تلاش برای تهیه سی‌دی اورجینال فلان آلبوم فلان آیدول کره‌ای سال‌هاست در بین جوانان و نوجوانان ما ادامه دارد و حتی دلار بیست هزار تومانی هم نتوانست جلوی آنان را بگیرد و همچنان رقابت برای تهیه نسخه‌های اورجینال ادامه دارد. شاید در بوستان‌ها، پارک‌ها و کافه‌ها مشاهده کرده باشید که گروهی از نوجوانان که غالباً دختران عضو آن هستند در حالی که تم تولد کره‌ای تدارک دیده‌اند و کیکی با تصویر یک بازیگر یا خواننده مقابلشان قرار دارد در حال برگزاری مراسم جشن تولد به مناسبت تولد آیدول مورد علاقه‌شان هستند.

حجت‌الاسلام مهدی منصوری‌خواه از مبلغان مسلط به زبان کره‌ای درباره این موضوع اینچنین می‌نویسد:

البته اشتباه هست که فکر کنیم فقط نوجوانان و جوانان دلباخته و شیفته این موج یا به تعبیری گرفتار این موج شده‌اند؛ شاید هنوز در خاطر خیلی از ما باشد که زمان پخش سریال‌های کره ای همچون جواهری در قصر (یانگوم) یا جومونگ چه اتفاقات دلخراشی رخ داد؛ خانواده‌ای که به خاطر رسیدن زمان پخش این سریال فرزند خود را فراموش کردند و بدون فرزند به خانه بازگشتند و اتفاق وحشتناکی که برای آن فرزند افتاد، هنوز در خاطر بسیاری از ما هست. می شود گفت تقریبا همه ما به گونه‌ای درگیر این موج شده‌ایم. کمتر خانواده‌ای می‌توان یافت که یکی از اعضا یا آشنایانشان دلباخته سریال‌ها و موسیقی‌های کره‌ای نباشد.

شاید خیلی از والدین فیلم‌ ها و سریال‌های کره‌ی را به فیلم و سریال هالیوودی ترجیح بدهند، حداقل به خاطر عدم صحنه‌های مبتذل و جنسی موجود در فیلم‌های غربی و یا قرابت فرهنگی موجود بین ما و چشم بادامی‌های شرق آسیا. اما آیا به راستی این موج کره‌ای خوب است و ضرری برای ما و فرزندانمان ندارد؟ این موج کره‌ای چیست؟ چه اهدافی دارد و در خدمت چه گروه‌هایی قرار گرفته است؟

موج کره‌ای

موج کره‌ای یا هالیو واژه‌ای ابداعی است که به گسترش جهانی فرهنگ کره جنوبی از دهه ۱۹۹۰ به این سو اشاره دارد. این موج در مراحل آغازین با گسترش سریال‌های درام و موسیقی پاپ کره‌ای در آسیای شرقی، جنوبی و جنوب شرقی وسعت گرفت و بعدها با رشد اینترنت و رسانه‌های اجتماعی به‌ ویژه قرار گرفتن نماهنگ‌های پاپ کره‌ای روی یوتیوب به مفهومی جهانی تبدیل گشت.

اصطلاح هالیو نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط وزارت فرهنگ و گردشگری کره جنوبی استفاده شد. این وزارتخانه در آن زمان یک لوح فشرده موسیقی به زبان چینی تحت عنوان «هالیو - ترانه‌ای از کره» تولید کرده بود که رسانه‌های چینی از نام آن برای توصیف موفقیت فرهنگ مردمی کره در چین استفاده کردند.

نام کره جنوبی با طلوع سده ۲۱ میلادی به عنوان یکی از بزرگترین صادرکنندگان فرهنگ عامه و جذب گردشگر بر سر زبان‌ها افتاد. موارد یاد شده از جمله مهم‌ترین وجوه اقتصاد رو به رشد این کشور بوده‌اند. شهرت روزافزون فرهنگ عامه کره در میان بسیاری از ملل دنیا باعث شد تا دولت کره جنوبی به منظور گسترش قدرت نرم خود با پرداخت یارانه و تأمین مالی شرکت‌های نوپا که در حوزه سرگرمی فعال بودند تلاش کند. به لطف هالیو یا موج کره‌ای و چند سیاست دیگر دولت کره جنوبی، این کشور توانسته رتبه یازدهم را در قدرت نرم کسب کند.

قدرت نرم (Soft Power) توانایی تأثیرگذاری بر دیگران برای کسب نتایج مطلوب از طریق جذابیت به جای اجبار یا تطمیع است و بنابر گزارش واشنگتن‌پست قدرت نرم و گسترش صنعت سرگرمی کره جنوبی باعث شده تا فروش کالاها و خدمات کره‌ای نظیر خوراک، پوشاک و کلاس‌های زبان کره‌ای بالا برود.

کافی است به صفحات و کانال‌های فروش محصولات کره‌ای در شبکه‌های مجازی نگاهی بیندازید تا به وضوح مشاهده کنیم این کانال‌ها چه لیست بلند بالایی از محصولات که تقریباً شامل همه چیز می‌شود را ارائه می‌کنند. از مواد و محصولات غذایی گرفته تا کیف و کفش و پوشاک و لوازم تحریر و به طور خلاصه از شیر مرغ تا جان آدمیزاد. و خیل جوانان و نوجوانان و بالاخص دختران نوجوان خریدار این کالاها هستند.

برای فراگیری زبان کره‌ای هم علاوه بر کانال‌ها و صفحات آموزش زبان کره‌ای در شبکه‌های اجتماعی می‌توانید در سطح شهر آموزشگاه‌های زبان کره‌ای را نیز مشاهده کنید. زبانی پیچیده و نسبتاً جدید الورود به کشور. البته تازه وارد بودن این زبان به کشور باعث شده هر شخصی که مقداری با این زبان آشناست ادعای استادی کند و در فضای مجازی یا آموزشگاه‌ها اقدام به تدریس کند که نگارنده شخصاً با بسیاری از این به ظاهر اساتید برخورد داشته و به عینه مشاهده کرده است.

کثرت تقاضا برای فراگیری زبان کُره‌ای و نبود اساتید و مراکز معتبر آموزش زبان کره‌ای باعث شده بسیاری از علاقه‌مندان این زبان متقاضی ورود به مدرسه سجونگ شوند. مدرسه سجونگ برای آموزش زبان و فرهنگ کره در سایر کشورها و تحت نظر سفارت این کشور دایر گردیده و با شرایط خاصی از جمله آزمون ورودی و مصاحبه زبان‌آموز می‌پذیرد. زبان آموزان آن به مهمانی‌های عمومی سفارت کره، مهمانی‌های سفیر یا سایر مراسمات دعوت می شوند و البته کارآفرینان و شرکت‌های تجاری نیز اقبال خوبی به آنان دارند. موارد ذکر شده از مزایای این مدرسه به شمار می‌آید.

لکن آنچه مغفول مانده این نکته است که در کشورهای اسلامی آیا موازین شرعی نیز رعایت می‌شود یا خیر؟ و آیا تنها زبان و فرهنگ کره‌ای آموزش داده می‌شود یا نوجوان و جوانی که در این سنین حساس وارد این مدارس می‌شود از القائات و هجمه‌های فرهنگی و غیر شرعی نیز بی‌بهره نمی‌ماند؟  این امر مستلزم ورود و نظارت دخالت دستگاه‌های فرهنگی و نظارتی است که البته تا حدودی به دلیل اینکه این مدارس تحت نظر سفارت آن کشور هستند سخت و شاید غیر ممکن باشد.

به هر حال با تمام خوبی‌ها و مزایای این مدارس برای زبان آموزان ممکن است خطراتی نیز در بر داشته باشد، ولی این‌ها تنها بخشی از ماجرای موج کره‌ای است. آنچه که مهم‌تر است و توجه بیشتری می‌طلبد آن است که موج کره و قدرت نرمی که این کشور در سال‌های اخیر کسب کرده است به نظر می‌رسد در خدمت صهیونیزم مسیحی و مسیحیت تبشیری قرار گرفته است.

بنابر گزارش سایت کاتولیک نیوز در سال ۱۹۶۰ در کره جنوبی حدود ۵۰۰ هزار کاتولیک وجود داشت؛ یعنی کمتر از دو درصد جمعیت. در حال حاضر بیش از پنج میلیون و ۵۰۰ هزار نفر کاتولیک در این کشور وجود دارد که ۱۱ درصد جمعیت آن کشور را تشکیل می‌دهند.

مؤسسه تحقیقات بودایی در سال ۲۰۱۴ پیش‌بینی کرد که در سال ۲۰۴۴، ۵۶ درصد جمعیت کره جنوبی، کاتولیک خواهد بود و کلیسا تأثیر قابل توجهی بر جامعه کره جنوبی خواهد داشت. افزایش روز افزون شمار آیدول‌ها و سلبریتی‌های نو مسیحی نیز شاهدی بر این گسترش مسیحیت در این کشور می‌باشد.

البته این نوکیشی فقط برای مردمان این کشور نیست بلکه کره‌ای‌ها سعی دارند مبشر مسیحیت در سایر نقاط جهان نیز باشند. بنا به گزارش christianity daily کشور کره جنوبی بیشترین اعزام مبشر مسیحی به سایر نقاط جهان بالاخص آسیا را دارد و این یعنی تلاش مجدانه کره‌ای‌ها برای مسیحی کردن تمام مردم دنیا.

البته این مسیحیت که کره‌ای‌ها مروج آن شده‌اند مسیحیت صهیونیزمی و مسیحیت اوانجلیکال هست. گرایشی افراطی از مسیحیت با عقاید و باورهای خاص و تفاسیر آخرالزمانی. به بیان راحت‌تر همان عقایدی که بوش پدر و پسر داشتند و دارند و دقیقاً با همان طرز تفکری که سبب حمله به عراق شد.

این گرایش از مسیحیت ارتباط بسیار تنگاتنگی با رژیم صهیونیستی دارد. بسیاری از گروه‌های مسیحی کره همچون «گروه به سوی اورشلیم» معتقدند که از چین و کره تا فلسطین و سرزمین‌های اشغالی همه مردم باید مسیحی شوند (آن هم مسیحیت مدنظر آن‌ها) تا ماشیح ظهور کند و به همین دلیل است که هر روز شاید اعزام گروه‌های تبشیری به کشورهای مختلف بالاخص کشورهای اسلامی غرب آسیا هستیم.

گزارشات بسیاری به نگارنده واصل شده مبنی بر اینکه در فلان بوستان و فلان منطقه گردشی و فلان جا خانم یا آقا کره‌ای به ما مراجعه کرده و در مورد مسیحیت و خوبی‌های آن با ما صحبت کرده است و البته با تأسف بسیار گزارشاتی هم از گرایش دختران و پسران نوجوان و جوان به مسیحیت تحت القائات موج کره‌ای داشته‌ایم.

موج کره‌ای در سال‌های اخیر خواسته یا ناخواسته بازوی فرهنگی صهیونیزم مسیحیت شده و این بار نه از غرب بلکه از شرق به کشور ما و سایر کشورهای اسلامی هجمه آورده است و این امر دقت نظر و هوشمندی دستگاه‌های فرهنگی و نظارتی و امنیتی را می‌طلبد تا آگاهانه و عالمانه با این موج به صورت درست مواجه و در صورت لزوم برخورد شود.

نگارنده در سال‌های اخیر با توجه به این مسأله و نیز نبود مرکزی برای تبلیغ اسلام در کشور کره اقدام به تأسیس «مدرسه اسلامی آموزش زبان و فرهنگ کره» نموده است تا جوانان و نوجوانان علاقه‌مند به این زبان بتوانند در مکانی اسلامی و با اساتید توانمند و به دور از هجمه‌های فرهنگی این زبان را فرا بگیرند و علاوه بر آن خودشان نیز مبلغی برای صدور انقلاب اسلامی و معارف قرآن و اهل بیت شوند تا عالمانه و مجاهدانه بتوانند مواجهه علمی و فرهنگی با این موج داشته باشند؛ باشد که مؤثر افتد.

فارس

انتهای پیام/