«کسب و کار» تاکسی های درون شهری زیر چرخ مسافربرهای شخصی
اکثر مسافران درون شهری نیز برایشان فرقی نمی‌کند که با تاکسی به مقصد برسند یا با یک مسافربر شخصی، و چه‌بسا این بی‌توجهی علاوه بر اینکه باعث شده هزینه‌ای بیش از مقدار معین از جیب پرداخت کنند در برخی موارد به تور مسافربرنماها خورده‌اند و قربانی اهداف شوم آن‌ها شده‌اند.
شیرازه: در اوضاع بیکاری و وضعیت نابسامان اقتصادی، یک آلترناتیو شاید باعث شود کمی از فشارهای اقتصادی به خانواده کم شود. انتخاب شغلی که علاوه بر اینکه به‌قول‌معروف آقا و نوکر خود باشی، از پرداخت مالیات، عوارض و بگومگو با مأمورین شهرداری و نهادهای نظارتی تا آنجا که می‌شود در امان باشید.
مسافرکشی، به‌صورت شخصی و دور از ضوابط و مقررات سازمان مدیریت حمل‌ونقل مسافر درون شهری ازجمله شغل‌هایی است که مشخصات ذکرشده بالا را داراست.
شخص بیکار، تا فراهم شدن کار دائم و مناسب یک خودرو دست چندم به‌صورت قسطی تهیه می‌کند و در کنار تاکسی‌های درون‌شهری در جابجایی مسافران سهیم می‌شود.
برخی شاغلان نیز که درآمد آن‌ها کفاف خرج زندگی را نمی‌دهد بعد از پایان وقت اداری و احتمالاً صرف ناهار مختصر، راهی خیابان‌های شهر می‌شوند تا دخلشان را از خرجشان بیشتر کنند.
در این میان رانندگان تاکسی که شغل اول آن‌ها جابجایی مسافران و کمک به ناوگان حمل‌ونقل درون‌شهری است رقیبانی دارند که به هیچ قاعده و قانونی پایبند نیستند و در جلوی چشمان آن‌ها مسافر را می‌قاپند.
اکثر مسافران درون شهری نیز برایشان فرقی نمی‌کند که با تاکسی به مقصد برسند یا با یک مسافربر شخصی، و چه‌بسا این بی‌توجهی علاوه بر اینکه باعث شده هزینه‌ای بیش از مقدار معین از جیب پرداخت کنند در برخی موارد به تور مسافربرنماها خورده‌اند و قربانی اهداف شوم آن‌ها شده‌اند.
حضور مسافربرهای شخصی حالا نه‌تنها در کلان‌شهرها بلکه در شهرهایی با جمعیت نیم میلیونی نیز جزء جدایی‌ناپذیر حوزه حمل‌ونقل شده است و این قشر بخشی از وظایف این ناوگان را خودسرانه متقبل شده است.
این اقدام خودسرانه و البته از روی ناچاری، صدای رانندگان تاکسی را که در پی کسب یک‌لقمه حلال در خیابان‌های شهر، روز را به شب می‌رسانند، درآورده است.
"علی" راننده تاکسی، که در ابتدای خیابان استقلال شیراز «باسکول نادر»، منتظر مسافر ایستاده بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مشکل همکارانش را حضور مسافربرهای شخصی در سطح شهر می‌داند که به‌شدت بر روی کسب‌وکار آن‌ها اثر گذاشته است. او حرف‌وحدیث‌ها را مبنی بر ساماندهی مسافربرهای شخصی ازجمله طرح‌هایی می‌خواند که روی کاغذ مانده و عزم جدی برای اجرای آن وجود ندارد.
اما طرح ساماندهی مسافربرهای شخصی در سال 92 مطرح شد؛ "زرین کلاه" فرماندار وقت شیراز در آبان ماه 92 اعلام کرد که «مسافربرهای شخصی می‌توانند با مراجعه به دفاتر پیشخوان دولت از دهم آذرماه به مدت 15 روز از طریق سامانه مذکور ثبت‌نام کرده و پس از بررسی و اخذ صلاحیت‌های لازم توسط دستگاه‌های ذی‌ربط به‌عنوان مسافربر شخصی دارای صلاحیت از ابتدای بهمن‌ماه اقدام به جابجایی مسافر کنند» زرین کلاه این مطلب را هم گفت که «بر اساس این طرح از ابتدای بهمن‌ماه(92) پلیس راهور ، نیروی انتظامی و سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهرداری شیراز ضمن جلوگیری از فعالیت خودروهای مسافربر غیرمجاز نسبت به توقیف این‌گونه خودروها و انتقال به پارکینگ اقدام خواهند کرد» به دنبال آن در ابتدای آذر 92 معاون فنی و امور عمرانی فرماندار شیراز اظهار داشت که تاکنون 3 هزار و 107 نفر در سامانه شناسایی و ساماندهی مسافربرهای شخصی در شیراز ثبت‌نام کرده‌اند.
این طرح نیز به دلایل مختلف ازجمله ناهماهنگی بین دستگاه‌ها به سرانجام نرسید.
احمدرضا نقیب زاده رئیس کمیسیون حمل‌ونقل ترافیک شورا دراین‌باره می‌گوید:« فرمانداری در سال 92 برنامه جامعی دنبال می‌کرد و شورای شهر نیز در این خصوص مصوبه‌ای داشت، اما در شهرداری هیچ رغبتی نسبت به اجرای این مسئله وجود ندارد»نقیب زاده معتقد است برای اجرای طرح ساماندهی باید نیروی انتظامی،فرمانداری، دادگستری، شهرداری و سایر دستگاه‌های مرتبط پای‌کار بیایند. او می‌گوید شهرداری خود را مسئول نمی‌داند و دستگاه‌های دیگر هم برنامه مدونی ندارند.
دود خودروهای شخصی مسافرکش، همچنان چشمان رانندگان تاکسی را می‌سوزاند و با آه و ناله، برای همکارانشان و مسافران درد و دل می‌کنند تا شاید روزی طرح ساماندهی متولی مشخصی پیدا کند تا علاوه بر اینکه کسب‌وکار آن‌ها رونق پیدا کند بخشی از گره ترافیک شهر نیز باز شود.
*مجتبی ارغوان
مسافرکشی، به‌صورت شخصی و دور از ضوابط و مقررات سازمان مدیریت حمل‌ونقل مسافر درون شهری ازجمله شغل‌هایی است که مشخصات ذکرشده بالا را داراست.
شخص بیکار، تا فراهم شدن کار دائم و مناسب یک خودرو دست چندم به‌صورت قسطی تهیه می‌کند و در کنار تاکسی‌های درون‌شهری در جابجایی مسافران سهیم می‌شود.
برخی شاغلان نیز که درآمد آن‌ها کفاف خرج زندگی را نمی‌دهد بعد از پایان وقت اداری و احتمالاً صرف ناهار مختصر، راهی خیابان‌های شهر می‌شوند تا دخلشان را از خرجشان بیشتر کنند.
در این میان رانندگان تاکسی که شغل اول آن‌ها جابجایی مسافران و کمک به ناوگان حمل‌ونقل درون‌شهری است رقیبانی دارند که به هیچ قاعده و قانونی پایبند نیستند و در جلوی چشمان آن‌ها مسافر را می‌قاپند.
اکثر مسافران درون شهری نیز برایشان فرقی نمی‌کند که با تاکسی به مقصد برسند یا با یک مسافربر شخصی، و چه‌بسا این بی‌توجهی علاوه بر اینکه باعث شده هزینه‌ای بیش از مقدار معین از جیب پرداخت کنند در برخی موارد به تور مسافربرنماها خورده‌اند و قربانی اهداف شوم آن‌ها شده‌اند.
حضور مسافربرهای شخصی حالا نه‌تنها در کلان‌شهرها بلکه در شهرهایی با جمعیت نیم میلیونی نیز جزء جدایی‌ناپذیر حوزه حمل‌ونقل شده است و این قشر بخشی از وظایف این ناوگان را خودسرانه متقبل شده است.
این اقدام خودسرانه و البته از روی ناچاری، صدای رانندگان تاکسی را که در پی کسب یک‌لقمه حلال در خیابان‌های شهر، روز را به شب می‌رسانند، درآورده است.
"علی" راننده تاکسی، که در ابتدای خیابان استقلال شیراز «باسکول نادر»، منتظر مسافر ایستاده بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مشکل همکارانش را حضور مسافربرهای شخصی در سطح شهر می‌داند که به‌شدت بر روی کسب‌وکار آن‌ها اثر گذاشته است. او حرف‌وحدیث‌ها را مبنی بر ساماندهی مسافربرهای شخصی ازجمله طرح‌هایی می‌خواند که روی کاغذ مانده و عزم جدی برای اجرای آن وجود ندارد.
اما طرح ساماندهی مسافربرهای شخصی در سال 92 مطرح شد؛ "زرین کلاه" فرماندار وقت شیراز در آبان ماه 92 اعلام کرد که «مسافربرهای شخصی می‌توانند با مراجعه به دفاتر پیشخوان دولت از دهم آذرماه به مدت 15 روز از طریق سامانه مذکور ثبت‌نام کرده و پس از بررسی و اخذ صلاحیت‌های لازم توسط دستگاه‌های ذی‌ربط به‌عنوان مسافربر شخصی دارای صلاحیت از ابتدای بهمن‌ماه اقدام به جابجایی مسافر کنند» زرین کلاه این مطلب را هم گفت که «بر اساس این طرح از ابتدای بهمن‌ماه(92) پلیس راهور ، نیروی انتظامی و سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهرداری شیراز ضمن جلوگیری از فعالیت خودروهای مسافربر غیرمجاز نسبت به توقیف این‌گونه خودروها و انتقال به پارکینگ اقدام خواهند کرد» به دنبال آن در ابتدای آذر 92 معاون فنی و امور عمرانی فرماندار شیراز اظهار داشت که تاکنون 3 هزار و 107 نفر در سامانه شناسایی و ساماندهی مسافربرهای شخصی در شیراز ثبت‌نام کرده‌اند.
این طرح نیز به دلایل مختلف ازجمله ناهماهنگی بین دستگاه‌ها به سرانجام نرسید.
احمدرضا نقیب زاده رئیس کمیسیون حمل‌ونقل ترافیک شورا دراین‌باره می‌گوید:« فرمانداری در سال 92 برنامه جامعی دنبال می‌کرد و شورای شهر نیز در این خصوص مصوبه‌ای داشت، اما در شهرداری هیچ رغبتی نسبت به اجرای این مسئله وجود ندارد»نقیب زاده معتقد است برای اجرای طرح ساماندهی باید نیروی انتظامی،فرمانداری، دادگستری، شهرداری و سایر دستگاه‌های مرتبط پای‌کار بیایند. او می‌گوید شهرداری خود را مسئول نمی‌داند و دستگاه‌های دیگر هم برنامه مدونی ندارند.
دود خودروهای شخصی مسافرکش، همچنان چشمان رانندگان تاکسی را می‌سوزاند و با آه و ناله، برای همکارانشان و مسافران درد و دل می‌کنند تا شاید روزی طرح ساماندهی متولی مشخصی پیدا کند تا علاوه بر اینکه کسب‌وکار آن‌ها رونق پیدا کند بخشی از گره ترافیک شهر نیز باز شود.
*مجتبی ارغوان
نظرات بینندگان
