وقتی لاله رشته مدیریت در شهر یزد و لادن در رشته حسابداری شهر کرج قبول شد. همه به این فکر می‌کردند که چطور این دو خواهر به هم چسبیده همزمان می‌‌توانند هم در یزد باشند و هم در کرج. نتیجه این شد که رئیس جمهور وقت به وزیر علوم دستور داد تا دوقلو‌ها با سهمیه ریاست جمهوری سر کلاس حقوق دانشگاه تهران بنشینند.

لاله دوست داشت خبرنگار شود و لادن وکالت مردم را در شیراز برعهده بگیرد.

علی‌رغم مراجعه به پزشکان مختلف مغز و اعصاب، هیچ کس زیر بار انجام جراحی برای جدا کردن این دوخواهر نرفت و بالاخره قرعه به نام بیمارستان رافلز در سنگاپور افتاد.

تنها ساعتی پس از آغاز جراحی به دلیل خونریزی بیش از حد لادن از دست رفت و لاله هم بعد از 10 ساعت و نیم به لادن پیوست.

اکنون با گذشت 10 سال از فوت این دو خواهر قره داغی، رئیس تالار تشریح پزشکی قانونی در مورد مرگ لاله و لادن دوقلوی به هم چسبیده می‌گوید: با آنکه ما بسیار با تشریح اجساد سر و کار داریم ولی هنگام تشریح جسد این دو خواهر بسیار متأثر شدم.

وی می‌افزاید: من شخصاً خودم این دو خواهر را تشریح کردم و مشخص شد که از ابتدا این دو نباید تحت عمل جراحی جدا شدن قرار می‌گرفتند چرا که در ناحیه عروق مغز چند رگ مشترک حیاتی داشتند که در صورت جراحی، مرگ آنها محرز بود و امکان زنده نگهداشتن این دو اصلاً وجود نداشته است.

قره داغی اذعان می‌کند: پزشکان ایرانی نیز از ابتدا می‌دانستند که در صورت انجام چنین جراحی لاله و لادن جان خود را از دست خواهند داد و به دلیل اخلاق این کار را انجام ندادند اما یک پزشک آسیای جنوب شرقی حاضر شده بود این کار را بکند که به نظر می‌رسد صرفاً جنبه شهرت و رسانه‌ای بودن مطلب را در نظر گرفته بودند تا جنبه کار. این دو خواهر به جز اشتراک در چند رگ مغز بقیه اندامهایشان طبیعی و جدا بود.