واکنش و پیام حسن روحانی رئیس‌جمهور کشورمان در دو حادثه تروریستی و مشکوک فرانسه و سکوت بی‌معنا نسبت به جنایت عربستان و حامیان کودک کش ائتلاف عربی در یمن، حکایت‌ها دارد.

در اولین ساعات شب گذشته جنگنده‌های سعودی با حمله به مراسم ختمی در صنعا، پایتخت یمن با کشته و زخمی کردن بیش از 900 نفر مرتکب خون‌بارترین جنایت از زمان آغاز بحران یمن می‌شوند.

حال برگردیم به 23 آبان ماه سال 94، حادثه در پاریس باعث کشته شدن تعدادی از فرانسوی‌ها می‌شود، رئیس دولت تدبیر ابتدای صبح 23 آبان، در پیامی به فرانسوا اولاند رئیس‌جمهور فرانسه، این حادثه را محکوم می‌کند.

قبل از حادثه فرانسه، 21 آبان ماه سال 94، حادثه دیگری در منطقه شیعه‌نشین ضاحیه لبنان اتفاق می‌افتد و بسیاری از مردم بی‌گناه در خاک و خون غلت می‌خورند، رئیس‌جمهور هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهد و با فشار رسانه‌ای، پیامی هم برای مردم لبنان ارسال می‌شود.[1]

 

*******

حال باید مقایسه‌ای بکنیم رئیس‌جمهور مملکت اسلامی چه گرفتاری‌ای داشته است که در حد یک پیغام و تسلیت خشک‌وخالی هم برای مردم یمن ارسال نکرده است؟ دقیقاً باید چه اتفاقی می‌افتاد تا آقای رئیس‌جمهور یا معاونین ایشان، دست‌به‌قلم می‌شدند و به مردم یمن تسلیت می‌گفتند یا حداقل همدردی می‌کردند؟

نمی‌دانیم چگونه باید این سرعت عمل رئیس‌جمهور را در حادثه فرانسه و سکوت در جنایت صنعا را توجیه کنیم؟ در فرانسه اتفاقی می‌افتد و رئیس‌جمهور آن‌قدر در ارسال پیام تسریع می‌کند که همگان تعجب می‌کنند؛ دقیقاً قبل از ماجرای فرانسه، حمله تروریستی در منطقه شیعه‌نشین ضاحیه اتفاق می‌افتد، آن‌قدر رسانه‌های فشار می‌آورند تا حسن روحانی مجبور می‌شود برای حادثه تروریستی ضاحیه نیز پیغام ارسال کند.

این شوق و شعور رئیس‌جمهور در ارسال پیام تسلیت و محکومیت به فرانسوی‌ها در حالی است که فرانسه در زمان مذاکرات هسته‌ای یکی از کشورهایی بود که در اتحاد با کشورهای مرتجع عربی خلیج‌فارس به کارشکنی پرداخت و از حصول توافق هسته‌ای در برهه‌ای از مذاکرات جلوگیری کرد.

ماجرای تحریم‌های این کشور علیه ایران و خروج نابهنگام شرکت‌های خودروسازی فرانسوی از کشورمان که ضربه شدیدی به صنعت خودروسازی کشورمان زد[3] و همچنین موضوع خون‌های آلوده به ایدز که دست‌های لوران فابیوس، وزیر خارجه این کشور در آن آلوده است و اولین بار از این طریق این بیماری هولناک به کشورمان به‌طور کاملاً مرموزی وارد شد، از مسائل مهمی است که مردم ایران آن‌ها را به‌راحتی فراموش نخواهند کرد.[4]

پناه دادن به تروریست‌ها ازجمله کار ویژه‌های مقامات فرانسه است. فرانسه به محل امن و ایمنی برای منافقین و همچنین عناصر گروهک داعش که دستشان به خون افراد بی‌گناهی از ایران و سایر کشورهای اسلامی آغشته، تبدیل‌شده است. فرانسه یکی از اولین کشورهایی بود که منافقین را حمایت و اقدامات تروریستی آنان را نادیده گرفت.[5]

به هر جهت، شاید رئیس‌جمهور مصلحت‌هایی را در نظر دارند که افکار عمومی از این مصالح با خبر نیستند و بر اساس همین اولویت‌ها و مصلحت‌ها، باید به کشور اروپایی که رسماً با ایران دشمنی می‌کند بلافاصله پیام تسلیت و محکومیت فرستاد، برای کشور و مردم لبنان با زور رسانه‌ها، آن هم با تأخیر چندروزه پیغام تسلیت فرستاد ولی برای مردم مظلوم و بی‌پناه یمن نباید هیچ حرفی و یا موضعی گرفت و باید در سکوت خبری - رسانه‌ای به سفر در جنوب شرقی آسیا ادامه داد.