل در این عرصه قابل بیان است:

 بسیاری فکر می کنند که موضوع دشمنی ایران و اسرائیل مربوط به جمهوری اسلامی و آغاز آن از انقلاب ۱۳۵۷ می باشد. اما باید آغاز این دشمنی را در تاریخ هخامنشیان جست.

هر چند عده ای داستان استر و خشایار شاه را افسانه می دانند، اما بنا بر اسناد و سخنان و موضع‌گیری های همیشگی مقامات اسرائیلی، این داستان سرآغاز یک دشمنی بین ایران و قوم یهود صهیونیستی بوده است، چنانچه نتانیاهو بارها و بارها با ذکر این داستان به ایرانیان هشدار داده که اگر با اسرائیل رابطه خوبی نداشته باشند، داستان کشتار زمان هخامنشیان تکرار خواهد شد.

پس موضوع این دشمنی به هزاران سال پیش برگشته و موضوعی تاریخی و باستانی است که اتفاقا باید باستان گرایان نیز با جمهوری اسلامی هم صدا شوند.

نه به رابطه با اسرائیل از ابتدای تاسیس رژیم صهیونیستی

از سوی دیگر اگر دوره پهلوی بود، باز رابطه ایران و اسرائیل هرگز عادی نمی شد، مردم ایران از همان ابتدای تشکیل اسرائیل در سال ۱۳۲۷ به دشمنی با اسرائیل پرداخته و آنرا تا سال ۱۳۵۷ ادامه دادند.

تظاهرات مردم ایران در ۱۳۲۷

 تظاهرات چند هزار نفری ایرانیان در روز آخر اردیبهشت ۱۳۲۷، ثبت نام ۵ هزار نفر برای اعزام به فلسطین، ممانعت ساواک از سخن گفتن علیه اسرائیل در منابر، رابطه کاملا مخفی و سری شاه با اسرائیل در قالب سفارت برن ۲ و حفظ ظاهر شاه در حمایت در مسجد الاقصی نشان از این دارد که در زمان شاه نیز دشمنی سر سخنی بین ملت ایران و دولت اسرائیل وجود داشته و صرفا مربوط به جمهوری اسلامی ایران نیست.

فلسطین ازآن یهودیان نیست

 از نظر عقلانی نیز هر وجدان بیداری می داند که قوم یهود متعلق به این سرزمین نبوده و از جای جای جهان به بهانه های واهی، راهی فلسطین شده اند، مثلا بهانه هلوکاست که هر عقل سلیمی می گوید، اگر اروپائیان به قوم یهود ظلم کرده اند، چرا باید فلسطینیان تاوان پس دهند.

 از سوی دیگر فروش زمین توسط فلسطینیان نیز از طنزهای تاریخ است که با عقل هماهنگ نیست، چنانچه اگر قرارست ادعای تاریخی داشته باشیم که ما روزگاری در این سرزمین زندگی می کردیم و باید الان به ما پس داده شود، ایران کنونی بنا به وسعت زیاد خود می تواند مدعی نصفی از جهان باشد.

 آرمان نیل تا فرات

 از نظر سیاسی و ژئوپلیتیکی نیز باید گفت که اسرائیل همواره به دنبال محقق کردن آرمان خود یعنی اسرائیل بزرگ بوده که بر اساس تصویر پرچم این رژیم باید از نیل تا فرات باشد، حال اگر هر دولت دیگری در ایران باشد می تواند اجازه دهد که یک رژیم حداقل چند کشور مختلف از جمله مصر، اردن، فلسطین، لبنان، سوریه و عراق را اشغال کند و همسایه ما شود، آیا آنوقت می شود این کشور را مهار کرد، آنهم رژیمی که به شدت نژاد پرست بوده و بر اساس آموزه هایش ملت های دیگر برده های آنان هستند.

سابقه دشمنی اسرائیل را فراموش نمی‌کنیم

 دشمنی مکرر اسرائیل با ایران و هر نظامی که بخواهد مستقل عمل کند، دلیل دیگری برای دشمنی ما با اسرائیل است، کسی نباید ترورها، حملات سایبری، جنگ رسانه ای، فشارهای اقتصادی و تجهیز گروه های مخالف نظام را که توسط اسرائیل بر علیه مردم و نظام صورت گرفته و می گیرد فراموش کند.

 عده ای دیگر می گویند که اینها عرب هستند و مخالف ایران؛ اما آیا می توان با دیدن صد نفر، نه هزار نفر فلسطینی که مخالف ایران هستند از اهداف خود دست کشید، همه جای دنیا افرادی هستند که مختلف تفکرات رایج کشور و دولت خود هستند، این امری طبیعی است زیرا سالهاست عده ای فلسطینی خصوصا بعد از قرارداد کمپ دیوید با اسرائیل یک صدا شده تا منافع شخصی خود را تامین کنند، کسانی که هر چند اکنون در کشورهای دیگر نیز حضور دارند، اما در بین ملت خود نیز جایی نداشته و مزدورانی هستند که بی مزد برای دشمن کار می کنند، مانند آنانکه در ایران هم یافت می شوند.

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴