در حال حاضر نیز بازیگران اصلی در سوریه در حال ارزیابی موقعیت نیروهای خود برای ادامه مبارزه با نیروهای باقی مانده داعش پس از خروج آمریکا از سوریه هستند.

در همین رابطه با «نجدت انزور» نایب رییس پارلمان سوریه گفتگو شده که شرح آن از نظر می گذرد.

به نظر شما دلیل اعلام خروج نظامیان آمریکایی از سوریه و منطقه توسط ترامپ رئیس جمهور این کشور چیست؟

این موضوع را باید در ۴ سطح بررسی کرد؛ اول در بعد محلی به دلیل مقاومت و پیروزی های کشور و مردم سوریه، دوم در بعد منطقه ای به سبب تقویتی واقعیتی به نام محور مقاومت و افزایش ایفای نقش دوست ما یعنی ایران در تمامی منطقه، سوم در بعد جهانی به خاطر اعتراف به بازگشت شرق از روسیه تا چین به نقش سیاسی و اقتصادی خود و جایگاه آن در مرکز جهان تا اروپا و آمریکای لاتین و چهارم نیز به دلیل چنددستگی شدید در داخل خود آمریکا و پیامدهای آن بر روی سیاست های بین المللی و نقش آمریکا در آینده مسائل بین الملل. بنابراین تغییراتی واقعی در تمام این موارد ایجاد شده است و همه اینها با هم دلیل خروج و عقب نشینی آمریکایی هاست.

به صورت کلی سیاست های ترامپ در قبال منطقه به ویژه سوریه طی مدت روی کارآمدنش را چگونه تحلیل می کنید؟ آیا وی فقط از منظر اقتصادی و هزینه های موجود برای آمریکا به این مسائل نگاه می کند یا اهداف دیگری پشت پرده دارد؟

ترامپ فقط یک شخص یا فرد نیست بلکه او تعبیر و نشانه ای از ناامیدی گسترده و جدی در بازگشت و تجدید بحران های سرمایه داری جهان با مرکزیت آمریکا است. بر همین اساس نهادهایی مانند پنتاگون و سیا و لابی های حاکم کاملا علیه ترامپ هستند. این مسائل ایجاب می کند که به صورت عمیق مورد بررسی و پژوهش قرار گیرند. زیرا خیلی بر روی بازگشت توازن در جهان به ویژه منطقه ما تاثیر خواهد داشت.

پس از اعلام تصمیم خروج آمریکا از سوریه، صهیونیست ها و مقامات اسرائیل، ایران را به تشدید حملات در سوریه تهدید کردند. این موضوع تا چقدر امکان تحقق دارد؟

نتانیاهو ترسوتر از آن است که این تهدیدات را عملی کند اما امکان دارد تجاوزات تکرار شود؛ همانند تحولاتی که اخیرا علیه سوریه رخ داد. هر چند در توازن قوا تاثیری ندارد و قابلیت پرداختن در حوزه سیاسی هم ندارد.

از سوی دیگر محور مقاومت نیز روز به روز قوی تر می شود و دشمن نیز قادر به متوقف کردن توان و قدرت آن نیست. تلاش برای متوقف کردن این قدرت محور مقاومت نیز خطرناک است و احتمال دارد این سحر ساحر هر لحظه به خودش بازگردد.

علیرغم تمام تلاش ها برای خویشتن داری محور مقاومت، تاکید می کنیم که بزرگترین بازنده قطعا رژیم اشغالگر است. همچنین بحران های داخلی رژیم صهیونیستی نیز رو به افزایش است حتی اگر خودشان اظهار به قدرت کنند اما با این حال قادر به جبران اشتباهاتشان نیستند.

نقش ائتلاف میان روسیه، ایران و ترکیه را در عرصه سیاسی و فشار بر آمریکا چگونه ارزیابی می کنید؟

ائتلافی از این نوع وجود ندارد بلکه روسیه و ایران با هم ائتلاف دارند و رابطه با ترکیه فقط در حد تفاهمات سیاسی است که ضرورت های جغرافیایی و طبیعت چالش های مشترک آن را ایجاب می کند.

البته این تفاهم ها خوب هستند و اساسا با هدف دور کردن منطقه از جنگ های گسترده شکل گرفته است؛ امتحان بزرگتر این تفاهمات نیز متوقف کردن ترکیه از تجاوز به سوریه است و به جای به کارگیری، به صورت عملی وارد مبارزه با تروریسم گردد.

مرکز این امتحان نیز ادلب و شرق فرات است؛ هرچند این امتحان ساده نیست اما بدون آن همه چیز در معرض تهدید و فقط به صورت تئوریک خواهد بود.

توان نظامی ارتش سوریه طی سال های اخیر تاچه میزان پیشرفت و افزایش داشته است؟ آیا نیروهای سوری آماده درگیری و نبرد با صهیونیست ها برای بازپس گیری جولان هستند؟

ما به جولان به عنوان قطعه ای مقدس از سرزمین های اشغال شده توسط صهیونیست ها نگاه می کنیم و آزادسازی آن فقط به توان ارتش سوریه مربوط نیست. هرچند توان و قدرت ارتش سوریه بسیار پیشرفت کرده است اما فراتر از آن به توان کشور سوریه شامل ارتش و اقتصاد و فرهنگ و همچنین سلطه علم و تمام بخش های زندگی بستگی دارد.

تمام این امر باید با هم باشند و هدف از همگی آنها نیز اعتلای سوریه است. تمام این موارد به ویژه ارتش قهرمان ما در حالت افزایش توانایی و خبرگی هستند. علم و شناختن نیز محور تمام اینهاست و باوجود تمام بحران هایی که ما را احاطه کرده است، ما به آینده و آزادسازی سرزمین اشغالی خود با استفاده از تمامی ابزارها قطعا امیدواریم.