بازگشت «فرمانداری ویژه» به سبد مطالبات استان فارسی ها از دولت
جذب امکانات «عُنوان» نمی خواهد، «لابی» می خواهد
آیا عنوان فرمانداری ویژه می تواند «یدبیضا» و رافع تمام مشکلات باشد؟! پاسخ این پرسش را بهتر از هر کسی، مردم «جهرم»، «فسا» و «لار» می دانند.
به گزارش شیرازه، درست همزمان با گرم شدن فضای سیاسی و اوج گرفتن شور و نشاط انتخاباتی در کشور، امام جمعه کازرون از دولت خواست تا به این شهرستان عنوان «فرمانداری ویژه» بدهد. حجت الاسلام خرسند اخیرا در خطبه های نماز جمعه، فرمانداری ویژه را «حق مسلم» شهرستان کازرون دانسته و از دولت گذشته بابت آن چه او از آن به عنوان «ظلم» یاد کرده به شدت گلایه کرده است. امام جمعه کازرون که در ابتدای کار دولت تدبیر و امید، از دولت یازدهم درخواست ارتقاء کازرون به فرمانداری ویژه داشت، اکنون در آستانه سفر حسن روحانی به استان فارس و روزهای آخر عمر دولت یازدهم بار دیگر، این مطالبه سیاسی را مطرح کرد.
حجت الاسلام خرسند که از اعضای مرکزی حزب موتلفه اسلامی به شمار می رود، به جای آن که از دولت بخواهد به صورت مصداقی پروژه های نیمه تمام مانند احداث تونل محرم و ساخت دره نرگسی و پروژه بیمارستان علی بن ابی طالب را تکمیل کند یا برای خشک شدن تالاب و دریاچه پریشان اعتبار ویژه ای اختصاص دهد، با نگاهی کلان به مشکلات این شهرستان، از دولت می خواهد تا با اعطای فرمانداری ویژه، اختیارات مسئولان محلی برای جذب بودجه و اعتبارات بیشتر شود و کازرون بتواند بدون واسطه و با همت مدیران خود روی ریل پیشرفت قرار گیرد.
اما آیا عنوان فرمانداری ویژه می تواند «یدبیضا» و رافع تمام مشکلات باشد؟! پاسخ این پرسش را بهتر از هر کسی، مردم «جهرم»، «فسا» و «لار» می دانند. شهرستان هایی که در سال های گذشته به حق یا ناحق و به هر دلیل سیاسی و غیرسیاسی، کلمه «ویژه» به تابلو فرمانداری آن ها اضافه شده است. مردم این سه شهر ابتدا فکر می کردند؛ باز خوشبختی بر دوش شهر آن ها نشسته و به سرعت چرخ توسعه و پیشرفت به حرکت در می آید. اما مردم این شهرها پس از چند سال بهرمندی از عنوان فرمانداری ویژه، می گویند؛ اوضاع و احوال شهرشان با شهرهای همسایه که «ویژه» نیستند، فرق چندانی ندارد و فرمانداری ویژه ناجی نبوده است.
هرچند ارتقاء شهرستانها به فرمانداری ویژه مزیتهایی به همراه خواهد داشت و می تواند تا حدودی جایگاه تنزل یافته شهرهایی نظیر کازرون را ترمیم بخشد، اما متاسفانه در توصیف این امتیاز واقعیت ها در نظر گرفته نمی شود و بیش از آنچه هست بزرگ پنداشته می شود. به عنوان مثال؛ ارتقای فرماندار به سمت معاون استاندار، ارتقای مدیریت ادارات شهرستان در حد معاونت سازمان استانی، تخصیص مستقیم بودجه از طریق مركز، حل بسیاری از مشكلات شهروندی از طریق ادارات شهرستان بدون مراجعه به مركز استان، اختصاص برخی از امكانات استانی و... از جمله امتیازات فرمانداری ویژه است. یعنی با ارتقا فرمانداری یک شهرستان به فرمانداری ویژه بودجه شهرستان چندین برابر حالت عادی خود شود اما در عمل بودجه شهرستان های لار، جهرم و فسا، فاصله زیادی با دیگر شهرستان ها ندارد و اختيارات لازم و مصرح در قانون به مديريت شهرستان محول نمی شود و ظاهرا تنها حقوق، مزایا و پست سازمانی مدیران محلی ارتقا یافته است.
تجربه نشان می دهد تاثیر ارتباطات و لابی گری در جذب امکانات و اعتبارات ویژه و همچنین حضور مدیران بومی در مجموعه مدیران میانی و سطوح بالا به مراتب از عنوان فرمانداری ویژه بیشتر می تواند به کمک پیشرفت و توسعه شهرستان ها کمک کند. کاری که اتفاقا کازرونی ها در دولت قبل خوب از عهده آن برآمدند!
طبق قانون سه شاخص اصلی برای ارتقاء فرمانداری ها به فرمانداری های ویژه جمعیت بالای 250 هزار نفر برای شهرستان و 125 هزار نفر برای مرکز شهرستان و فاصله 125 کیلومتری با مرکز استان و از شاخص های فرعی تعریف شده قدمت شهرستان است.
حجت الاسلام خرسند که از اعضای مرکزی حزب موتلفه اسلامی به شمار می رود، به جای آن که از دولت بخواهد به صورت مصداقی پروژه های نیمه تمام مانند احداث تونل محرم و ساخت دره نرگسی و پروژه بیمارستان علی بن ابی طالب را تکمیل کند یا برای خشک شدن تالاب و دریاچه پریشان اعتبار ویژه ای اختصاص دهد، با نگاهی کلان به مشکلات این شهرستان، از دولت می خواهد تا با اعطای فرمانداری ویژه، اختیارات مسئولان محلی برای جذب بودجه و اعتبارات بیشتر شود و کازرون بتواند بدون واسطه و با همت مدیران خود روی ریل پیشرفت قرار گیرد.
اما آیا عنوان فرمانداری ویژه می تواند «یدبیضا» و رافع تمام مشکلات باشد؟! پاسخ این پرسش را بهتر از هر کسی، مردم «جهرم»، «فسا» و «لار» می دانند. شهرستان هایی که در سال های گذشته به حق یا ناحق و به هر دلیل سیاسی و غیرسیاسی، کلمه «ویژه» به تابلو فرمانداری آن ها اضافه شده است. مردم این سه شهر ابتدا فکر می کردند؛ باز خوشبختی بر دوش شهر آن ها نشسته و به سرعت چرخ توسعه و پیشرفت به حرکت در می آید. اما مردم این شهرها پس از چند سال بهرمندی از عنوان فرمانداری ویژه، می گویند؛ اوضاع و احوال شهرشان با شهرهای همسایه که «ویژه» نیستند، فرق چندانی ندارد و فرمانداری ویژه ناجی نبوده است.
هرچند ارتقاء شهرستانها به فرمانداری ویژه مزیتهایی به همراه خواهد داشت و می تواند تا حدودی جایگاه تنزل یافته شهرهایی نظیر کازرون را ترمیم بخشد، اما متاسفانه در توصیف این امتیاز واقعیت ها در نظر گرفته نمی شود و بیش از آنچه هست بزرگ پنداشته می شود. به عنوان مثال؛ ارتقای فرماندار به سمت معاون استاندار، ارتقای مدیریت ادارات شهرستان در حد معاونت سازمان استانی، تخصیص مستقیم بودجه از طریق مركز، حل بسیاری از مشكلات شهروندی از طریق ادارات شهرستان بدون مراجعه به مركز استان، اختصاص برخی از امكانات استانی و... از جمله امتیازات فرمانداری ویژه است. یعنی با ارتقا فرمانداری یک شهرستان به فرمانداری ویژه بودجه شهرستان چندین برابر حالت عادی خود شود اما در عمل بودجه شهرستان های لار، جهرم و فسا، فاصله زیادی با دیگر شهرستان ها ندارد و اختيارات لازم و مصرح در قانون به مديريت شهرستان محول نمی شود و ظاهرا تنها حقوق، مزایا و پست سازمانی مدیران محلی ارتقا یافته است.
تجربه نشان می دهد تاثیر ارتباطات و لابی گری در جذب امکانات و اعتبارات ویژه و همچنین حضور مدیران بومی در مجموعه مدیران میانی و سطوح بالا به مراتب از عنوان فرمانداری ویژه بیشتر می تواند به کمک پیشرفت و توسعه شهرستان ها کمک کند. کاری که اتفاقا کازرونی ها در دولت قبل خوب از عهده آن برآمدند!
طبق قانون سه شاخص اصلی برای ارتقاء فرمانداری ها به فرمانداری های ویژه جمعیت بالای 250 هزار نفر برای شهرستان و 125 هزار نفر برای مرکز شهرستان و فاصله 125 کیلومتری با مرکز استان و از شاخص های فرعی تعریف شده قدمت شهرستان است.
نظرات بینندگان