به گزارش شیرازه، محمدمهدی مظاهری به بهانه مرگ «شیمون پرز» معروف به جلاد «قانا» در یادداشتی نوشت:

شیمون پرز، رئیس‌جمهور و دو دوره نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، در حالی هفته گذشته در سن 93 سالگی درگذشت که نام وی با دو حادثه بزرگ در تاریخ فلسطین و خاورمیانه پیوند خورده است. «صلح اسلو» و «موشک‌باران اردوگاه قانا در جنوب لبنان» که طی آن صدها فلسطینی که در این اردوگاه سازمان ملل متحد حضور داشتند کشته شدند. باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا و همتایان فرانسوی و آلمانی و انگلیسی و نیز محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی از جمله سران خارجی بودند که دیروز برای شرکت در مراسم تدفین وی، به سرزمین‌های اشغالی سفر کردند.

نام شیمون پرز با صلح اسلو گره خورده است؛ نخستین موافقت‌نامه رودرروی رژیم اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) که در سال 1993 به امضای دو طرف رسید و براساس آن، ساف اسرائیل را به رسمیت شناخت.

اسرائیل نیز در این پیمان، ساف را به‌عنوان نماینده قانونی مردم فلسطینی به رسمیت شناخت و یاسر عرفات اجازه یافت تا به فلسطین بازگردد.

باوجود این ژست‌های صلح‌طلبانه، ماهیت تجاوزکار و استیلاطلب اسرائیل مانع حل و فصل دائمی اختلافات گردید و مثل همیشه طرف فلسطینی به کارشکنی متهم شد. در واقع صلح اسلو صلحی بود مابین دو قدرت بی‌اندازه نابرابر که محتوای آن فقط قدرت را به نمایش می‌گذاشت تا عدالت را. براساس این الگو که پایه‌های آن در دوران پرز بنا نهاده شد، در همه نشست‌های صلح، اسرائیل البته با پشتوانه حمایت‌های بین‌المللی، درباره آنچه باید انجام بگیرد، تصمیم‌گیرنده اصلی بوده و از موضع قدرت برتر با طرف فلسطینی برخورد کرده است.

موشک‌باران اردوگاه قانا در جنوب لبنان در سال 1996 که در زمان نخست‌وزیری شیمون پرز روی داد، از دیگر اقدامات وی بود که رویه‌ای دردناک را در این سرزمین‌های اشغالی ایجاد کرد؛ توسل به هر ابزار و روش غیرانسانی برای رسیدن به اهداف، آن هم بدون ترس از محاکمه. کشتار اول قانا بخشی از عملیات بزرگی به نام عملیات خوشه‌های خشم بود که 159 شهر و روستا را هدف قرار داد. در این عملیات 250 لبنانی از جمله 110 نفر فقط در قانا به شهادت رسیدند. هرچند گزارش سازمان ملل متحد بعد از کشتار قانا، بر مسئولیت دولت شیمون پرز و ارتش او در این کشتار عمدی، تأکید کرد؛ اما به‌دلیل لابی‌های گسترده اسرائیل و حمایت‌های بی‌شائبه آمریکا از این رژیم اشغالگر، مقامات اسرائیلی در هیچ دادگاهی محکوم نشدند. پس کشتار دوم قانا(2006) و نیز جنایات جنگی و ضد بشری مکرر اسرائیل در جنگ‌های 2008 و 2014 در نوار غزه، ادامه همان رویه گستاخانه‌ای هستند که شیمون پرز در رژیم صهیونیستی ایجاد کرد و این امر بخوبی نشان می‌دهد بر خلاف آنچه که مقامات غربی تبلیغ می‌کنند، شیمون پرز «مرد صلح» نبود. پرز مرد ایجاد رویه‌های ضد بشری در خاورمیانه بود.