شیرازه؛ امسال، قانون هدفمندسازی یارانه‌ها 6 ساله شد. قانونی که از آن به عنوان مهمترین برنامه اقتصادی کشور در یک دهه گذشته نام می برند و قرار بود یقه مرفهان را به نفع مستضعفان بگیرد اما فراتر از پرداخت یارانه نقدی 45500 تومانی- که به فقیر و غنی یکسان  داده می شود- نرفت.
طی این سال ها، چیزی به یارانه نقدی اضافه نشد و در مقابل، هزینه های آب و برق و گاز و سوخت و ....چند برابر شد. سفره ها آب رفت و کوچک تر شد اما تمام قوت قلب مردم همین یارانه نقدی بود به گونه ای که معاش 130 هزار خانوار تحت حمایت کمیته امداد و اهالی بسیاری از روستاهای بحران زده فارس به یارانه ها بند بود و هست. هر چند منطق اقتصادی و قانون پرداخت یارانه نقدی یکسان به تمام آحاد جامعه را محکوم می کرد اما رییس دولت قبل به سبک خاص خود برای نظر منتقدان در تصمیم ‌هایش جایی باقی نگذاشت  و چون فکر می کرد درست است، سنگ بنای این کار را گذاشت. چند سالی که گذشت قرار شد مرفهان از لیست یارانه بگیران حذف شوند اما نه احمدی نژاد که دولت تدبیر هم -یارانه ها را به سخره می گرفت- به دلیل ملاحضات سیاسی جرات نکرد مخاطره حذف غیرنیازمندان را به جان بخرد.

متاسفانه پرداخت همین مبلغ اندک، از منظر ژنرال های باتدبیر دولت روحانی، به عذاب الیم و مصیبت عظمی تعبیر شد و پرمنت ترین نانی شد که بر سفره مردم بدون فیش حقوقی قرار گرفت. بررسی آمار و ارقام نشان می دهد واقعیت چیز دیگری است و دولت از محل اجرای هدفمندی یارانه‌ ها نه‌ تنها دچار زحمت نمی‌ شود بلکه درآمد هنگفتی نیز نصیب دولتی ‌ها می گردد. به گونه ای که اکنون مشخص نیست 50 هزار میلیاردتومان از درآمدهای قانون هدفمندی کجا واریز شده است.

با این حساب مردم 2 مطالبه جدی از دولت دارند؛ 1- تغییر سیاست پرداخت یارانه نقدی و یا حذف ثروتمندان از دریافت یارانه؛ چون در شرایط کنونی یارانه نقدی سهم چندانی از هزینه اقشار مرفه را پوشش نمی ‌دهد.2- سال 89 سال شروع پرداخت یارانه نقدی؛ قیمت دلار 1100 تومان بود و میزان یارانه نقدی 45500 تومان که یارانه هر نفر معادل 41 دلار و 36 سِنت می شد. اکنون دلار حدود 4 هزار تومان است و هزینه پرداخت یارانه ها بر اساس فروش انرژی و نفت که چند ماهی است از تحریم خارج شده تامین می شود.لذا طبق مکانسیم قیمت دلار، الان باید به هر فرد ایرانی، 165 هزار و 440 تومان پرداخت کنند!