3 نکته از دو جمله رئیس جمهور روحانی/جمهوری اسلامی و همراهی با نظام سلطه!
اگر فردی در جامعه اسلامی مسئولیتی قبول می کند باید پذیرش نقد نیز داشته باشد و سعه صدر و شکیبایی خود را بالا ببرد. و در این صورت است که پذیرش نقد به بدنه جامعه نیز منتقل خواهد شد.
شیرازه: مدتی پیش رئیس دولت یازدهم در همایش سالگرد تأسیس شرکت ملی گاز با اشاره به اینکه «معنای
انقلابی بودن، داشتن ملتی آزاد همراه با آزادی اندیشه، بیان و نقد است،
گفت: با شعارهای توخالی نمیشود مقابل قدرتهای بزرگ بایستیم و باید
همراه شویم»
مردم به دولت مردان خود شبيه ترند تا به پدرانشان
اظهارات رئیس دولت یازدهم در آخرین سال فعالیت از چند بُعد قابل واکاوی است.اولا اگر تعریف انقلابی بودن از نگاه رئیس جمهور روحانی را مبنی بر داشتن ملتی آزاد همراه با آزادی اندیشه، بیان و نقد را بطور نسبی بپذیریم؛ بهتر است رئیس دولت در ابتدا خود به این امر قائل باشد؛ نه اینکه در طول دوران منتقدان را با واژه های نظیر«تازه به دوران رسیده، گروه حامی افراط، ترسو،بزدل، عقب مانده، بروند به جهنم،بیکار و متوهم،بی شناسنامه،منتقدان هسته ای تندرو، اعمال کودکانه» خطاب کند. اگر فردی در جامعه اسلامی مسئولیتی قبول می کند باید پذیرش نقد نیز داشته باشد و سعه صدر و شکیبایی خود را بالا ببرد. و در این صورت است که پذیرش نقد به بدنه جامعه نیز منتقل خواهد شد. در روایتی از امیرالمومنین آمده است«الناس بأمرائهم اشبه منهم بآبائهم یعنی «مردم به حکومتهای (دولت مردان) خود شبيه ترند تا به پدرانشان».
موج جدید شکایت دولتی ها از رسانه ها
ثانیا اظهارات رئیسجمهور در مورد آزادی اندیشه، بیان و نقد، در حالی است که موج جدید شکایت دولتی ها از رسانه ها که به عنوان رکن چهارم دموکراسی شناخته می شوند آغاز شده است. تسنیم در این باره می نویسد:«توقیف چندباره هفته نامه 9دی، ناپدید کردن پایگاه خبری-تحلیلی جهان نیوز بدون تذکر قبلی، شکایتهای مکرر از خبرگزاری دانشجو، کشاندن پای دکتر سلام به دادگاه، ایجاد فشار قضائی جدی بر رسانههای دانشگاهی مانند خبرنامه دانشجویان ایران و در منگنه قرار دادن مجموعههایی چون هفتهنامه پنجره، رجانیوز و رمز عبور از جمله دلایلی است که ناظران سیاسی و رسانهای از آنها به عنوان وقایع آغازین فاز جدید اقدامات دولت یازدهم در برخورد با منتقدین نام میبرند»
جمهوری اسلامی و همراهی با نظام سلطه!
ثالثا رئیس جمهور در بخش دیگری از سخنانش گفته است:«با شعارهای توخالی نمیشود مقابل قدرتهای بزرگ بایستیم و باید همراه شویم» این اظهارات رئیس جمهور نیز قابل واکاوی است.
در ابتدا باید پرسید که فریاد زدن شعارهای تو خالی منظور در کدام حوزه است. اگر منظور حوزه دفاعی است که مسئولان نظامی کشور بارها آمادگی خود را برای پاسخ محکم به هرگونه دست درازی به کشور اعلام کردند و دشمنانی که رئیسجمهور آن ها را قدرتمند می خواند اگر میدانستند که با اقدام نظامی دستاوردی بهتر در همراه کردن ایران عایدشان می شود طی چند سال گذشته حتما به خاک کشورمان تعرض می کردند. اگر منظور رئیس جمهور از شعارهای تو خالی در حوزه اقتصادی است؛ که سالها است مردم ایران از تحریم های اقتصادی رنج می برند اما با تکیه بر توان داخلی ایستاده اند؛ هر چند که در مقاطعی برخی از تکنوکرات های مسئول، بی اعتنا به راهبرد جمهوری اسلامی در اقتصاد کلان و خرد به دنبال پیاده کردن مدل های منسوخ شده غربی بودند. در این حوزه نیز امروز نقشه راه مشخص است و دولت به جای چشم داشتن به بیرون از کشور، اگر جلو ریخت و پاش ها را بگیرد و اقتصاد مقاومتی را با تمام توان اجرا کند؛ به دستاوردهای نقد تری خواهد رسید تا وعده نسیه غرب.
در سایر حوزه ها مانند فرهنگی، اجتماعی و سیاسی نیز اصولا جمهوری اسلامی نمی تواند با قدرتهای سلطه طلب همراه شود؛ چرا که راهبرد جمهوری اسلامی ایران متفاوت است و همراه شدن با قدرت ها مستکبر در این حوزه ها یعنی پشت پا زدن به آرمان های انقلاب و نظامی که امثال آقای رئیس جمهور به مثابه یک قطره در دریای بیکران ملت در به ثمر نشستن آن نقش داشته اند.
*مجتبی ارغوان
مردم به دولت مردان خود شبيه ترند تا به پدرانشان
اظهارات رئیس دولت یازدهم در آخرین سال فعالیت از چند بُعد قابل واکاوی است.اولا اگر تعریف انقلابی بودن از نگاه رئیس جمهور روحانی را مبنی بر داشتن ملتی آزاد همراه با آزادی اندیشه، بیان و نقد را بطور نسبی بپذیریم؛ بهتر است رئیس دولت در ابتدا خود به این امر قائل باشد؛ نه اینکه در طول دوران منتقدان را با واژه های نظیر«تازه به دوران رسیده، گروه حامی افراط، ترسو،بزدل، عقب مانده، بروند به جهنم،بیکار و متوهم،بی شناسنامه،منتقدان هسته ای تندرو، اعمال کودکانه» خطاب کند. اگر فردی در جامعه اسلامی مسئولیتی قبول می کند باید پذیرش نقد نیز داشته باشد و سعه صدر و شکیبایی خود را بالا ببرد. و در این صورت است که پذیرش نقد به بدنه جامعه نیز منتقل خواهد شد. در روایتی از امیرالمومنین آمده است«الناس بأمرائهم اشبه منهم بآبائهم یعنی «مردم به حکومتهای (دولت مردان) خود شبيه ترند تا به پدرانشان».
موج جدید شکایت دولتی ها از رسانه ها
ثانیا اظهارات رئیسجمهور در مورد آزادی اندیشه، بیان و نقد، در حالی است که موج جدید شکایت دولتی ها از رسانه ها که به عنوان رکن چهارم دموکراسی شناخته می شوند آغاز شده است. تسنیم در این باره می نویسد:«توقیف چندباره هفته نامه 9دی، ناپدید کردن پایگاه خبری-تحلیلی جهان نیوز بدون تذکر قبلی، شکایتهای مکرر از خبرگزاری دانشجو، کشاندن پای دکتر سلام به دادگاه، ایجاد فشار قضائی جدی بر رسانههای دانشگاهی مانند خبرنامه دانشجویان ایران و در منگنه قرار دادن مجموعههایی چون هفتهنامه پنجره، رجانیوز و رمز عبور از جمله دلایلی است که ناظران سیاسی و رسانهای از آنها به عنوان وقایع آغازین فاز جدید اقدامات دولت یازدهم در برخورد با منتقدین نام میبرند»
جمهوری اسلامی و همراهی با نظام سلطه!
ثالثا رئیس جمهور در بخش دیگری از سخنانش گفته است:«با شعارهای توخالی نمیشود مقابل قدرتهای بزرگ بایستیم و باید همراه شویم» این اظهارات رئیس جمهور نیز قابل واکاوی است.
در ابتدا باید پرسید که فریاد زدن شعارهای تو خالی منظور در کدام حوزه است. اگر منظور حوزه دفاعی است که مسئولان نظامی کشور بارها آمادگی خود را برای پاسخ محکم به هرگونه دست درازی به کشور اعلام کردند و دشمنانی که رئیسجمهور آن ها را قدرتمند می خواند اگر میدانستند که با اقدام نظامی دستاوردی بهتر در همراه کردن ایران عایدشان می شود طی چند سال گذشته حتما به خاک کشورمان تعرض می کردند. اگر منظور رئیس جمهور از شعارهای تو خالی در حوزه اقتصادی است؛ که سالها است مردم ایران از تحریم های اقتصادی رنج می برند اما با تکیه بر توان داخلی ایستاده اند؛ هر چند که در مقاطعی برخی از تکنوکرات های مسئول، بی اعتنا به راهبرد جمهوری اسلامی در اقتصاد کلان و خرد به دنبال پیاده کردن مدل های منسوخ شده غربی بودند. در این حوزه نیز امروز نقشه راه مشخص است و دولت به جای چشم داشتن به بیرون از کشور، اگر جلو ریخت و پاش ها را بگیرد و اقتصاد مقاومتی را با تمام توان اجرا کند؛ به دستاوردهای نقد تری خواهد رسید تا وعده نسیه غرب.
در سایر حوزه ها مانند فرهنگی، اجتماعی و سیاسی نیز اصولا جمهوری اسلامی نمی تواند با قدرتهای سلطه طلب همراه شود؛ چرا که راهبرد جمهوری اسلامی ایران متفاوت است و همراه شدن با قدرت ها مستکبر در این حوزه ها یعنی پشت پا زدن به آرمان های انقلاب و نظامی که امثال آقای رئیس جمهور به مثابه یک قطره در دریای بیکران ملت در به ثمر نشستن آن نقش داشته اند.
*مجتبی ارغوان
نظرات بینندگان