به گزارش شیرازه نگاهی دقیق‌تر و ریزتر به مبلغ قرارداد بازیکنان پرسپولیس و استقلال نشان می‌دهد که این دو باشگاه بازیکن خریدن را بلد نیستند و آسیب‌های جدی به نظام باشگاه‌داری ایران می‌زنند.
حداقل امروز و در این دو باشگاه چنین وضعیتی حاکم است و البته به نظر می‌رسد استقلال در این زمینه گوی سبقت را از پرسپولیس ربوده است چون پرسپولیس در مجموع تغییرات کمتری نسبت به استقلال داشته و نظام و نفرات خودش را بیشتر حفظ کرده است.
پرسپولیس
نگاهی به مبلغ قرارداد بازیکنان جدیدی که به پرسپولیس ورود کرده اند می
اندازیم. به عنوان مثال وحید امیری با نفت تهران قرارداد ۲۱۴ میلیون تومانی
در لیگ پانزدهم داشته است که مبلغ قرارداد او در لیگ شانزدهم با پرسپولیس
شده ۹۵۰ میلیون تومان و البته که اصلا به ارقام منتشر شده توسط باشگاه ها
که بیشتر بازی با اعداد است نمی‌توان اعتماد کرد اما حتی اگر و تنها اگر
این اعداد را هم بپذیریم باز هم رقم قرارداد امیری از نفت تا پرسپولیس بین ۴
تا ۵ برابر شده است!
در باقی موارد البته طبق لیست پرسپولیس عملکرد بدی نداشته است. ساسان انصاری در لیگ پانزدهم از فولاد اهواز پانصد میلیون تومان دستمزد گرفته که در پرسپولیس این رقم به ۵۵۰ میلیون افزایش پیدا کرده که منطقی است، همینطور سیدجلال حسینی که در نفت تهران ۸۰۰ میلیون تومان گرفته بود و در پرسپولیس نوشته اند ۷۰۰ میلیون که بعید به نظر می رسد درست باشد اما این هم با توجه به بالاتر رفتن سن سید جلال نسبت به سال قبل منطقی به نظر می رسد که پایین آمده باشد.
استقلال
اوضاع در استقلال اما از هم گسیخته است. در این تیم فرشید باقری در لیگ
چهاردهم از صبای قم ۹۰ میلیون تومان دستمزد گرفت که در لیگ پانزدهم این رقم
به ۱۵۰ میلیون تومان افزایش یافت اما در لیگ شانزدهم استقلال با این
بازیکن ۹۵۰ میلیون تومان طبق اعلام رسمی و منهای پول زیر میزی قرارداد
بسته است که می شود چیزی حدود شش برابر پارسال!
این موضوع برای علی قربانی هم تکرار شده و با او در حالی با مبلغ ۶۵۰ میلیون تومان قرارداد بسته اند که نامبرده از نفت در حدود سیصد میلیون دستمزد می گرفته است.
استقلال در مورد کاوه رضایی تا حدودی درست عمل کرده و همان مبلغ یک میلیارد پارسال را برای او نوشته است هرچند با کشمکشی که بین استقلال و پرسپولیس بر سر کاوه رضایی وجود داشت و سه جلسه مستقیم وی با پرسپولیسی ها و در نهایت آمدنش به استقلال بسیار بعید است که مبلغ قرارداد واقعی کاوه رضایی همان یک میلیارد تومانی باشد که از ذوب آهن می گرفت.
طبق مقایسه ای که رسانه ها در مورد پیشنهاد استقلال با پرسپولیس انجام دادند ظاهرا اوضاع به این شکل بوده است:
«کاوه رضایی ۱/۷ میلیارد تومان از استقلال گرفته که ۶۰۰ میلیون آن نقد بوده است. این رقم در فوتبال ایران بسیار قابل توجه است. در عین حال پرسپولیسی ها هم به کاوه قول قرارداد ۱/۴ میلیاردی با ۵۰۰ میلیون نقد را داده بودند. »
در واقع در این جابه جایی استقلال نزدیک به دو (۱/۷) برابر قبل به کاوه رضایی دستمزد داده است. در این مقایسه نمی توان حسین حسینی و کنعانی زادگان را محاسبه کرد چون این دو با ملوان به عنوان سرباز به میدان می رفته اند و قراردادشان تنها شش میلیون تومان بوده است اما بختیار رحمانی پیش از تراکتورسازی با فولاد قرارداد ۶۰۰ میلیون تومانی داشته که استقلال امسال طبق اسناد نوشته شده تقریبا دو برابر به او پول داده است هرچند باز هم باید تاکید کرد این قراردادها ممکن است جور دیگری محاسبه شوند و استقلال پول بیشتری تا پایان فصل پرداخت کند.
اوج اشتباه استقلال اما عقد قرارداد یک میلیارد و صد میلیونی با حاج محمدی بوده است در حالی که این مدافع در چهار سال در نفت تهران تنها ۴۴ بازی انجام داد و دو گل زد قراردادش بیش از هشت برابر زمان با نفت نوشته شده است. در واقع به نظر می رسد استقلال عامل تورم ۵ تا ۸ برابری بازیکنان است و آنها را بسیار گران قیمت تر از قبل می‌خرد که این موضوع در نوع خود قابل بررسی است و البته همچنان فراموش نکنید که این اعداد را با اعلام لیست استقلال در سازمان لیگ محاسبه کرده ایم نه با اعدادی که گمان می رود واقعا استقلال پرداخت کرده است.
