کرونا به مدرسه می رود!
هزار واحد آموزشی در فارس نیاز به تخریب و بازسازی مجدد دارد/ اشک ها و لبخندهایی که با مهر شروع می شود
مدیر کل نوسازی مدارس فارس گفت: اگر چه کمبود در شهرستان های مختلف متفاوت است، اما عمده ترین کمبود فضای آموزشی استان، متعلق به شهرستان شیراز است که آن هم به دلیل مهاجرت هایی است که بر اثر عوامل مختلف از جمله خشکسالی حادث و باعث شده شیراز دچار کمبود شدید فضای آموزشی شود.
پایگاه تحلیلی خبری شیرازه، روزهای پایانی تابستان امسال شبیهِ زنگ آخر مدرسه در آخرین روز قبل از عید نوروز است که همه دانش‌آموزان لحظه شماری می کنند تا زنگ به صدا در آید و همه با خیالی آسوده راهی خانه شوند تا با حضور در کنار خانواده پس از چند ماه درس و مدرسه دلی از عزا درآورد و به دیدار اقوام و خویشان خود روند، با این تفاوت که حالا خانواده‌ها نگران و دغدغه مند، منتظرند کرونا به پایان رسد تا زنگ آغاز مدرسه به صدا درآید و دانش‌آموزان با فراغ بال و خیالی آسوده بر روی نیمکت های کلاس کنار دوستانشان بنشینند و دوش به دوش معلمان به تحصیل علم و دانش مشغول شوند.
منتظرند تا حیاط مدرسه در زنگ های تفریح پر از هیاهو و شادی دانش‌آموزانی شود که حالا پس از ۷ ماه دوری از دوستان، معلمان و مدرسه می خواهند سال تحصیلی جدیدی را آغاز کنند اما افسوس که کوئید 19این مهمان ناخوانده ی بی رحم، تمام این اشتیاق ها را از خانواده ها و دانش آموزان و معلمان گرفته است و باعث شده طبق دستور ستاد ملی کرونا، مدارس کشور با توجه به وضعیت هر شهرستان و استان به سه صورت مجازی، ترکیبی و حضوری آغاز به کار کنند و این در حالی است که هنوز بحث بر سر چگونگی کنار آمدن با این مهمان ناخوانده، تبدیل به اصلی ترین دغدغه خانواده‌ها، معلمان و آموزش و پرورش شده است، مهمانی که هرچند کسی از آمدنش خوشحال نشد اما چنان پر توان، به زندگی های روزمره بشر رخنه کرد که سبک زندگی کار و ارتباطات انسان ها در سراسر دنیا را دچار تغییرات اساسی کرده، به گونه‌ای که فضای ممنوع مجازی برای دانش آموزان را تبدیل به الزامی برای درس و کلاس و مدرسه کرده است.
حالا دیگر ترس از حضور در اجتماعی که پیش از این با آسودگی خیال در آن زندگی را سپری میکردیم موجب شده تا ارتباط با عزیزترین افراد زندگیمان را با رعایت نکات بهداشتی و فاصله های مشخص شده برقرار کنیم و این نگرانی زمانی بیشتر می شود که پای جان عزیز ترین فرد زندگی یعنی فرزندان مان در میان باشد و آنگاه دیگر نه قانون برایمان معنایی پیدا میکند نه علم و تحصیل آنچنان که شایسته است اهمیتی دارد.
گزارش پیش رو گوشه ای از دغدغه های والدین و معلمان و مربیانی است که سال تحصیلی جدید را با طعم کرونا آغار کرده اند.
آقای رحیمی پدر یکی از دانش آموزان مدرسه غیر انتفاعی می گوید: مدارس غیر دولتی معمولا فضاهای کمی دارند و هم کلاسها هم محیط مدرسه به قدری کوچک است که خود به خود امکان رعایت فاصله اجتماعی امکان پذیر نخواهد بود به همین خاطر نگرانی من دو چندان شده است اگر هم بخواهم فرزندم را به مدرسه دیگری بفرستم که دولتی و بزرگ تر باشد نیاز به سرویس دارد که این خود نیز مشکلات بیشتری به همراه دارد.
خانم مقدس مادر یکی از دانش آموزان پایه هفتم می گوید: سال تحصیلی قبل چیز زیادی از نظر محتوایی عاید دانش آموزان نشد، حالا این سوال مطرح است که سال جدید قرار است چطور پیش بود؟
او افزود: چطور من به عنوان یک مادر شاغل، می توانم اینترنت را با خیال راحت در اختیار فرزندم قرار دهم که وقتی بیرون از منزل هستم، بتواند از کلاسهای آنلاین و محتوای درسی مورد نیازش استفاده کند؟ بهتر نبود آموزش و پرورش بسته های آموزشی در کنار اموزش آنلاین در اختیار دانش اموزان قرار میداد؟
و اما در این میان دغدغه معلمان و مدیران مدارس نیز بیشتر از والدین نباشد کمتر هم نیست.
عابدین صیادی معاون یکی از مدارس شهر مرودشت به بخشی از دغدغه های کرونایی خود و همکارانش اشاره کرد و گفت: یکی از چالش های بنده به عنوان معاون مدرسه و همکارانم، تجمعاتی است که دانش آموزان در ساعات استراحت در محیط مدرسه برگزار می کنند و کنار همدیگر قرار میگیرند و هر چند هم ما مدام تذکر لازم را در ساعات مختلف می دهیم اما باز هم امروز که اولین روز بازگشایی مدارس بود مشاهده کردیم که نکات بهداشتی را چندان رعایت نمی کنند و از طرفی نیز حیاط مدرسه کوچک است و به گونه‌ای نیست که ظرفیت ۱۶۰ دانش آموز را با رعایت فاصله اجتماعی در زنگ استراحت داشته باشد پس خواه ناخواه گردهمایی‌های شکل می‌گیرد که خطرناک است.
صیادی ادامه داد: یکی دیگر از نگرانی های ما مسئولین مدرسه این است که دانش آموزانی که در مدرسه ما تحصیل می‌کنند از مناطق مختلف شهر و روستایی در مدرسه حاضر می‌شوند، شاید دسترسی لازم به وسایل بهداشتی مثل ماسک و مواد ضدعفونی کننده به اندازه کافی نداشته باشند پس در مسیر آمد و شد به مدرسه دست خود را به سطوح مختلف می زنند که این خود نیز عامل انتشار ویروس و ناقل شدن دانش آموزان می شود،گرچه مدرسه مواد ضدعفونی در اختیار آنان برای ساعات حضور در مدرسه می‌گذارد اما محیط بیرون خارج از کنترل مسئولان مدرسه است.
وی افزود: از دیگر دغدغه هایی که در نیمه پایانی سال تحصیلی قبل هم شاهد آن بودیم، نداشتن زیر ساختهای آموزش در فضای مجازی است چرا که بسیاری از دانش‌آموزان وضعیت مالی مناسبی ندارند و قطعاً در تهیه گوشی هوشمند یا تبلت و وسایل برقراری ارتباط در فضای مجازی دچار مشکل هستند پس اگر قرار باشد بخشی از آموزش در مدارس شهر های زرد به صورت مجازی ادامه داشته باشد،این خانواده ها هم به لحاظ تهیه گوشی و هم خرید اینترنت، با هزینه های گزافی روبه‌رو می‌شوند.
صیادی همچنین عنوان کرد: گرچه وزارت آموزش و پرورش و وزارت ارتباطات قول توزیع اینترنت رایگان و نرم افزار شاد را به والدین داده اند اما تجربه نشان داده که این وعده یا به موقع عملی نمی‌شود یا دچار مشکلاتی است که والدین را متحمل هزینه‌های بسیاری میکند.
معلمان هنوز دارای محتوا و بسته های آموزشی جامع و کامل نیستند
امیری یکی دیگر از معاونین مدرسه متوسطه دوره دوم ابراز داشت: همکاران ما هنوز دارای محتوا و بسته های آموزشی جامع و کامل نیستند و خیلی از دبیران با توجه به اینکه در سطح آموزش متوسطه تدریس می کنند و دروس مختلف است، هنوز منابع آموزشی کامل را نمی توانند در اختیار دانش‌آموزان قرار قرار دهند و قطعاً دانش آموز، آموزش های کامل و موثر را دریافت نخواهد کرد.
وی از دیگر دغدغه‌های مهم را مربوط به نرم افزار شاد عنوان کرد و افزود: این نرم افزار یک برنامه کامل و جامع نیست و توانایی انتقال یک اموزش موثر و کارآمد به دانش‌آموزان را ندارد پس بسیاری از همکاران و حتی والدین از این نرم‌افزار استقبال نمی‌کنند.
نمره های آزمون فضای مجازی نشان دهنده عملکرد و پیشرفت دانش آموز نیست
خانم دهقان مدیر مدرسه متوسطه دوره اول هم مهمترین دغدغه‌های همکارانش در این شرایط را مربوط به بحث ارزشیابی و برگزاری آزمون‌ها دانست و گفت: به علت اینکه نرم افزار مناسب و جامعی وجود ندارد پس ازمون قابل قبولی برگزار نمی شود، از طرفی نیز پاسخهایی که دانش‌آموز به این آزمون ها خصوصاً در مقاطع آموزش متوسطه به صورت اشتراکی می دهند چندان معتبر نیست و در واقع نمره ها نشان دهنده عملکرد و پیشرفت دانش آموز نیست.
کمبود فضای آموزشی در روستاها نگرانی والدین را دو چندان کرده است
یکی دیگر از والدین که در روستا ساکن است به کمبود فضای آموزشی اشاره می کند و می گوید: مدرسه های روستایی معمولا کوچک هستند و در شرایط کنونی قطعا هم دانش آموزان و هم والدین با مشکلات بسیاری در راستای رعایت فاصله اجتماعی مواجه می شوند که این از مهم ترین دغدغه های ما است و نگرانی مان را دو چندان کرده است.
یک هزار واحد آموزشی در فارس نیاز به تخریب و نوسازی دارد
سرفراز موصلی، مدیر کل نوسازی،توسعه و تجهیز مدارس فارس در خصوص سرانه آموزشی در استان فارس را 5.25 متر مربع عنوان کرد و گفت:گر چه این عدد نسبت به میانگین کشوری قدری بالاتر است، اما در کل نسبت به سرانه استاندارد دنیا عقب هستیم، چون در دنیا سرانه آموزشی 8 متر مربع است.
موصلی ادامه داد: اگر چه کمبود در شهرستان های مختلف متفاوت است، اما عمده ترین کمبود فضای آموزشی استان، متعلق به شهرستان شیراز است که آن هم به دلیل مهاجرت هایی است که بر اثر عوامل مختلف از جمله خشکسالی حادث شده و باعث گردیده که شهرستان شیراز دچار کمبود شدید فضای آموزشی شود.
وی ابراز داشت: به طور کلی در سطح استان فارس هزار واحد آموزشی نیاز به تخریب و بازسازی مجدد دارد و عمدتاً هم در شهرستانهای بزرگ به خصوص کلانشهر شیراز این کمبود احساس می‌شود.
او اضافه کرد: در حال حاضر ۷۵ پروژه بزرگ مدرسه سازی در شهر شیراز شروع شده که ظرف امسال تا سال آینده همه این پروژه ها تحویل آموزش و پرورش فارس خواهد شد.
مدیر کل نوسازی مدارس فارس در پایان در پاسخ به این سوال که بعد از شهرستان شیراز کدام یک از شهرستانها بیشترین کمبود فضای آموزشی را دارد،گفت: تقریباً تمام شهرستانهای بزرگ استان فارس به لحاظ سرانه فضای آموزشی یکسان هستند اما در نقاط روستایی این کمبود بیشتر احساس می شود./
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
ساختمان اداره کل و هزینه هایی که در آن می شود نمونه ای از اصراف است