به گزارش شیرازه، بعد از انتشار مطلبی در شیرازه با عنوان «میزبانی از شهدای گمنام به سبک دانشگاه آزاد شیراز» مبنی بر وضعیت نامناسب قبور شهدای گمنام در دانشگاه آزاد شیراز و بازنشر آن در رسانه های کشور، 16 تشکل دانشجویی نسبت به مظلومیت قبور شهدای دانشگاه های شیراز واکنش نشان داده اند و بیانیه ای مشترک منتشر کردند.

در این بیانیه که غریو آن را منتشر کرده  آمده است: پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند. شاید همین گواه بر مظلومیت شهدا باشد که پس سی و اندی سال ما باید در پی اثبات مقام آن بی ادعایان جان بر کف باشیم. نه شهادت واژه بیگانه ایست و نه شهید مفهوم نامتجانسی. مگر می شود آزاده ای باشد و آزادگی را نستاید. چگونه است که علم ارزشمند است ولی عمل کننده به آن و ثبت کننده ی آن، آن هم با خونش ارزشمند نیست؟ ما همان ابتدای امر با شهیدان، این آزاد مردان و زنان راستین اسلام عهد بستیم که تا آن جا که می توانیم در راه اهدافشان گام برداریم و آن ها را با قدرت پیگیری کنیم که تکلیف، بیش از توان نیست.

در بیانیه تشکل های دانشجویی با ابراز گلایه نسبت به مسئولان دانشگاه ها و استان آمده است: بگذارید اندکی درد دل کنیم که لاجرم آن چه از دل برآید دل نشین خواهد بود.

در ادامه این بیانیه می افزاید: عهدهایمان را فراموش کرده ایم. عجیب است این جبر کدامین سیستم است؟ انسان یا دنیا؟ مگر قرار نبود بر سر فرهنگ غنی شهادت و اهداف آنان با هم اتفاق کنیم تا بتوانیم دگر باره ققنوس به خاکستر نشسته ایران را به پرواز درآوریم؟! مگر قرار نبود در زیر یک بیرق سینه بزنیم؟ و تا پرچم لا الله الا الله بر تمام قله های جهان را به احتزاز در نیاورده ایم از پای ننشینیم؟ و چه علمی خالص تر است از علم شهدا؟ مگر نه آن که آنان که با خون خود مشق عشق می نویسند، خالص ترینند؟ مگر نه آن که شهادت آن شجره طیبه ای است که جز خاصان و متواضعان درگاه خداوندی از آن نمی چشند؟ مگر نه آن که شهادت پیوستن به خدای ازلی است؟ مگر نه آن که فوز و رستگاری علی (ع) موحد در شهادت است؟ روزی قرار بود علمی که آنان بر دوش گرفته بودند ما بر شانه نهیم و حال آن که الم آن را بر دل داریم.

15 تشکل دانشجویی با اعلام وضعیت نامناسب قبور شهدا بیان کردند : چند صباحی است وضعیت نامطلوب مقبره ی شهدای دانشگاه ها و علی الخصوص دانشگاه آزاد شیراز، آزار دهنده ی دل ها شده است.

این بیانیه با تاکید بر نگرانی جنبش دانشجویی از این اقدام تصریح کرد : خدا می داند آن زمان که ما اطلاع یافتیم اوضاع بدین سان است؛ خون، خونمان را می خورد. دل اندوهناک بود؛ بغض بر گلو چنگ می انداخت و خشم در رگ و پی مان جاری بود. رسممان این گونه نبود؛ مراممان این گونه اجازه نمی داد. حال سهل انگاری را سبب اهانت می دانیم و نه غرض را؛ که اگر غرض سبب آن بوده، ان لله و انا الیه راجعون... ما از اماممان عذر خواهی می کنیم که ما زنده ایم و حال یارانش این گونه است.

در این بیانیه تشکل های دانشجویی نسبت به اقدامات ضعیف مسئولان استانی و دانشگاهی آمده است: مسئولین محترم کشور، استان و دانشگاه، این صندلی هایی که شما امروز به آن تکیه زده اید بهای خون همین شهدایی است که در نهایت مظلومیت در خاک آرمیده اند و منشا خیر و معنویت در محیط دانشگاه هستند، نگذارید شرمنده آن ها بشویم.

امیداواریم که مسئولین ذی ربط اقدامات لازم را در راستای برطرف شدن هر چه سریع تر این شرایط فراهم آورند؛ که در غیر این صورت تکلیف چیز دیگری است.

در پایان این بیانیه آمده است: در انتها خاطر نشان می شویم که امر به معروف و نهی از منکر ذو مراتب است.

لازم به ذکر است تشکل های دانشجویی، ستاد یادوراه شهدای دانشگاه علوم پزشکی، مجمع یادوراه شهدای دانشجویان دانشگاه شیراز، بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز، بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز، مجمع دانشجویی آرمان دانشگاه آزاد شیراز، مجمع دانشجویی آرمان دانشگاه شیراز، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز، جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز، انجمن اسلامی مستقل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز،تشکل دانشجویی وصال دانشگاه آزاد شیراز، بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شیراز، انجمن اسلامی مستقل دانشجویان دانشگاه صنعتی شیراز، بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور شیراز،بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان شیراز،مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه های شیراز، مجمع دختران مسلمان دانشجویان دانشگاه شیراز، بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، بسیج دانشجویی دانشگاه باهنر شیراز، این نامه را امضا نمودند.