گره کور حاشیه‌نشینی در شیراز کی باز می شود؟
خطری بزرگ اما خاموش برای شیراز/ مشکلات پر رنگ با عملکرد کمرنگ
به لحاظ آماری به گفته رییس کل دادگستری حاشیه نشین های شیراز با جمعیت بعضی استان های کشور برابری می کند . خطر حاشیه نشین ها کمتر از خطر سیل و زلزله و آتش سوزی نیست که اینها در لحظه روی می دهند و حاشیه نشینی به مرور و بدون جلب توجهی !!
به گزارش شیرازه؛ حجت الاسلام موسوی رئیس کل دادگستری فارس با اشاره به اینکه در این استان به اندازه جمعیت بعضی استان‌های کشور ، اتباع بیگانه و حاشیه نشین دارد، از این موضوع ابراز نگرانی کرد.
پیشتر نیز مدیرکل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان فارس اعلام کرده بود که مناطق حاشیه‌نشین اطراف کلانشهر شیراز بیش از ۱۴۰۰ هکتار وسعت دارد.
زمانی با بیان اینکه ۱۸ هزار و ۴۰۰ خانوار در حاشیه های اطراف شیراز ساکن هستند و این افراد در بدترین شرایط زندگی می‌کنند، گفته بود: استفاده از انشعابات غیر مجاز آب و برق مناظرنا خوشایندی در این مناطق به وجود آورده است و اغلب مردم در این مناطق در تنگنای معیشتی قرار دارند.
مدیرکل بنیاد مسکن استان فارس با بیان اینکه طرح هادی به عنوان سند ۱۰ ساله توسعه روستاها تدوین و اجرا شده است، افزوده بود: ساخت و ساز خارج از طرح هادی منجر به بروز حاشیه نشینی در ۴۰ روستای اطراف شیراز شده است.
حاشیه نشینی در اکثر کشورهای در حال توسعه و از جمله در کلانشهر ها و شهرهای بزرگ و حتی کوچک کشور ما ایران بعنوان پدیده ای نابهنجار و واقعیتی غیر قابل انکار وجود دارد.
حاشیه نشینی همانگونه که از نامش پیداست به سکونت گاههایی که در کنار شهرها – بیشتر جنوب اقتصادی شهرهای بزرگ – در اراضی بدون سند مالکیت مشخص و ترجیحا اراضی ملی و ساخت و سازهایی بدون رعایت استاندارد های نظام مهندسی و شهری و یا بهره بردن از مصالح دست چندم و حتی حلبی توسط ساکنانی که به هر دلیل از خانه و کاشانه اولیه خودشان بیرون رانده شده اند گفته می شود ضمن اینکه از همه امکانات اولیه خدمات نقاط جمعیتی از جمله آب و برق و گاز و فاضلاب محروم می باشند.
حاشیه نشینی در شیراز بیشتر حاصل مسائل و مشکلات اقتصادی و معیشتی می باشد . استان فارس از دیرباز همواره قطب کشاورزی بوده است و خشکسالی های چند سال اخیر باعث گردیده مردمان زمین خشک را رها کرده به دنبال لقمه ای نان به شهرهای کوچک و بزرگ بخصوص شیراز هجوم بیاورند و به دلیل شرایط بد اقتصادی در حاشیه شهر سکنی گزینند.
صبح ها به امید یافتن لقمه ای نان به شهر سرازیر می شوند و باید که با دست پر به آلونک خودشان که دهان های گرسنه ای چشم انتظارشان است باز گردند. آنهایی هم که می مانند به انجام کارهای خلاف قانون مشغول می شوند.
و شکم اگر سیر نشد پتانسیلی بالقوه می شود برای ارتکاب انواع و اقسام جرایم و تخلفات ریز و درشت و با توجه به اینکه آنچنان اندوخته و سرمایه و سند زمینی برای از دست دادن ندارند خطرشان برجسته تر جلوه خواهد کرد.
بخصوص اینکه به لحاظ آماری به گفته رییس کل دادگستری حاشیه نشین های شیراز با جمعیت بعضی استان های کشور برابری می کند. خطر حاشیه نشین ها کمتر از خطر سیل و زلزله و آتش سوزی نیست که اینها در لحظه روی می دهند و حاشیه نشینی به مرور و بدون جلب توجهی !!
اتباع بیگانه هم که تعدادشان کم هم نیست و بسیاریشان غیرقانونی در کشورمان حضور دارند در صورت ارتکاب جرم، پیگیریشان سخت و در مواردی غیرممکن است و این تهدیدی بزرگ است و جدا باید فکری برای این قضیه کرد.
بهترین راه کنترل حاشیه نشینی در شیراز بهره بردن از پتانسیل تمام دستگاههای مرتبط با موضوع با محوریت استانداری به منظور ساماندهی کردن آنها می باشد. راه اندازی بنگاههای زود بازده و در نظر گرفتن بسته های تشویقی برای بازگرداندن آنها به روستاها مشروط به ایجاد بستر مناسب و شغلی درخور و مناسب گذران زندگی ....
نظرات بینندگان
