پنج‌شنبه‌ها با شهدا؛
هتل صحرایی
شهيد "مهدی رضازاده" در نامه‌ای به خانواده خود می‌نویسد: الآن که اين نامه را می‌نويسم ساعت 9 شب پنج شنبه 8 خرداد ماه 1364 است که در چادر نشستيم و وقتي گير آورديم و گفتيم نامه‌ای بنويسيم. از اينجا بگم اينجا به ما خيلي خوش می‌گذرد اينقدر اينجا صفا داره که اسمش را هتل صحرا گذاشتيم.
به گزارش سرویس رصد فرهنگ ایثار و شهادت شیرازه، شهيد "مهدی رضازاده" دوم خرداد ماه 1345 در شيراز ديده به جهان گشود، 7 ساله بود که راهی مدرسه شد و دوران ابتدائی را با موفقیت به پایان رساند؛ دوران راهنمايی را در مدرسه «سلطانی» و دبيرستان را در مدرسه شهيد «مجيد دانش» گذراند و با معدل خوب ديپلم خود را اخذ کرد، وی ضمن درس خواندن به صحافی کتب قرآن کریم و مفاتيح های کهنه و پاره شده مشغول بود تا از اين راه کمکی برای خانواده و خودش باشد؛ کاپیتان تيم 19 شهريور بود که با شهادت او نام تيم به نام آن شهيد مفتخر گرديد. 18 ساله بود که به عنوان پاسدار وظيفه دوران خدمت سربازی را آغاز کرد.
وی سرانجام 28 آذر سال 1364 در حال انجام وظيفه و رساندن مجروحين به آمبولانس در منطقه حورالعظيم با بمباران مورد اصابت ترکش به کتف راست و چندين ترکش ديگر به بدن و صورت به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای شیراز به خاک سپرده شد.
متن نامه:
سلام امروز پنج شنبه 18 مهر ماه 1364 است که اين نامه را می نويسم يعنی درست 5 ماه از سربازیم می گذرد. وارد 6 ماه می شوم خوب ديگر روزها و شب ها زود می گذرد اينجا که ما هستيم جای خوبی است. بيکار بيکار از صبح می رويم ماهيگيری تا عصر بعد هم همه را سرخ می کنيم و مي خوريم.
اربعین خانه ام
جاتون سبزه تقريبا اين 25 روزی که آمدم خوبه چکار کرده باشم؟! فقط يک سر را باند پيچی کردم مجروح اينجا خيلی کم است وقتی هم مجروح می آيد من و يک محافظ يک راننده آنرا به ايلام مي بريم که حدود 2 ساعت تا اينجا راه است راستی اگر به مرخصیم آماده باش نخورد برای اربعين و 28 صفر خانه هستم خوب ديگر کاري ندارين سلام برسانيد خداحافظ
هتل صحرائی
سلام حالتون خوبه چطورين الآن که اين نامه را مي نويسم ساعت 9 شب پنج شنبه 8 خرداد ماه 1364 است که در چادر نشستيم و وقتي گير آورديم و گفتيم نامه اي بنويسيم. از اينجا بگم اينجا به ما خيلي خوش می گذرد اينقدر اينجا صفا داره که اسمش را هتل صحرا گذاشتيم.
تنها بدی که اينجا دارد هوای گرم است که به اين هم عادت کرديم. فکر کنم 20 تا حدود 3 يا چهار هفته ی ديگر مرخصی بدهند من که دلم برای خانه و اقوام دوستانم تنگ شده و منتظرم زود مرخصی بدهند فعلاً اينجا با بچه ها که هستيم حوصلمون سر نمی ره و خوبيش به اين است که چهار پنج تايي بچه های شيراز هم هستيم خوب ديگر حرفی ندارم اگر نامه ای داريد به همين آدرس بنويسيد. سلام همه را برسانيد . خداحافظ
انتهای پیام/ح/م
نظرات بینندگان
