کد خبر: ۶۹۳۸۵
تاریخ انتشار: ۰۸:۴۰ - ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۴

پایانی برای یک راه چهل ساله

یکی به سال 1324 و در چلچله جوانی و شمایل دلبرانه آن سالها و یکی به سال 1364 و با هیبت شیرمردان آن سال ها.
به گزارش شیرازه به نقل از فارس، «سید ابراهیم پوریزدانپرست» به سال 1298 شمسی در شهرستان داراب متولد شد. روزی که «امام خمینی» پس از تبعید 15 ساله به ایران بازگشت، «آسید  ابراهیم» بازنشسته ارتش، حدودا 60 ساله بود و صاحب 9 فرزند بود. حالا باید باقی عمر را به آرامش کنار فرزندانش می گذراند و اگر خیلی هم شور انقلابی داشت، در راهپیمایی ها و نماز جمعه ها حاضر می شد که آن سال ها خیلی هم زیاد بود و وقت گیر.  اما خون تازه ای که  به نفس امام خمینی در عروق «آسید» جاری و پرحرارت شده بود، او را به جبهه های نبرد با متجاوزان بعثی  کشاند و لباس رزم بر قامتش راست کرد.

سرانجام «سیدابراهیم  پوریزدانپرست» بسیجی «لشکر19 فجر» در عملیات کربلای 5، در حالی که فرماندهی دسته «گردان امام حسین (ع)» حضور یافت و در جزیره‌ی بوارین بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 67 سالگی به شهادت رسید.  

تصویری که پیش رو دارید، دو برش از زندگی شهید «سیدابراهیم  پوریزدانپرست» که به فاصله چهل ساله از یکدیگر گرفته شده اند. یکی به  سال 1324 و در چلچله جوانی و شمایل دلبرانه آن سالها و یکی به سال 1364 و با هیبت شیرمردان آن سال ها. در کنار هم دیدن این دو عکس، زیبایی تحسین برانگیزی را به رخ می کشد. گرچه «سید ابراهیم» هیچ گاه جوانی  خود را به سرمستی های رایج و متعارف سال های حاکمیت طاغوت  نگذراند اما بازهم مسیری را که برای شهادت در رکاب نایب امام عصر(عج) طی 40 سال طی کرد به زیبایی جلوه می کند.


شهید سید ابراهیم پور یزدان پرست

 

انتهای پیام/

نظرات بینندگان