او می گوید؛ ما براي استفاده از طبيعت به آنجا رفته بوديم و نهار كه خورديم راه افتاديم تا به شيراز برگرديم. در كوچه باغهاي مسير يك پيكان قهوه اي با دو سرنشين جوان چند بار از ما سبقت گرفت و ما را خاك دادند. نهايتاً در آن گرماي هوا و خلوتي مسير كمي جلوتر راه را بر ما بستند. يكي از آنها با چاقويي زير گلوي شوهرم گذاشت، آنها قصد داشتند دختر جوانم را با خود ببرند، ما در حال استغاثه بوديم كه ناگهان جوان رشيدي با خودرو از راه رسيد و پياده شد، ابتدا آن دو را به اسم صدا زد و با كلمات متين چند دقيقه اي با آنها صحبت كرد، اما نهي لساني بي تأثير بود، چون قاسم بسيار رشيد بود هر دوي آنها را گوشمالي كرد، اما ناگهان يكي از آن دو خبيث چاقویي بيرون آورد و در يك آن در سينه شهيد فرو كرد و هر دو پا به فرار گذاشتند.

نهايتاً شهيد پس از انتقال به بيمارستان شهيد مطهري مرودشت ساعت 6 عصر در جوار حق مأوا گرفت.

شهید مهران ارجمندی فرزند سوم خانواده آقای ارجمندی بود، او از اول طفوليت بسيار شيرين زبان و خوش گفتار بود، از وقتی که مدرسه می رفت، قرائت قرآن صبگاهی در مدرسه اش به عهده او بود و هر از گاهی هم می شد امام جماعت بچه های مدرسه و نماز جماعت را با حضور خودش رونق می گرفت. بعد از تمام شدن تحصيلاتش در دانشسرا در تابستان سال 1371 به روستا برگشت و مشغول ترويج و تبليغ قرآن و فرائض دينی و احکام به روستا زادگان شد تا اينکه در دهمين روز مرداد ماه سال 1371 در حالی که مشغول رنگ زدن به پنجره خانه پدریش بود توسط شخصی به ضربات چاقو به شهادت رسيد و به درگاه معبود خويش شتافت.