به گزارش شیرازه، انتشار یکی در میان خبرهای ناگوار مربوط به بی‌اخلاقی‌ها و رفتارهای ناپسند فوتبالیست‌ها در جامعه شرایط بغرنجی را برای ورزش رقم زده است. به‌طور‌ی‌که نگارش قانونی مدون و البته سفت و سخت در خصوص مسائل اخلاقی برای مقابله با رفتارهای خارج از عرف و شرع فوتبالی‌ها به شدت خودنمایی می‌کند.  خبر دستگیری فوتبالی‌ها در مهمانی‌های خاص شبانه یا مکان‌های تفریحی شهر یا حتی رفتن به اوین دیگر به یک امر عادی در فوتبال تبدیل شده و نه تعجبی را به دنبال دارد و نه حتی باعث خجالت و شرمندگی خاطیان می‌شود. به طوری‌که هرازچندگاهی شاهد بروز چنین اتفاقاتی هستیم. اتفاقاتی که شاید بدترین آن تا همین چندی قبل دستگیری بود که حالا آن هم آنقدر تکرار و تکرار شده که دیگر قبح آن نیز ریخته است. البته از رفتن به اوین که دیگر بدتر نیست! تنبیه و توبیخی که کوچکترین تاثیری در فرد خطاکار نداشت و چه بسا او را وقیح‌تر از قبل هم کرد و البته طلبکار!

برخورد جدی با رفتارهای نامتعارف در واقع از اوجب واجبات است و بسیار ضروری است که انتظار می‌رود جز اولویت‌های فدراسیون تاج باشد. البته اگر نگرانی از بابت رفتارهای فوتبالی‌ها، مسئولان فدراسیون را هم به مانند مردم جامعه نگران و برآشفته کرده است. در واقع تغییرات صورت گرفته در فدراسیون فوتبال و همچنین کمیته اخلاق، فرصت مناسبی است تا بازنگری اساسی به مسائل اخلاقی فوتبال شده و قانونی لازم‌الاجرا و البته سفت و سخت برای مقابله با بی‌اخلاقی‌ها در فوتبال تدوین شود قبل از آنکه رفتارهای ناشایست برخی، این ورزش را برای همیشه از چشم مردم جامعه انداخته و آن را به عامل فساد و بی‌اخلاقی تبدیل کند.

فوتبال نیازمند یک قانون حساب شده و دقیق برای مقابله با بی‌اخلاقی‌ها و ترویج اخلاق‌مداری دارد، اما قانونی که به جای دخالت در مسائل شخصی و پیش‌پا افتاده، ترویج اخلاقیات را سرلوحه کار خود قرار داده و با بی‌اخلاقی‌ها مبارزه کند. قانون هدفمند و حساب شده‌ای که نبود آن طی سال‌های اخیر در فوتبال به شدت به چشم آمده است. البته قانونی که اگر نوشته می‌شود، ‌اجرا هم شود و اینگونه نباشد که تنها برای آرام کردن جو و افتادن آب از آسیاب مطرح شده و خیلی زود به دست فراموشی سپرده شود. درست مثل رفتارهای جسته و گریخته‌ای که در گذشته شاهد آن بوده‌ایم.  قوانینی چون روی کار آمدن کمیته اخلاق و انضباطی نیز پیش از این در فوتبال وجود داشته که البته هیچ نتیجه مثبتی ارائه نکرده است. به طوری‌که بی‌اخلاقی‌های فوتبال همواره با سکوت مواجه شده یا اگر هم توبیخ و تنبیهی برای آن در نظر گرفته شده چنان پیش پا افتاده بود که نه تنها نتوانست مانعی باشد برای عدم تکرار اشتباهات گذشته، که افراد خاطی را نیز چنان وقیح کرده که با رفتاری به مراتب بدتر، از جامعه طلبکار باشند. حال آنکه این برخوردها به مراتب بدتر از بی‌اخلاقی‌هایی است که از فوتبالیست‌ها شاهد هستیم. چراکه به جای مقابله با بی‌اخلاقی‌ها، ‌زمینه ترویج آن را فراهم می‌کند.

دستگیری فوتبالیست‌ها در مکان عمومی به دلیل بی‌اخلاقی‌هایی که نه با عرف جامعه همخوانی دارد و نه با شرع، اتفاق پیش پا افتاده‌ای نیست که به آسانی بتوان از کنار آن گذشت. چراکه این فوتبالیست‌ها، همان الگوهای جوانان جامعه هستند که می‌توانند این بی‌اخلاقی‌ها و رفتار تأسف‌برانگیز را ترویج کنند. حال آنکه اگر با یکی، دو مورد از این خاطیان برخوردی جدی شود و مماشاتی در کار نباشد، بی‌شک دیگر کمتر شاهد رفتارهای ناپسندی خواهیم بود که باعث سرافکندگی فوتبال شود.  شروع دوباره لیگ نیز در این میان مزید بر علت لزوم نگارش و اجرای قانونی جدی در حمایت مسائل اخلاقی و مبارزه جدی با بی‌اخلاقی است. چراکه با شروع لیگ توجه به فوتبالی‌ها بار دیگر به صورت افراط گونه‌ای دنبال می‌شود و این مسئله برای فوتبالیست‌هایی که ثابت کرده‌اند جنبه آن را ندارند، زمینه‌ای است برای هنجارشکنی‌هایی که جامعه را نگران می‌کند.