به گزارش شیرازه خداحافظ ای ماه زمزمه‌های حیدری، تو امروز می‌روی اما بدان دل به فطرت رسیده من، تا حضور دوباره تو اشتیاق سبزش را به ذکر و تسبیح به شکوفه می‌نشاند. خداوندا، اینک با ماه رمضان وداع می‌کنیم، مانند وداع با عزیزی که دوریش بر ما دشوار است و رفتنش ما را غمگین و گرفتار تنهایی می‌کند، عزیزی که او را بر ما پیمانی است که باید آن را نگه داریم و حرمتی که باید آن را رعایت کنیم و بر ما حقی دارد که باید آن را ادا کنیم.

پس، اکنون می‌گوییم: بدرود ای بهترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا.

تو مرا به مهمانی‌ات فراخواندی، تا در برابر نگاهت، در حضور باشکوه و مهربانت، در بارگاه معنوی ضیافت نورانی‌ات، دوباره به یاد فطرتم، خود خود خودم بیفتم، از وابستگی‌ها، دلبستگی‌ها، شبکه رکودآور روزمرگی‌ها، بگذرم و روح تنها و دل مظلومم را، در آن اعماق در آن انتها بیایم و در آن سوی دلم، با فطرت نخستینم، با آینه‌ای که در برابر خوبی‌ها و پاکی‌ها و خودت داشتم، به نماز فطر تو بیایم.

خداحافظ ای ماه زلال بارانی، ای ماه نسیم‌های بهشتی، خداحافظ ای ماه کوزه‌های کوثری، ای ماه زمزمه‌های حیدری، خداحافظ ای ماه طلوع، اشراق، نور و رهایی.

تو امروز می‌روی اما بدان دل به فطرت رسیده من، تا حضور دوباره تو اشتیاق سبزش را به ذکر و تسبیح به شکوفه می‌نشاند.

من در سیل سرشکم غسل عید به جا آورده‌ام، غسل شادمانی، غسل شوق.

صدا می‌آید... الله‌اکبر، خدا بزرگ است، الله‌اکبر، و ستایش ویژه توست ای تنها بهانه نیایش.

آسمان که هر صبحدم تسبیح تو می‌گوید اینک در این صبح بارانی از شوق و شور در این عید عرفانی در مقابل روزه‌داران کم آورده است، این همه عاشق زیر سقف آسمان دست به سوی پروردگار به نیت پنج مهمان کسا پیامبر «اللهُم اهلَ الکِبریاءِ و العظمةِ و اهلَ الجودِ و الجبروت» را، با تو نجوا می‌کنند، ای تو اهلِ عفو و رحمت و ای اهل تقوا و مغفرت.

دانه دانه اشک آسمان با سرشک شوق آدمیان درآمیخته و همگی فریاد می‌زنند «اسئَلُک بِحقّ هذا الیَوم» که قرارش دادی «للمسلمینَ عیدا» رحمت فرست بر محمد و خاندان او، بر مهدی موعود، بر منتَظَر دل ما، سلام ما را برسان یا الله.

و اعوذُ بِکَ مِمَاستَعاذَ منهُ عِبادُک الصالحون پناه می‌برم به تو از دردِ جانکاه انتظار.

چه نشاط‌انگیز است همگام با نسیم صبحِ بارانی پس از یک ماه روزه‌داری و نماز عاشقی، یک صدا با دیگر عاشقان، هم‌نوا با آن یار سفر کرده، ندای «اللهُم رَبَّ النورِِ العظیم» سر دهی و در آخر با ضربه‌های قلبت «العجل، العجل، العجل» را عیدانه از خداوند درخواست کنی

پس از یک ماه روزه‌داری و لب تشنگی اکنون با باران رحمت پروردگار روزه‌ات را افطار کن.

روزه‌ات قبول.

انتهای پیام/ص