سايت بالاترين با اشاره به اظهارات مشاور خارج نشين كروبي مبني بر خانه نشيني مخالفان در روز انتخابات به جاي آمدن به خيابان نوشت: در ادامه فرمايشات دوست گرامي آقاي واحدي پيشنهاد مي شود كه ضمن ماندن در خانه، با پختن هر چي خورشت سبز نظير خورشت قورمه سبزي، خورشت كرفس، خورشت اسفناج، خورشت نعناع جعفري و آش سبزي و آش رشته و هرگونه خورشت و آش سبز ديگري اعتراضات شديد خود را نشان دهيم بلكه كماكان در روزهاي ديگر و مناسبت هاي ديگر هم به اين حركت هاي شجاعانه، قهرمانانه و ساختارشكنانه ادامه داده و حتي در روز سيزده به در هم براي در نمودن نحسي سيزده از منازل خود خارج نشويم.
نويسنده ادامه مي دهد: جناب زندانيان هم 100 سال صبر كنند تا شايد اپوزيسيون جان دوست و محافظه كار و منفعت طلب بالاخره با جنبيدن خودكاري كرد. به هر حال فرقي براي ما نمي كند. همين اندازه كه بتوانيم تا وقتي كه زنده هستيم دوشنبه ها و سه شنبه ها و جمعه هاي اعتراضي دور هم جمع شده و خورشت قورمه سبزي خوشمزه اش را با كلي لوبياي قرمز خوشگل و ليمو عماني به رگ بزنيم و بعد از آن بر روي مبل راحتي لم داده، به تماشاي برنامه طنز دكتر كپي نشسته و «هر و هر» به طنزپردازي هايش در مورد سياستمداران نادان اپوزيسيون بخنديم بس است. راستي يادتان نرود كه بلافاصله بعد از خوردن قورمه سبزي سنگين و چرب يك جنبش دسته جمعي سوت زدن در حياط خانه به راه بيندازيم. چون سوت زدن براي هضم لوبياي قورمه سبزي مفيد است و جلوي نفخ شكم را بعد از خوردن قورمه سبزي مي گيرد.
نويسنده اضافه مي كند: عمو جان آدم عاقل كه از خونه نمياد بيرون و خودشو زير مشت و لگد نمي ندازه حالا بذار شب كه از اين جنبش اعتراضي (!) به خانه برگشتم در يك سلسله بحث هاي 555 قسمتي چندين ماهه و بلكه چندين ساله در بالاترين، دنباله، نداي سبز آزادي، شبكه سبز راه سبز اميد، سايت آشپزي و ديگر شبكه ها در مورد اين كه چه بايد كرد و چگونه مي توانيم اين مبارزه را ادامه دهيم به راه مي اندازيم و از پشت سيستم و با استفاده از فيلترشكن هاي غيرقابل رديابي تا دلمان مي خواهد به رژيم و عواملش فحش و بدو بيراه مي گوئيم و كلي تو سر و كله هم مي زنيم بعد هم ساعت 2 نصفه شب با اعصاب درب و داغون و خيال راحت از اينكه امروز به اندازه كافي مبارزه اي موثر بر ضد رژيم انجام داده ايم با يك مشت قرص خواب آور به خواب مي رويم تا فردا باز هم فعاليت و زندگي سگي خود را آغاز كنيم.
بالاترين تاكيد كرده كه يا «فعالان اپوزيسيون به اندازه كافي بزرگ نشده اند و يا اينكه طرفدار حكومت هستند و دارند نقش بازي مي كنند. فكر مي كنيد از اين وضعيت و از اين پيشنهادها كي سود مي بره، حكومت يا ما؟».
يكي ديگر از كاربران اين شبكه نوشته است: برخي دوستان يه چيزهايي مي نويسند كه آمريكا و اسرائيل بياد به اونها كمك كنه. نمي خوام نااميدتون كنم هر چند آمريكايي ها هم اسير ما هستند ولي از ما بخاري بلند نمي شه و آمريكا هم اينو فهميده. ما آن دو سال پيش جوگير شده بوديم كه خيابان رفتيم. تازه اگر حساب و كتابي هم بكنيد مي بينيد اين عده حتي يك درصد جمعيت مردم ايران هم نيستن كه بتونن جنبش بكنن. ما فقط بلديم مطلب پست كنيم توي فيس بوك و بالاترين و چند ساعتي با هم گل بگيم و گل بشنويم توي فضاي مجازي.
همچنين مهدي خلجي پژوهشگر در مصاحبه با صداي آمريكا گفت: جريان اعتراضي ما به دليل احساسي و هيجاني بودن يك بار بود براي هميشه كه مانند كف روي آبي آمد و رفت. كساني كه به نمايندگي موسوي و كروبي به خارج از كشور آمدند، بعد از دو سال يك فكر يا يك عمل صحيح ارائه ندادند، حتي نتوانستند يك رسانه موفق درست كنند، گروههاي داخل كشور را كه هيچ، گروههاي خارج از كشور را هم نتوانستند دور هم جمع كنند و حرف بزنند. حتي اگر موسوي و كروبي هم از حصر خارج شوند هيچ تاثيري بر جنبش نمي گذارد. چون اينها آمادگي مسئوليتي كه برعهده شان بود را نداشتند و فاقد بينش روشني بودند و ما را دچار توهم كردند.
وي اظهار داشت: آنچه كه ما مي بينيم توهم جنبش است، اين هيجانات ما بيشتر در فيس بوك و فضاي مجازي است و در دنياي واقعي مردم زندگي خودشان را مي كنند و ما سرگردانيم.

انتهای پیام/20