هزینه اسکی در پیست های ایران چقدر است
فصل برف تقریبا از روزهای اول همین آذرماه آغاز شد. کمتر کسی است که از بارش و دیدن زمین‌های پوشیده از برف احساس شادی و نشاط نکند. مخصوصا شهر‌نشین‌ها که شاید کمتر با این پدیده رو در رو هستند. دیگر برف بازی و ساختن آدم برفی که جای خودش را دارد. با این حال بارش قابل توجه برف، تفریح دیگری را از قدیم برای مردم کوهستان پدید آورده که حالا ورزش بزرگ و پر طرفداری هم هست.
به گزارش شیرازه، فصل برف تقریبا از روزهای اول همین آذرماه آغاز شد. کمتر کسی است که
از بارش و دیدن زمین‌های پوشیده از برف احساس شادی و نشاط نکند. مخصوصا
شهر‌نشین‌ها که شاید کمتر با این پدیده رو در رو هستند. دیگر برف بازی و
ساختن آدم برفی که جای خودش را دارد. با این حال بارش قابل توجه برف، تفریح
دیگری را از قدیم برای مردم کوهستان پدید آورده که حالا ورزش بزرگ و پر
طرفداری هم هست. ما در
این پرونده کاری به بخش ورزشی‌اش نداریم و می‌خواهیم همان بخش اسکی که به
تمام مردم مربوط می‌شود و به عنوان یک تفریح شناخته می‌شود را بررسی کنیم.
مقداری به بحث مالی ماجرا که خیلی مورد توجه مردم است بپردازیم و مقداری هم
به وضعیت پیست‌های کشور. اینکه اگر در هر کدام از شهرهای ایران باشیم
بدانیم نزدیک‌ترین پیست اسکی به ما کجاست و حدودا چقدر باید برای اسکی
هزینه کنیم.
هزینه یک بار اسکی چقدر می‌شود؟
پاسخ دادن به این سوال خیلی هم ساده نیست. برای رسیدن به جواب باید ببینیم فرد در چه نقطه‌ای قرار دارد، تجهیزات اسکی دارد یا خیر و آشنایی با این ورزش دارد یا خیر. ما در این گزارش از هزینه‌های رسیدن تا پیست صرفنظر می‌کنیم چون خیلی برای هر پیست به صورت جداگانه قابل اندازه گیری نیست. فرض ما این است که اگر بدون داشتن هیچ گونه تجهیزات و آموزشی راهی پیست اسکی شدیم، یک بار اسکی برایمان چقدر هزینه خواهد داشت.
پیست‌های اسکی همگی ورودیه‌هایی دارند که شامل مبلغ ورودیه و هزینه استفاده از امکانات پیست شامل تله اسکی و تله کابین و تله سیژ (در صورت وجود) می‌شود. مبلغی که به طور میانگین در سطح کشور از حدود بیست الی بیست و پنج هزار تومان شروع و در پیست‌هایی نظیر دیزین به حدود 100 هزار تومان هم می‌رسد.
نیاز به تجهیزات، لباس و آموزش
در حالت کلی و بدون درنظر گرفتن استثناها، رفتن به پیست اسکی و پرداختن به این ورزش، مثل اغلب ورزش‌ها نیاز به آموزش دارد. شاید چیزی شبیه به ورزش شنا که اگر شنا بلد نباشید، اجازه حضور در منطقه عمیق را ندارید چرا که برای جان خودتان خطر دارد. اسکی هم به هیچ وجه ورزش بی خطری نیست و هر غفلتی از جانب شما می‌تواند برای خودتان و صد البته باقی افراد خطرساز باشد.
القصه، شما برای اسکی آلپاین، همان که دو چوب دستی دارد و دو تخته، نیاز به لباس کامل، عینک و خب چوب و تخته دارید. لوازمی که در سطح کشور اگر بخواهید به طور کامل «اجاره»اش کنید بین هفتاد تا صد و پنجاه هزار تومان برایتان آب می‌خورد!
این پایان ماجرا نیست و اگر اسکی بلد نباشید، بستگی به قوانین پیست و شرایطی که دارد، باید زمان مشخصی را تحت آموزش قرار بگیرید. طبق نرخ رسمی، مربیان درجه یک، دو و سه و به ترتیب ساعتی 48، 42 و 35 هزار تومان دستمزد می‌گیرند. رقمی که البته در برخی پیست ها تا به شصت، هشتاد، صد هزار تومان و حتی بیشتر هم می‌رسد.
اگر فرض کنیم که دو ساعت آموزش هم برای شما کافی باشد(که معمولا نیست)، باید مبلغی بین دویست الی سیصد و پنجاه هزار تومان هزینه کنید. حالا هزینه‌های رفت و برگشت و خورد و خوراک را هم که اضافه کنید، مبلغ قابل توجهی از آب در می‌آید.
ضمن اینکه برخی پیست‌های بین‌المللی، قوانین خاص خودشان را دارند و ساعت آموزش خاص و ثابتی را برای افراد مبتدی در نظر می‌گیرند و بدون گذراندن آن اجازه حضور در پیست را نمی‌دهند.
در هر صورت اگر به اسکی به چشم یک سفر نگاه کنید (که لذت آن دست کمی از آن ندارد)، شاید بشود با امکانات کم و حداقلی اسکی کرد و اسکی یاد گرفت. اگر خوشتان آمد و خواستید بیش از سالی یکی دو بار اسکی کنید، خرید لوازم دسته دوم و با کیفیت و استفاده از کارت‌های مدت دار و فصلی پیست‌ها هم پیشنهادی است که می‌شود برای کم کردن هزینه‌ها داد. ضمن اینکه دیگر نیازی به پرداخت هزینه آموزش هم ندارید و دیگر تنها با پرداخت مبلغ ورودیه می‌توانید اسکی کنید.
فیروزکوه
این پیست همانطور که از نامش مشخص است در شهرستان فیروزکوه واقع شده. شهرستان فیروزکوه با توجه به بارش‌های قابل توجه برف در فصول سرد، از موقعیت و قابلیت خوبی در رشته اسکی برخوردار است. پیست اسکی شهرستان فیروزکوه در سال ۷۵ احداث شد. این پیست در ۲ کیلومتری غرب این شهر و در ارتفاعات روبه‌روی اداره جهاد کشاورزی شهرستان قرار دارد.
توچال
توچال بدون شک یکی از نزدیک‌ترین پیست‌های اسکی به شهر در ایران است. پیستی که همنام بلندترین قله مشرف به تهران و اتفاقا مرتفع ترین پیست اسکی ایران است. قله توچال همیشه خیلی زود سپید پوش می‌شد و بعد از دهه بیست که اسکی کم کم وارد ایران شد، خیلی‌ها دوست داشتند اسکی در این پیست را تجربه کنند. اتفاقی که در سال 1355 و توسط برخی فعالان کوهنوردی و اسکی افتاد. دراین سال با تاسیس تله کابین و راه اندازی آن تا قله 3944 متری توچال این امکان فراهم شد تا در هر زمان به فاصله تنها 5 کیلومتر از میدان تجریش در کوه‌های شمال تهران به اسکی کردن پرداخت. پیست اسکی توچال قرار بود یکی از بزرگترین پیست‌های اسکی جهان شود اما به دلیل مشکلات و متوقف شدن پروژه‌ها در زمان جنگ تحمیلی تنها 2 پیست آن ساخته شد. یکی در ایستگاه پنج تله کابین و دیگری در ایستگاه هفت یا همان قله که در حال حاضر تنها پیست اسکی قله قابل استفاده است اما پروژه تله کابین توچال که در آن زمان منحصر به فرد بود، منطقه پشت قله را نیز شامل می‌شد که در حدود 12 دستگاه بالابر در آن طراحی شده بود، تا قله دیزین پیش می‌رفت و امکان 7 ماه اسکی کردن را برای علاقه‌مندان فراهم می‌کرد. در حال حاضر ایستگاه 7 تله کابین توچال با وجود دو تله سیژ و یک تله اسکی در فصل زمستان از اواسط آبان تا اواسط خرداد ماه پذیرای ورزشکاران است و یکی از طولانی‌ترین فصول اسکی در ایران را در اختیار دارد.
دیزین
پیست اسکی دیزین نخستین پیست اسکی در ایران است که از طرف فدراسیون جهانی اسکی مورد تایید برای برگزاری مسابقات رسمی شناخته شد و عنوان بین‌المللی به خود گرفت. رسمیت این پیست وابسته به امکانات ویژه و خاص است که شامل نکات فنی مانند، شیب مسیر، طول مسیر، محل برگزاری مسابقات و امکانات رفاهی است. دیزین در شمال کوه‌های تهران (منطقه گاجره) و به فاصله 123 کیلومتر از مسیر جاده چالوس و 71 کیلومتر از مسیر شمشک واقع شده است. تاریخ نصب نخستین دستگاه‌های بالابر در دیزین به سال 1348 می‌باشد که به مرور 4 تله کابین، 2 تله سیژ، 9 تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی در آن نصب شده است. مدت زمان فصل اسکی در دیزین که بیشترین زمان را برای اسکی بازان در ایران فراهم آورده از اوایل آذرماه تا اواسط اردیبهشت ماه است. امکانات رفاهی این پیست بنا به توسعه وسعت منطقه شامل 2 هتل، 19 کلبه و 6 رستوران است. فعالیت مجموعه دیزین به فصل زمستان محدود نمی‌شود، در سال 1372 با نظر فدراسیون جهانی اسکی و همکاری متخصصان این رشته کلنگ احداث پیست اسکی روی چمن در این منطقه زده شد که در تابستان ورزش اسکی روی چمن در این پیست توسط علاقه‌مندان صورت می‌پذیرد.
شمشک
پیست اسکی شمشک در 57 کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای شمشک واقع می‌باشد. این پیست برای نخستین بار در سال 1337 مورد بهره برداری قرار گرفت و شامل 2 تله سیژ، 3 تله اسکی بشقابی و 2 تله اسکی چکشی می‌باشد. پیست اسکی شمشک بعد از پیست اسکی دیزین در شهریور 1375 با تغییرات در شیب، مسیر پیست و تایی آن از طرف فدراسیون جهانی عنوان بین‌المللی به خود گرفت. امکانات رفاهی این پیست شامل 2 هتل و 4 ستوران می‌باشد که در فصل زمستان پذیرای ورزشکاران و طبیعت دوستان است. طول فصل اسکی در شمشک از اوایل آذر تا اواسط فروردین ماه متغیر است. هنگام فصل زمستان پیست شب اسکی شمشک با وجود نورافکن‌های زرد رنگ محیطی جذاب و دیدنی را فراهم آورده تا اسکی بازان بتوانند تا پاسی از شب نیز به اسکی کردن بپردازند.
آبعلی
نخستین پیست اسکی ایران که دارای دستگاه‌های بالابر شد آبعلی است. تاریخ نصب دستگاه‌های آن 1332 است اما قبل از آن هم ورزشکاران به ویژه علاقه‌مندان به محیط کوهستان و اسکی در این منطقه به ورزش می‌پرداختند. خصوصاً این منطقه به دلیل اینکه از هوای بسیار مطلوبی در تابستان برخوردار بود و همچنین در گذرگاه اصلی یعنی جاده تهران و شمال کشور قرار داشت عده زیادی از ورزشکاران آشنایی با منطقه آبعلی داشتند. آبعلی در 57 کیلومتری شرق تهران واقع شده. این منطقه محل تولد اسکی نوین و پایه و اساس ورزش اسکی در ایران است. آبعلی دارای یک تله کابین، 5 تله اسکی بشقابی، یک تله سیژ و 3 تله اسکی چکشی است که به 3 بخش پیست شرکت نفت، پیست‌های خصوصی و پیست تربیت بدنی تقسیم می‌شود. طول فصل اسکی در این پیست از اواسط دی تا اواسط اسفند ماه متغیر است.
پاپائی
شاید کمتر کسی بداند اما زنجان هم پیست اسکی دارد. آن هم قدیمی‌تر از بسیاری از پیست ها. پیست پاپائی در کیلومتر 24 جاده زنجان - بیجار قرار دارد. فاصله مناسب این پیست با شهر بزرگ زنجان امتیاز خوبی برای آن به حساب می‌آید و می‌تواند برای اسکی بازان شهرهای استان زنجان و حتی قزوین انتخاب خوبی باشد. این پیست 600 متری با ارتفاع 2160 متر از سد دریا، با در اختیار داشتن دو دستگاه بالابر پذیرای علاقه‌مندان به این ورزش مفرح است. وسعت این پیست در آمار 22 هکتار عنوان شده است.
سپیدان
در 80 کیلومتری شمال شهر شیراز و ۵ کیلومتری اردکان فار، یک پیست اسکی دیگر به نام تربیت بدنی یا سپیدان وجود دارد. حداکثر ارتفاع این پیست از سطح دریا ۲۶۵۵ متر و به عنوان دومین پیست استان فارس معروف است. این پیست از لحاظ مساحت و طول از پیست پولادکف کوچکتر است و امکانات محدودتری هم دارد
فریدون شهر
پیست اسکی فریدون‌شهر در ۱۸۰ کیلومتری غرب اصفهان و ۳ کیلومتری فریدون‌شهر و در دامنه کوه تسیخه قرار گرفته و مرتفع‌ترین پیست اسکی ایران است. زمان اسکی در این پیست که در ارتفاعات موسوم به گردنه روستای چغیورت استقرار یافته است، از پاییز تا اواخر فروردین ماه است.شهرستان فریدون‌شهر با قرار گرفتن در اقلیم کوهستانی زاگرس، ارتفاعی بیش از ۲۵۰۰ متر، متوسط بارندگی ۶۰۰ میلی‌متر و متوسط ۱۱۰ روز یخبندان در سال، اکثر بارش‌هایش را به صورت برف می‌بیند که همین عامل شرایط خوبی را برای محیا کردن پیست فراهم می‌کند.پیست اسکی فریدون‌شهر تنها پیست اسکی استاندارد در استان اصفهان است که با شیب تند و منحصر به فرد حدود ۳۵ درجه در میان پیست‌های اسکی دیگر کشور دارد. ارتفاع پایه پیست اسکی فریدون‌شهر از سطح دریا ۲۶۳۰ متر است و در بالاترین نقطه پیست به ۳۰۰۰ متر می‌رسد که با این مشخصات مرتفع‌ترین پیست اسکی فلات مرکزی ایران است. این پیست اسکی مجهز به برف‌کوب و سایر امکانات رفاهی و درمانی نیز هست.
کوهرنگ
منطقه کوهرنگ هر ساله اغلب بیشترین میزان بارش برف در بین شهرها را دارد و طبیعتا بستر مناسبی برای اسکی است که پیست هم در این شهر ساخته شده. این پیست از مکان‌های تفریحی - توریستی شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. این پیست اسکی در 85 کیلومتری شهرستان شهرکرد قرار دارد و دسترسی به آن از طریق منطقه زاگرس امکان پذیر است. محل این پیست در نزدیکی شهر چلگرد، مرکز شهرستان کوهرنگ قرار گرفته است.
شیرباد
کیلومتر 25 جاده مشهد - چناران و انتهای دره دولت آباد، منطقه خوش آب و هوا و سردسیر شیرآباد قرار دارد. منطقه‌ای که در فصل سرد و برف خیز، پیست خوبی را در اختیار خراسانی‌ها قرار می‌دهد. از ابتدای جاده مشهد تا ورودی پیست حدود 36 کیلومتر مسافت وجود دارد که فاصله نسبتا مناسبی است. مساحت پیست شیرآباد 45 هکتار و طول آن 1200 متر است. این پیست در سال 90 به تله اسکی و تله سیژ نیز مجهز شد و پارکینگ و سالن غذاخوری هم دارد. ارتفاع این پیست بین 2700 تا 2900 متر از سطح دریاست. شیر آباد همچنین به بام خراسان نیز معروف است و ارتفاع قله این منطقه کوهستانی 3305 متر است.
پاپائی نسار
پیست اسکی نسار در جنوب غربی بیجار و در شهرک مهدیه واقع شده. این پیست 112 هکتاری پارکینگ و سالن غذاخوری دارد و مجهز به تله سیژی 1300 متری و دستگاه پیست کوب است. ورودی این پیست پیش از افزایش‌های فصل اسکی پیش رو 7000 تومان بوده که البته به جز سایر هزینه‌ها شامل تله سیژ و پارکینگ محاسبه شده است.
آلوارس
قطعا نمی‌شود از میان شهرهای برف‌خیز، اردبیل را کنار گذاشت. شهری که سرمای هوا و بارش برفش مثال زدنی است و خوشبختانه پیست اسکی خوبی هم دارد که امکان اسکی تا اواخر بهار را هم برای همه فراهم می‌کند. پیست آلوارس در ۳۰ کیلومتری شهرستان سرعین از توابع استان اردبیل قرار دارد. این مکان مجهز به امکاناتی همچون بالابر، تله‌سیژ و امکانات دیگر است. پیست آلوارس در حدود سال 85-84 افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. با وجود گرمای۳۰ الی ۳۵ درجه‌ای هوای تابستان در اردبیل و سرعین با اینکه این مکان در ۳۰ کیلومتری سرعین قرار دارد می‌توان برف را در این مکان به وضوح دید و در تابستان از خنکی آن استفاده کرد.
کاکان
پیست اسکی کاکان در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد. برای اسکی در این پیست باید به دامنه‌های زاگرس و قله دنا در 18کیلومتری یاسوج سفر کنید. جایی در نزدیکی دهستان کاکان و منطقه آب نهر که با ارتفاع 2600 متری‌اش میزبان اسکی‌بازان سراسر کشور است. البته طول مفید این پیست 600 متر و عرض مفید آن 1500متر است. در این پیست تله‌اسکی بشقابی به‌عنوان دستگاه بالابر استفاده می‌شود و تسهیلاتی مثل خوابگاه و رستوران وجود دارد. بهترین زمان اسکی در این پیست از اوایل دی‌ماه تا اواخر اسفندماه است که عمق برف حتی تا 5/3 متر می‌رسد.
تاریک دره
این پیست در ۱۰ کیلومتری جنوب غربی جاده گنج نامه در شهر همدان و در دامنه‌های کوه‌های الوند قرار گرفته‌است. پیست تاریک دره به طور رسمی در سال ۱۳۶۴ مورد بهره برداری قرار گرفت و آغاز به کار کرد. سه دستگاه تله اسکی در روزهای اسکی در خدمت علاقه‌مندان این ورزش است. در حال حاضر این پیست دارای سالن غذاخوری، خوابگاه و سایر امکانات موردنیاز یک اجتماع حدود 500 نفری را داراست.
دربندسر
جدیدترین پیست اسکی تهران در سال1361 با همکاری پیشکسوتان وعلاقه‌مندان به ورزش اسکی در قالب یک شرکت خصوصی راه اندازی شد. پیست اسکی دربندسر واقع در 60 کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای دربندسر قرار دارد. دستگاه‌های بالابر آن شامل 2 تله سیژ و 3 تله اسکی است. طول فصل اسکی در دربندسر از اواسط آذر تا اواخر فروردین ماه می‌باشد که در این زمان تعداد کثیری از علاقه‌مندان به ورزش اسکی در این پیست حضور می‌یابند. همچنین دره‌ای بنام تلتنگه در شمال دربندسر قرار دارد که هر ساله در تیرماه می‌توان در آن به اسکی کردن پرداخت که مسابقات اسکی برگزار شده در این فصل از جمله موارد تداوم علاقه به این ورزش است.
پولادکف
پیست اسکی پولاد کف، یکی دیگر از بزرگ ترین پیست‌های اسکی ایران در کوه سپیدان در استان فارس است. این پیست در ۱۵ کیلومتری محور سپیدان به آبشار مارگون، قبل از روستای کمهر و در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز واقع شده است. پیست پولادکف که با نام پیست سپیدان نیز معروف است در سال ۱۳۸۱ با حمایت مالی گروه صنعتی پولادکف افتتاح و مورد بهره برداری عموم قرار گرفت. پیست اسکی سپیدان به هنگام بارش برف سنگین یعنی از نیمه‌های پاییز تا اوایل بهار برای ورزش‌های زمستانی بسیار مناسب است. همین ویژگی منحصر به فرد آب و هوایی باعث شده تا این پست به صورت چهار فصل دایر باشد. این پیست تله کابین و تله اسکی نیز دارد. ارتفاع این پیست از سطح دریا به ۲۸۵۰ متر می‌رسد. البته می‌توان با استفاده از تله کابین و تله اسکی به قله پیست که دارای ارتفاعی حدود ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است نیز صعود کرد.
خور
پیست اسکی خور با بلندای ۲۸۰۰ تا ۳۰۰۰ متر از سطح دریا در استان البرز و در نزدیکی سد امیرکبیر (سد کرج)، در کنار روستای تاریخی خور جای دارد. برای رسیدن به این پیست اسکی در 23 کیلومتری جاده کرج-چالوس، پیش از ورودی تاسیسات سد امیرکبیر باید مسیر را از راه فرعی به سمت خور پی گرفت و از روستاهای ارنگه و روستای جی گذر کرد. ساخت این پیست به پیش از سال ۱۳۵۷ باز می‌گردد و پس از دوران جنگ ایران و عراق مجددا راه‌اندازی گردید. این پیست دارای دو مسیر ۱۸۵۰ متری و ۳۵۰ متری است و گنجایش روزانه ۱۳۰۰ اسکی‌باز را دارد.
خوشاکو
این پیست در 34 کیلومتری غرب ارومیه واقع شده و هر سال با آغاز فصل سرما و انباشت برف، پذیرای اسکی بازانی از کشورهای خارجی و استان‌های مختلف کشور و علاقه‌مند به ورزش‌های زمستانی است. پیست اسکی خوشاکو، در منطقه راژان واقع شده که با داشتن کوه‌هایی با شیب مناسب و جلوه‌های زیبای بصری از طبیعت، همه ساله در فصل زمستان پذیرای علاقه‌مندان به اسکی و ورزش‌های زمستانی در این استان است.
پیام و سهند
استان آذربایجان شرقی با توجه به سردسیر بودن و شرایط جغرافیایی اش، دو پیست خوب و مهم دارد. یکی پیست اسکی پیام که در ارتفاعات مرند و در فاصله 60 کیلومتری از تبریز واقع شده. منطقه‌ای که در تابستان هم تفرجگاه مناسبی برای خانواده هاست و در کل منطقه مهمی برای تفریح مردم تبریز و کل آذربایجان است.پیست دیگر هم پیست اسکی سهند است که در ۳۹ کیلومتری جنوب شرقی شهر تبریز واقع شده و حدود ۴۰ دقیقه از این شهر فاصله دارد. اسکی بازان می‌توانند در شش ماه از سال از برف‌های این پیست برای اسکی استفاده کنند. عمق برف‌های پودری این پیست گاهی تا چهار متر می‌رسد، با این حال، این پیست بهمن گیر نیست و فضای مناسبی برای انجام هرگونه ورزش زمستانی را دارد.
شازند
پیست اسکی شازند تنها پیست اسکی استان مرکزی است که در شهرستان شازند و در جاده
شازند - هندو قرار گرفته است. فاصله این پیست از شهر شازند ۲۵ کیلومتر و تا شهر اراک ۴۵ کیلومتر است. این پیست در ارتفاعات پلنگ در و در نزدیکی روستای پاکل قرار دارد. این منطقه به دلیل وجود ارتفاع مناسب دارای زمستان زود هنگام و بارش سنگین برف است. ارتفاع پیست در حدود ۱۲۰۰ متر و طول آن ۵ کیلومتر است. از جمله امکانات موجود در پیست اسکی می‌توان به سه دستگاه تله سیژ، هتل اقامتی، رستوران، تجهیزات برف‌روبی و ساختمان اداری اشاره کرد.
پیست‌های
غیر استاندارد
این نام‌ها همه پیست‌هایی است که در سایت فدراسیون اسکی آورده شده و مورد تایید این فدراسیون است. چند پیست دیگر در استان‌های دیگر هم وجود دارد که البته امکانات قابل توجهی وجود ندارد و به معنای واقعی کلمه استاندارد نیست. البته با توجه به موارد و دستور العمل‌های موجود، بسیاری از همین پیست‌های فعال هم کم و کسری‌های زیادی دارند که باید برای در اصلاح استاندارد شدن، آنها را رفع و رجوع کنند.
پاسخ دادن به این سوال خیلی هم ساده نیست. برای رسیدن به جواب باید ببینیم فرد در چه نقطه‌ای قرار دارد، تجهیزات اسکی دارد یا خیر و آشنایی با این ورزش دارد یا خیر. ما در این گزارش از هزینه‌های رسیدن تا پیست صرفنظر می‌کنیم چون خیلی برای هر پیست به صورت جداگانه قابل اندازه گیری نیست. فرض ما این است که اگر بدون داشتن هیچ گونه تجهیزات و آموزشی راهی پیست اسکی شدیم، یک بار اسکی برایمان چقدر هزینه خواهد داشت.
پیست‌های اسکی همگی ورودیه‌هایی دارند که شامل مبلغ ورودیه و هزینه استفاده از امکانات پیست شامل تله اسکی و تله کابین و تله سیژ (در صورت وجود) می‌شود. مبلغی که به طور میانگین در سطح کشور از حدود بیست الی بیست و پنج هزار تومان شروع و در پیست‌هایی نظیر دیزین به حدود 100 هزار تومان هم می‌رسد.
نیاز به تجهیزات، لباس و آموزش
در حالت کلی و بدون درنظر گرفتن استثناها، رفتن به پیست اسکی و پرداختن به این ورزش، مثل اغلب ورزش‌ها نیاز به آموزش دارد. شاید چیزی شبیه به ورزش شنا که اگر شنا بلد نباشید، اجازه حضور در منطقه عمیق را ندارید چرا که برای جان خودتان خطر دارد. اسکی هم به هیچ وجه ورزش بی خطری نیست و هر غفلتی از جانب شما می‌تواند برای خودتان و صد البته باقی افراد خطرساز باشد.
القصه، شما برای اسکی آلپاین، همان که دو چوب دستی دارد و دو تخته، نیاز به لباس کامل، عینک و خب چوب و تخته دارید. لوازمی که در سطح کشور اگر بخواهید به طور کامل «اجاره»اش کنید بین هفتاد تا صد و پنجاه هزار تومان برایتان آب می‌خورد!
این پایان ماجرا نیست و اگر اسکی بلد نباشید، بستگی به قوانین پیست و شرایطی که دارد، باید زمان مشخصی را تحت آموزش قرار بگیرید. طبق نرخ رسمی، مربیان درجه یک، دو و سه و به ترتیب ساعتی 48، 42 و 35 هزار تومان دستمزد می‌گیرند. رقمی که البته در برخی پیست ها تا به شصت، هشتاد، صد هزار تومان و حتی بیشتر هم می‌رسد.
اگر فرض کنیم که دو ساعت آموزش هم برای شما کافی باشد(که معمولا نیست)، باید مبلغی بین دویست الی سیصد و پنجاه هزار تومان هزینه کنید. حالا هزینه‌های رفت و برگشت و خورد و خوراک را هم که اضافه کنید، مبلغ قابل توجهی از آب در می‌آید.
ضمن اینکه برخی پیست‌های بین‌المللی، قوانین خاص خودشان را دارند و ساعت آموزش خاص و ثابتی را برای افراد مبتدی در نظر می‌گیرند و بدون گذراندن آن اجازه حضور در پیست را نمی‌دهند.
در هر صورت اگر به اسکی به چشم یک سفر نگاه کنید (که لذت آن دست کمی از آن ندارد)، شاید بشود با امکانات کم و حداقلی اسکی کرد و اسکی یاد گرفت. اگر خوشتان آمد و خواستید بیش از سالی یکی دو بار اسکی کنید، خرید لوازم دسته دوم و با کیفیت و استفاده از کارت‌های مدت دار و فصلی پیست‌ها هم پیشنهادی است که می‌شود برای کم کردن هزینه‌ها داد. ضمن اینکه دیگر نیازی به پرداخت هزینه آموزش هم ندارید و دیگر تنها با پرداخت مبلغ ورودیه می‌توانید اسکی کنید.
فیروزکوه
این پیست همانطور که از نامش مشخص است در شهرستان فیروزکوه واقع شده. شهرستان فیروزکوه با توجه به بارش‌های قابل توجه برف در فصول سرد، از موقعیت و قابلیت خوبی در رشته اسکی برخوردار است. پیست اسکی شهرستان فیروزکوه در سال ۷۵ احداث شد. این پیست در ۲ کیلومتری غرب این شهر و در ارتفاعات روبه‌روی اداره جهاد کشاورزی شهرستان قرار دارد.
توچال
توچال بدون شک یکی از نزدیک‌ترین پیست‌های اسکی به شهر در ایران است. پیستی که همنام بلندترین قله مشرف به تهران و اتفاقا مرتفع ترین پیست اسکی ایران است. قله توچال همیشه خیلی زود سپید پوش می‌شد و بعد از دهه بیست که اسکی کم کم وارد ایران شد، خیلی‌ها دوست داشتند اسکی در این پیست را تجربه کنند. اتفاقی که در سال 1355 و توسط برخی فعالان کوهنوردی و اسکی افتاد. دراین سال با تاسیس تله کابین و راه اندازی آن تا قله 3944 متری توچال این امکان فراهم شد تا در هر زمان به فاصله تنها 5 کیلومتر از میدان تجریش در کوه‌های شمال تهران به اسکی کردن پرداخت. پیست اسکی توچال قرار بود یکی از بزرگترین پیست‌های اسکی جهان شود اما به دلیل مشکلات و متوقف شدن پروژه‌ها در زمان جنگ تحمیلی تنها 2 پیست آن ساخته شد. یکی در ایستگاه پنج تله کابین و دیگری در ایستگاه هفت یا همان قله که در حال حاضر تنها پیست اسکی قله قابل استفاده است اما پروژه تله کابین توچال که در آن زمان منحصر به فرد بود، منطقه پشت قله را نیز شامل می‌شد که در حدود 12 دستگاه بالابر در آن طراحی شده بود، تا قله دیزین پیش می‌رفت و امکان 7 ماه اسکی کردن را برای علاقه‌مندان فراهم می‌کرد. در حال حاضر ایستگاه 7 تله کابین توچال با وجود دو تله سیژ و یک تله اسکی در فصل زمستان از اواسط آبان تا اواسط خرداد ماه پذیرای ورزشکاران است و یکی از طولانی‌ترین فصول اسکی در ایران را در اختیار دارد.
دیزین
پیست اسکی دیزین نخستین پیست اسکی در ایران است که از طرف فدراسیون جهانی اسکی مورد تایید برای برگزاری مسابقات رسمی شناخته شد و عنوان بین‌المللی به خود گرفت. رسمیت این پیست وابسته به امکانات ویژه و خاص است که شامل نکات فنی مانند، شیب مسیر، طول مسیر، محل برگزاری مسابقات و امکانات رفاهی است. دیزین در شمال کوه‌های تهران (منطقه گاجره) و به فاصله 123 کیلومتر از مسیر جاده چالوس و 71 کیلومتر از مسیر شمشک واقع شده است. تاریخ نصب نخستین دستگاه‌های بالابر در دیزین به سال 1348 می‌باشد که به مرور 4 تله کابین، 2 تله سیژ، 9 تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی در آن نصب شده است. مدت زمان فصل اسکی در دیزین که بیشترین زمان را برای اسکی بازان در ایران فراهم آورده از اوایل آذرماه تا اواسط اردیبهشت ماه است. امکانات رفاهی این پیست بنا به توسعه وسعت منطقه شامل 2 هتل، 19 کلبه و 6 رستوران است. فعالیت مجموعه دیزین به فصل زمستان محدود نمی‌شود، در سال 1372 با نظر فدراسیون جهانی اسکی و همکاری متخصصان این رشته کلنگ احداث پیست اسکی روی چمن در این منطقه زده شد که در تابستان ورزش اسکی روی چمن در این پیست توسط علاقه‌مندان صورت می‌پذیرد.
شمشک
پیست اسکی شمشک در 57 کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای شمشک واقع می‌باشد. این پیست برای نخستین بار در سال 1337 مورد بهره برداری قرار گرفت و شامل 2 تله سیژ، 3 تله اسکی بشقابی و 2 تله اسکی چکشی می‌باشد. پیست اسکی شمشک بعد از پیست اسکی دیزین در شهریور 1375 با تغییرات در شیب، مسیر پیست و تایی آن از طرف فدراسیون جهانی عنوان بین‌المللی به خود گرفت. امکانات رفاهی این پیست شامل 2 هتل و 4 ستوران می‌باشد که در فصل زمستان پذیرای ورزشکاران و طبیعت دوستان است. طول فصل اسکی در شمشک از اوایل آذر تا اواسط فروردین ماه متغیر است. هنگام فصل زمستان پیست شب اسکی شمشک با وجود نورافکن‌های زرد رنگ محیطی جذاب و دیدنی را فراهم آورده تا اسکی بازان بتوانند تا پاسی از شب نیز به اسکی کردن بپردازند.
آبعلی
نخستین پیست اسکی ایران که دارای دستگاه‌های بالابر شد آبعلی است. تاریخ نصب دستگاه‌های آن 1332 است اما قبل از آن هم ورزشکاران به ویژه علاقه‌مندان به محیط کوهستان و اسکی در این منطقه به ورزش می‌پرداختند. خصوصاً این منطقه به دلیل اینکه از هوای بسیار مطلوبی در تابستان برخوردار بود و همچنین در گذرگاه اصلی یعنی جاده تهران و شمال کشور قرار داشت عده زیادی از ورزشکاران آشنایی با منطقه آبعلی داشتند. آبعلی در 57 کیلومتری شرق تهران واقع شده. این منطقه محل تولد اسکی نوین و پایه و اساس ورزش اسکی در ایران است. آبعلی دارای یک تله کابین، 5 تله اسکی بشقابی، یک تله سیژ و 3 تله اسکی چکشی است که به 3 بخش پیست شرکت نفت، پیست‌های خصوصی و پیست تربیت بدنی تقسیم می‌شود. طول فصل اسکی در این پیست از اواسط دی تا اواسط اسفند ماه متغیر است.
پاپائی
شاید کمتر کسی بداند اما زنجان هم پیست اسکی دارد. آن هم قدیمی‌تر از بسیاری از پیست ها. پیست پاپائی در کیلومتر 24 جاده زنجان - بیجار قرار دارد. فاصله مناسب این پیست با شهر بزرگ زنجان امتیاز خوبی برای آن به حساب می‌آید و می‌تواند برای اسکی بازان شهرهای استان زنجان و حتی قزوین انتخاب خوبی باشد. این پیست 600 متری با ارتفاع 2160 متر از سد دریا، با در اختیار داشتن دو دستگاه بالابر پذیرای علاقه‌مندان به این ورزش مفرح است. وسعت این پیست در آمار 22 هکتار عنوان شده است.
سپیدان
در 80 کیلومتری شمال شهر شیراز و ۵ کیلومتری اردکان فار، یک پیست اسکی دیگر به نام تربیت بدنی یا سپیدان وجود دارد. حداکثر ارتفاع این پیست از سطح دریا ۲۶۵۵ متر و به عنوان دومین پیست استان فارس معروف است. این پیست از لحاظ مساحت و طول از پیست پولادکف کوچکتر است و امکانات محدودتری هم دارد
فریدون شهر
پیست اسکی فریدون‌شهر در ۱۸۰ کیلومتری غرب اصفهان و ۳ کیلومتری فریدون‌شهر و در دامنه کوه تسیخه قرار گرفته و مرتفع‌ترین پیست اسکی ایران است. زمان اسکی در این پیست که در ارتفاعات موسوم به گردنه روستای چغیورت استقرار یافته است، از پاییز تا اواخر فروردین ماه است.شهرستان فریدون‌شهر با قرار گرفتن در اقلیم کوهستانی زاگرس، ارتفاعی بیش از ۲۵۰۰ متر، متوسط بارندگی ۶۰۰ میلی‌متر و متوسط ۱۱۰ روز یخبندان در سال، اکثر بارش‌هایش را به صورت برف می‌بیند که همین عامل شرایط خوبی را برای محیا کردن پیست فراهم می‌کند.پیست اسکی فریدون‌شهر تنها پیست اسکی استاندارد در استان اصفهان است که با شیب تند و منحصر به فرد حدود ۳۵ درجه در میان پیست‌های اسکی دیگر کشور دارد. ارتفاع پایه پیست اسکی فریدون‌شهر از سطح دریا ۲۶۳۰ متر است و در بالاترین نقطه پیست به ۳۰۰۰ متر می‌رسد که با این مشخصات مرتفع‌ترین پیست اسکی فلات مرکزی ایران است. این پیست اسکی مجهز به برف‌کوب و سایر امکانات رفاهی و درمانی نیز هست.
کوهرنگ
منطقه کوهرنگ هر ساله اغلب بیشترین میزان بارش برف در بین شهرها را دارد و طبیعتا بستر مناسبی برای اسکی است که پیست هم در این شهر ساخته شده. این پیست از مکان‌های تفریحی - توریستی شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. این پیست اسکی در 85 کیلومتری شهرستان شهرکرد قرار دارد و دسترسی به آن از طریق منطقه زاگرس امکان پذیر است. محل این پیست در نزدیکی شهر چلگرد، مرکز شهرستان کوهرنگ قرار گرفته است.
شیرباد
کیلومتر 25 جاده مشهد - چناران و انتهای دره دولت آباد، منطقه خوش آب و هوا و سردسیر شیرآباد قرار دارد. منطقه‌ای که در فصل سرد و برف خیز، پیست خوبی را در اختیار خراسانی‌ها قرار می‌دهد. از ابتدای جاده مشهد تا ورودی پیست حدود 36 کیلومتر مسافت وجود دارد که فاصله نسبتا مناسبی است. مساحت پیست شیرآباد 45 هکتار و طول آن 1200 متر است. این پیست در سال 90 به تله اسکی و تله سیژ نیز مجهز شد و پارکینگ و سالن غذاخوری هم دارد. ارتفاع این پیست بین 2700 تا 2900 متر از سطح دریاست. شیر آباد همچنین به بام خراسان نیز معروف است و ارتفاع قله این منطقه کوهستانی 3305 متر است.
پاپائی نسار
پیست اسکی نسار در جنوب غربی بیجار و در شهرک مهدیه واقع شده. این پیست 112 هکتاری پارکینگ و سالن غذاخوری دارد و مجهز به تله سیژی 1300 متری و دستگاه پیست کوب است. ورودی این پیست پیش از افزایش‌های فصل اسکی پیش رو 7000 تومان بوده که البته به جز سایر هزینه‌ها شامل تله سیژ و پارکینگ محاسبه شده است.
آلوارس
قطعا نمی‌شود از میان شهرهای برف‌خیز، اردبیل را کنار گذاشت. شهری که سرمای هوا و بارش برفش مثال زدنی است و خوشبختانه پیست اسکی خوبی هم دارد که امکان اسکی تا اواخر بهار را هم برای همه فراهم می‌کند. پیست آلوارس در ۳۰ کیلومتری شهرستان سرعین از توابع استان اردبیل قرار دارد. این مکان مجهز به امکاناتی همچون بالابر، تله‌سیژ و امکانات دیگر است. پیست آلوارس در حدود سال 85-84 افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. با وجود گرمای۳۰ الی ۳۵ درجه‌ای هوای تابستان در اردبیل و سرعین با اینکه این مکان در ۳۰ کیلومتری سرعین قرار دارد می‌توان برف را در این مکان به وضوح دید و در تابستان از خنکی آن استفاده کرد.
کاکان
پیست اسکی کاکان در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد. برای اسکی در این پیست باید به دامنه‌های زاگرس و قله دنا در 18کیلومتری یاسوج سفر کنید. جایی در نزدیکی دهستان کاکان و منطقه آب نهر که با ارتفاع 2600 متری‌اش میزبان اسکی‌بازان سراسر کشور است. البته طول مفید این پیست 600 متر و عرض مفید آن 1500متر است. در این پیست تله‌اسکی بشقابی به‌عنوان دستگاه بالابر استفاده می‌شود و تسهیلاتی مثل خوابگاه و رستوران وجود دارد. بهترین زمان اسکی در این پیست از اوایل دی‌ماه تا اواخر اسفندماه است که عمق برف حتی تا 5/3 متر می‌رسد.
تاریک دره
این پیست در ۱۰ کیلومتری جنوب غربی جاده گنج نامه در شهر همدان و در دامنه‌های کوه‌های الوند قرار گرفته‌است. پیست تاریک دره به طور رسمی در سال ۱۳۶۴ مورد بهره برداری قرار گرفت و آغاز به کار کرد. سه دستگاه تله اسکی در روزهای اسکی در خدمت علاقه‌مندان این ورزش است. در حال حاضر این پیست دارای سالن غذاخوری، خوابگاه و سایر امکانات موردنیاز یک اجتماع حدود 500 نفری را داراست.
دربندسر
جدیدترین پیست اسکی تهران در سال1361 با همکاری پیشکسوتان وعلاقه‌مندان به ورزش اسکی در قالب یک شرکت خصوصی راه اندازی شد. پیست اسکی دربندسر واقع در 60 کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای دربندسر قرار دارد. دستگاه‌های بالابر آن شامل 2 تله سیژ و 3 تله اسکی است. طول فصل اسکی در دربندسر از اواسط آذر تا اواخر فروردین ماه می‌باشد که در این زمان تعداد کثیری از علاقه‌مندان به ورزش اسکی در این پیست حضور می‌یابند. همچنین دره‌ای بنام تلتنگه در شمال دربندسر قرار دارد که هر ساله در تیرماه می‌توان در آن به اسکی کردن پرداخت که مسابقات اسکی برگزار شده در این فصل از جمله موارد تداوم علاقه به این ورزش است.
پولادکف
پیست اسکی پولاد کف، یکی دیگر از بزرگ ترین پیست‌های اسکی ایران در کوه سپیدان در استان فارس است. این پیست در ۱۵ کیلومتری محور سپیدان به آبشار مارگون، قبل از روستای کمهر و در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز واقع شده است. پیست پولادکف که با نام پیست سپیدان نیز معروف است در سال ۱۳۸۱ با حمایت مالی گروه صنعتی پولادکف افتتاح و مورد بهره برداری عموم قرار گرفت. پیست اسکی سپیدان به هنگام بارش برف سنگین یعنی از نیمه‌های پاییز تا اوایل بهار برای ورزش‌های زمستانی بسیار مناسب است. همین ویژگی منحصر به فرد آب و هوایی باعث شده تا این پست به صورت چهار فصل دایر باشد. این پیست تله کابین و تله اسکی نیز دارد. ارتفاع این پیست از سطح دریا به ۲۸۵۰ متر می‌رسد. البته می‌توان با استفاده از تله کابین و تله اسکی به قله پیست که دارای ارتفاعی حدود ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است نیز صعود کرد.
خور
پیست اسکی خور با بلندای ۲۸۰۰ تا ۳۰۰۰ متر از سطح دریا در استان البرز و در نزدیکی سد امیرکبیر (سد کرج)، در کنار روستای تاریخی خور جای دارد. برای رسیدن به این پیست اسکی در 23 کیلومتری جاده کرج-چالوس، پیش از ورودی تاسیسات سد امیرکبیر باید مسیر را از راه فرعی به سمت خور پی گرفت و از روستاهای ارنگه و روستای جی گذر کرد. ساخت این پیست به پیش از سال ۱۳۵۷ باز می‌گردد و پس از دوران جنگ ایران و عراق مجددا راه‌اندازی گردید. این پیست دارای دو مسیر ۱۸۵۰ متری و ۳۵۰ متری است و گنجایش روزانه ۱۳۰۰ اسکی‌باز را دارد.
خوشاکو
این پیست در 34 کیلومتری غرب ارومیه واقع شده و هر سال با آغاز فصل سرما و انباشت برف، پذیرای اسکی بازانی از کشورهای خارجی و استان‌های مختلف کشور و علاقه‌مند به ورزش‌های زمستانی است. پیست اسکی خوشاکو، در منطقه راژان واقع شده که با داشتن کوه‌هایی با شیب مناسب و جلوه‌های زیبای بصری از طبیعت، همه ساله در فصل زمستان پذیرای علاقه‌مندان به اسکی و ورزش‌های زمستانی در این استان است.
پیام و سهند
استان آذربایجان شرقی با توجه به سردسیر بودن و شرایط جغرافیایی اش، دو پیست خوب و مهم دارد. یکی پیست اسکی پیام که در ارتفاعات مرند و در فاصله 60 کیلومتری از تبریز واقع شده. منطقه‌ای که در تابستان هم تفرجگاه مناسبی برای خانواده هاست و در کل منطقه مهمی برای تفریح مردم تبریز و کل آذربایجان است.پیست دیگر هم پیست اسکی سهند است که در ۳۹ کیلومتری جنوب شرقی شهر تبریز واقع شده و حدود ۴۰ دقیقه از این شهر فاصله دارد. اسکی بازان می‌توانند در شش ماه از سال از برف‌های این پیست برای اسکی استفاده کنند. عمق برف‌های پودری این پیست گاهی تا چهار متر می‌رسد، با این حال، این پیست بهمن گیر نیست و فضای مناسبی برای انجام هرگونه ورزش زمستانی را دارد.
شازند
پیست اسکی شازند تنها پیست اسکی استان مرکزی است که در شهرستان شازند و در جاده
شازند - هندو قرار گرفته است. فاصله این پیست از شهر شازند ۲۵ کیلومتر و تا شهر اراک ۴۵ کیلومتر است. این پیست در ارتفاعات پلنگ در و در نزدیکی روستای پاکل قرار دارد. این منطقه به دلیل وجود ارتفاع مناسب دارای زمستان زود هنگام و بارش سنگین برف است. ارتفاع پیست در حدود ۱۲۰۰ متر و طول آن ۵ کیلومتر است. از جمله امکانات موجود در پیست اسکی می‌توان به سه دستگاه تله سیژ، هتل اقامتی، رستوران، تجهیزات برف‌روبی و ساختمان اداری اشاره کرد.
پیست‌های
غیر استاندارد
این نام‌ها همه پیست‌هایی است که در سایت فدراسیون اسکی آورده شده و مورد تایید این فدراسیون است. چند پیست دیگر در استان‌های دیگر هم وجود دارد که البته امکانات قابل توجهی وجود ندارد و به معنای واقعی کلمه استاندارد نیست. البته با توجه به موارد و دستور العمل‌های موجود، بسیاری از همین پیست‌های فعال هم کم و کسری‌های زیادی دارند که باید برای در اصلاح استاندارد شدن، آنها را رفع و رجوع کنند.
نظرات بینندگان
