فرزند خردسال شهید فقیهی شاهد ترور پدرش بود/ قبل از انقلاب، جامعه دید خوبی نسبت به پرستاری نداشت
وی افزود: گروه های مختلفی از شیراز و بعضی استانهای دیگر برای کمک به وضعیت بعضی شهرها به کردستان اعزام شدند. اما اگرچه ما برای کمک رفته بودیم، باز هم دید خوبی به ما نداشتند، ضمن اینکه امنیت خوبی هم نبود.
ایوبی ادامه داد: پس از کردستان، به مناطق جنگی جنوب اعزام شدیم، اگرچه خواهران را به خط مقدم و جاهایی که وضع بدی داشتند، اعزام نمی کردند.
این پرستار، با شاره به فرموده امام راحل گفت: امام فرمودند جنگ یک نعمت بود و برای کادر پرستاری و تغییر فکر مردم نسبت به این شغل، واقعا نعمت بود.
وی در ادامه، به ماجرای شهادت شهید فقیهی اشاره کرد و گفت: من خودم شاهد و ناظر شهادت دکتر فقیهی بودم. ایشان متخصص ارتوپدی و انقلابی ترین پزشکان آن زمان بودند و منافقین تشنه خون این بزرگوار؛ مدام از سوی منافقین تهدید می شدند. در زمان جنگ ۲۴ساعت در اتاق عمل بودند.
ایوبی تشریح کرد: روز شهادشتش، حدود ۱۲ظهر از بیمارستان بیرون آمدند. روبروی بیمارستان یککیوسکی بود و فردی که در این کیوسک بود، راپورت رفت و آمد شهید را می داد.
این پرستار با سابقه با یادآوری اینکه در کوچه روبروی بیمارستان، منزلی به عنوان خوابگاه به ایشان داده بودند و طبقه سوم ساکن بودند، افزود: پسر ایشان هم از بالکن شاهد شهادت پدرش بود، وقتی دکتر وارد کوچه شد و کلید بر روی در انداخت، منافقین ایشان را ترور کردند.
ایوبی اضافه کرد: یکی از همکاران پرستار ما که ایرانی هم نبود، ایشان را روی دوش انداخت و کف icu خواباند و با همکاری جراحان، قفسه سینه ایشان را شکافتند و قلبش را ماساژ می دادند که زنده نگه دارند، اما متاسفانه ایشان به شهادت رسید.
وی تأکید کرد: باید این انفاقات را به فرزندان و نوه هایمان بگوییم تا بدانند این انقلاب، به راحتی به دست نیامده، بلکه با خون هزاران جوان این مملکت به سرانجام رسیده است. وظیفه خانواده شهدا انتقال این مفاهیم به نسل بعد است.