«کیسه دوزان» و خادمان انقلاب

به گزارش شیرازه، کورش شجاعی نوشت:

نه رجایی در مدت کوتاه 28 روز ریاست جمهوری خود (11 مرداد سال 60 تا 8 شهریور همان سال) فرصتی یافت تا کاری بزرگ برای کشور انجام دهد نه باهنر در آن 15 روز مسئولیت نخست وزیری اش، چرا که عملاً تروریست های منافق با منفجر کردن دفتر نخست وزیری و به شهادت رساندن این دو انسان مخلص و بزرگوار، فرصت خدمت در این دو مسئولیت خطیر را از ایشان گرفتند.

اما آنچه باعث ماندگاری این عزیزان در ذهن و قلب مردم ایران و تاریخ انقلاب شد ویژگی هایی بود که آحاد ملت از مسئولان نظام اسلامی انتظار داشتند و دارند به ویژه از مدیران و مسئولان رده بالای کشور. مردم از مسئولان حکومتی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی و به اتکای اسلام ناب محمدی(ص) و به همت و اراده ملت شکل گرفته و سامان یافته، ویژگی ها و همچنین مطالبات به حقی داشته و دارند که هر مسئولی در هر رده ای اولاً باید برخوردار از آن ویژگی های لازم و ضروری باشد و ثانیاً خود را به برآورده کردن خواست ها و مطالبات واقعی مردم، هم در اندیشه و هم در عمل متعهد و ملتزم بداند و تمامی همّ خود را در تحقق اهداف بلند و متعالی انقلاب و نظام قرار دهد نه آن که پست و مقام و کیسه و قوم و قبیله اش وجهه همتش قرار گیرد. به نظر می رسد برخی از مهم ترین ویژگی های مهم و اساسی مدیران و مسئولان تراز انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی را می توان چنین برشمرد.

1 - ایمان واقعی «به خدا» و روز «جزا»

اگر چنین باشد هیچ مسئولی به خود اجازه نمی دهد گفتار و رفتاری از او سر زند که حتی به اندازه سر سوزنی با احکام الهی، قرآن و سنت پیامبر عظیم الشأن اسلام زاویه داشته باشد و قدر مسلم که از نشانه های ایمان واقعی و باور قلبی به خداوند و رستاخیز عالم هستی، دوری از دروغ و نفاق و تهمت و افترا، کینه و فخر فروشی و تکبر و تکاثر و بیزاری از ایجاد تفرقه و پاشیدن تخم یأس و ناامیدی در جامعه است.

2 - اخلاص

، با قدرت می توان ادعا کرد برخورداری از اخلاص یکی از مهمترین ویژگی های لازم برای هر مسئولی در نظام اسلامی است چرا که اگر در باور و اندیشه و گفتار و عمل مسئولان نظام اسلامی، اخلاص وجود نداشته باشد نه تنها کارها آنچنان که باید به سامان نمی رسد بلکه فاجعه بارتر این است که باور و اندیشه و گفتار و عمل غیرمخلصانه و ریاکارانه مسئولان، به دین و ایمان و باور مردم که اصل و اساس همه امور است ضربه می زند و این گناه بسی نابخشودنی تر است از کم توانی و یا ناتوانی و یا کم گذاشتن مسئولان در انجام مأموریت ها و وظایفی که بر عهده دارند.

3 - داشتن روحیه خدمت

، این ادعایی بی مبنا نیست اگر بگوییم حتی مسئولان توانمند و متخصص، اگر از روحیه خدمت بی دریغ و بی منت به خلق خدا برخوردار نباشند نه تنها تأثیرگذاری لازم بر پیشرفت و توسعه کشور را نخواهند داشت بلکه از آن مهم تر در جذب رضای الهی و تسخیر قلوب مردم و ماندگاری در تاریخ توفیق چندانی نخواهند داشت.

4 - مردمی بودن

، آیا واقعاً می توان قبول کرد که مسئولی بدون این که در کنار مردم زندگی کند و بی آن که با توده های مردم انس داشته باشد بتواند مسئولی خوب، موفق و در تراز انقلاب و نظام اسلامی باشد. آخر چگونه می توان بدون زندگی و حشر و نشر و انس با مردم از وضعیت زندگی و معیشت و مطالبات واقعی ایشان اطلاع و آگاهی لازم را پیدا کرد؟ و آیا مگر مسئولی که اهل اشرافی گری و تکاثر است می تواند ادعا کند که توان تصمیم سازی و تصمیم گیری و برنامه ریزی مناسب برای جامعه و مردمی را دارد که با متن و بدنه آن فاصله ای جدی دارد؟

5 - توان و تخصص

، پر واضح است که هر فردی باید شرایط، توان و تخصص لازم برای بر عهده گرفتن مسئولیت را داشته باشد و این امر از جمله مهم ترین و اساسی ترین مولفه ها و لوازم و ضرورت هایی است که باید مورد توجه جدی انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان مسئولیت ها در عرصه های گوناگون قرار گیرد خصوصاً در نظام اسلامی که بر اساس آموزه های گران سنگ آن، به جد می توان گفت اگر کسی عهده دار کار و مسئولیتی شود که می داند و یا پس از مدتی درمی یابد که در حد توان و تخصص او نیست، اگر در آن مسئولیت بماند به نوعی غاصب محسوب می شود و تکلیف غاصب در فقه و حکومت اسلامی مشخص است.

6 - زمان شناس و فرصت شناس

یقیناً افرادی که زمان شناس اند و همچنین قدرت شناسایی و یافتن فرصت ها و استفاده به موقع و بهینه از موقعیت ها و فرصت های ناب و طلایی را دارند، شایستگی و لیاقت بر عهده گرفتن مسئولیت ها را دارند و قطعاً کسانی که درک لازم برای یافتن و استفاده از فرصت ها برای خدمت به دین و میهن را ندارند نمی توانند و نباید عهده دار مسئولیت های بزرگ باشند.

7 - هوشیاری، قدرت تصمیم گیری و مدیریت

، برخورداری از هوش لازم و توان تصمیم گیری های مناسب در شرایط گوناگون و مدیریت شایسته، موفق و موثر و هنرمندانه در شرایط خاص از دیگر ضروریات و لوازم برای عهده دار شدن مسئولیت های خطیر است.

8 - ایمان به راه امام و انقلاب اسلامی و رهبری و توان جوانان کشور

تمام موفقیت های بزرگ کشور چه در جنگ تحمیلی هشت ساله، چه در مقابله و مقاومت مومنانه مردم با تحریم های ظالمانه، چه در پیشرفت های علمی در عرصه های گوناگون شبیه سازی، کلونینگ، سدسازی، جراحی های پیشرفته، پزشکی هسته ای، غنی سازی اورانیوم، پیوند اعضا، پرتاب موشک های ماهواره بر و... حاصل باورمندی مردم به اسلام و امام و رهبری و توان جوانان و متخصصان و دانشمندان بوده است و از این پس نیز تنها مدیران و مسئولانی در عرصه خدمت به دین و میهن می توانند موفق و موثر عمل کنند که به این راه شفاف و روشن و آرمان ها و اصول انقلاب اسلامی باور مند و پایبند باشند.

9 - مدافع وحدت ملی و منافع ملی و دلسوز کشور

تنها مسئولانی می توانند ادعای لیاقت و شایستگی مدیریتو مسئولیت داشته باشند که هیچ گاه و در هیچ شرایطی هیچ چیز و هیچ کس را، حتی نزدیک ترین اهل خانواده خود را بر وحدت ملی کشور، منافع ملی ایران زمین و مصلحت مردم ترجیح ندهند و شعله های دلسوزی هایشان برای کشور چراغ امید را در دل مردم روشن تر کند.

10 - اهل کیسه دوختن نباشند

کسانی که به فکر کیسه دوختن از پست و مقام و موقعیتی که در اختیارشان قرار گرفته برای قوم و قبیله و فرزندان و خاندان و حزب و گروه و جریان خود هستند شایستگی و لیاقت بر عهده گرفتن مدیریت جامعه اسلامی و ماندن و ابقا در مسئولیت را ندارند. این گونه افراد نه تنها مضر به حال جامعه بلکه مضر به حال اسلام و جامعه مسلمانان و خصوصاً ملت ایران هستند، ملتی که خون های پاک بسیاری برای آبیاری نهال انقلاب و نظام اسلامی و مانایی و استواری و اقتدار و استقلال و امنیت بی بدیل آن نثار کرده اند.

بر این اساس کسانی که برای خود، قوم، قبیله، گروه و جناح خود حقوق ها و پاداش های کلان و نامتعارف و بعضاً نامشروع و یا شرایط دستیابی به رانت های گوناگون و رسیدن به کانون های قدرت و ثروت را فراهم کردند نه تنها «ذخیره نظام» نیستند و شایستگی ماندن در ذهن و قلب مردم را ندارند بلکه حتی می توان از این گونه افراد به عنوان ضربه زنندگان به اعتماد و اطمینان مردم و پشت پا زنندگان به ارزش ها و اصول و آرمان های انقلاب بزرگ مردم ایران نام برد و نه تنها برای همیشه از صحنه مدیریت کشور حذفشان کرد، بلکه باید به محکمه کشانده شوند و در صورت اثبات جرم به اشد مجازات محکوم شوند.

حسن ختام این یادداشت را گزیده ای از سخنان رهبر انقلاب درباره شهیدان والامقام رجایی و باهنر به مناسبت هفته دولت در چهارم شهریور 94 قرار می دهم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید:

«ما با این ها بخصوص با مرحوم باهنر، سال هاى متمادى مأنوس بودیم، با مرحوم رجائى‏ هم همین‏ جور؛ از قبل از انقلاب تا دوران مسئولیّت ها و در مجلس و بیرون مجلس؛ واقعاً خصوصیّاتى داشتند که ما این ها را بایستى از یاد نبریم. به نظر من ایمانشان به این راه، به این اهداف، اهدافى که امام ترسیم کرده و جمهورى اسلامى مظهر آن اهداف است، شاخص خیلى مهمّى است؛ اخلاصشان؛ روحیّه خدمتگزاری که در این ها وجود داشت که واقعاً شب و روز نمى‏ شناختند و براى خدمتگزارى کار می کردند. روحیّه مردمى بودن و انس با مردم، تماس با مردم، از نزدیک پاى صحبت مردم نشستن.

‏براى خودشان از مقامى که داشتند، کیسه ندوخته بودند؛ این یکى از چیزهاى مهم است. این‏جور نباشد که ما فکر کنیم حالا که یک مسئولیّتى داریم، این را وسیله‏ اى قرار بدهیم براى تأمین آینده؛ همچنان‏ که در مسئولان بسیارى از کشورهاى دنیا این هست و این را وسیله ‏اى قرار می دهند. براى این که در آینده در هیئت مدیره فلان شرکت عضو باشند، در فلان مرکز مالى حسّاس سهم داشته باشند. پایبندى به مبانى انقلاب و امثال اینها؛ این ها خصوصیّت این دو شخصیّت بود؛ این ها را باید در نظر داشته باشیم و خودمان را با این ها تطبیق بکنیم.»
متبع روزنامه خراسان

گزارش خطا

برچسب ها: هفته دولت ، منافقین ، تروریست ها ، انقلاب اسلامی ، کیسه دوزان

نظرات بینندگان