تبعیض در دوران کرونایی؛ آموزش و پرورش برای بچه پولدارها
آموزش مجازی یک راهکار تازه برای ادامه روند تحصیل در ایران است؛ اما تحصیل چه کسانی؟ به نظر می‌رسد راهکار آموزش و پرورش خالی از تبعیض نیست.
معرفی اپلیکیشن‌های مختلف، واگذاری روش آموزش مجازی به عهده مدیران و نبود سیستم ارزیابی دقیق نشان می‌دهد آموزش و پرورش هنوز به جمع بندی واحدی برای اموزش مجازی نرسیده است. به همه این‌‌ها باید محدودیت‌های دانش آموزان و برخی معلمان را هم اضافه کنیم.
اینترنت و تلفن همراه هوشمند در همه مناطق کشور وجود ندارد. علاوه بر آن با اوضاع اقتصادی این روزها بسیاری از خانواده ها برای تامین هزینه بسته‌های اینترنت با مشکل جدی روبرو شدند.
مشکلی که عدالت آموزشی را زیرسوال برده، عدالتی که البته پیش از تعطیلی کرونایی هم چندان وجود نداشت و حالا با وجود آموزش مجازی مطلقا وجود ندارد.
بسیاری از معلمان در کلاس های مجازی خود حضور همه دانش آموزانشان را ندارند. بسیاری از دانش آموزان به دلیل محدودیت‌های نرم‌افزاری و سخت افزاری از آموزش محروم مانده‌اند.
با این وضعیت آموزش بسیاری از دانش آموزان متوقف شده است و معلوم نیست بعد از بازگشایی مدارس این دانش آموزان چه وضعیتی را باید تجربه کنند.
عقب‌افتادگی تحصیلی برای دانش‌آموزان می‌تواند بهای یکسال عقب افتادگی تحصیلی را به دنبال داشته باشد. عقب افتادگی که بیشتر آنان به دلیل نبود امکانات به آن دچار شده‌اند.
نظرات بینندگان
