کد خبر: ۱۵۰۱۱۰
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۹ - ۰۹ مهر ۱۴۰۰
جمعه‌های مهدوی «شیرازه»؛

عامل شقاوت و بدبختی انسان، دوری و انحراف از مسیر ولی عصر(عج) است

جمعه‌های مهدوی در راستای ارتقا سطح آگاهی عموم جامعه نسبت به امام زمان(عج) در «پایگاه تحلیلی خبری شیرازه» هر هفته روز آدینه منتشر خواهد شد.
به گزارش سرویس فرهنگی شیرازه، جمعه های مهدوی در راستای ارتقا سطح آگاهی عموم جامعه نسبت به امام زمان (عج) در «پایگاه تحلیلی خبری شیرازه» هر هفته روز آدینه منتشر خواهدشد.

حجت الاسلام و المسلمین محمدحسین حدائق کارشناس علوم مذهبی و قائم مقام بنیاد مهدی موعود (ع) استان فارس در یادداشتی اختصاصی به تشریح سبک زندگی مهدوی پرداخت و نوشت:


در مباحث گذشته عارض شدیم که مهمترین عامل سعادتمندی انسان طبق بیان معصومین ع تبعیت و پیروی از امام زمان عج بوده و منتظرین حضرتش میبایست برای رسیدن به سعادت زندگی خود را با رضایتمندی امام عصر عج تنظیم نمایند، و نیز مهمترین عامل شقاوت و بدبختی انسان را نیز دوری و انحراف از مسیر ولی عصر عج بیان نمودیم.

سپس به دنبال این بودیم تا با استفاده از آموزه های دینی و مذهبی با اشاره به برخی دیگر از عوامل سعادتمندی و شقاوتمندیِ انسان، راه را برای پیشروی در این مسیر روشن نماییم.

اینک به چند مورد از عوامل شقاوت اشاره نماییم:

گناه

امام حسین ع در دعای روز عرفه می‌فرماید:  
«وَلا تُشْقِني بِمَعْصِیَتِکَ  ؛ و به وسیله¬ی نافرمانیت مرا بدبخت مکن».

از این کلام امام حسین ع استفاده می شود که یکی از عوامل شقاوتمندی، گناه و معصیت الهی است. انسان اگر در کمند وسوسه های شیطانی قرار گرفت و اگر آلوده به گناه شد، این مسیر، مسیر شقاوت است. گناه و ذنوب، انسان را به شقاوت می کشاند. لذا از آثار شقاوت، جمودالعین است. گاهی که می بینید چشم دیگر گریه نمی کند، قلب سنگ شده و دلسوزی ندارد، رقّت آن از بین رفته و رأفت اجتماعی نسبت به دیگران ندارد، چرا؟ چون گناه، این توفیقات را از او سلب نموده است.

لذا گناه و آلوده شدن به حرام، باعث شقاوت انسان و دوری از اهل‌بیت ع است و کسی که با خدا بیگانه بوده و اعمال او باعث خشم و غضب خدا می شود، با امام زمان عج هم مخالف است.

کجا سراغ دارید کسی بگوید امام زمان عج از من راضی است اما، خدا از من ناراضی است؟ محال است. چرا که رضایت امام عصر عج، رضایت خداست و خشنودی پروردگار، خشنودی امام زمان عج
پس نتیجه این¬که، انسانی که خداوند از او راضی نباشد، از امام زمان عج هم دور است و درنهایت، به شقاوت خواهد رسید.  

حبّ دنیا
امیرالمؤمنین علی ع می فرماید:
«سَبَبُ الشِّقاء حُبُّ الدُّنْیَا ؛ [یکی] از اسباب شقاوت، علاقمندی به دنیاست».

در فرهنگ دینی ما «اصل دنیا» امر ناپسندی توصیف نشده، بلکه از آن به عنوان یک «فرصت» یاد شده است و لذا در روایات و ادعیه، سفارش شده که از خداوند طول عمر بخواهید تا «فرصت» بیشتری برای شما رقم بخورد.

 می دانید ما مثل چه کسی هستیم؟ مثل آن دانشجویی که مطالعه کرده و اکنون سر جلسه ی امتحان است و هرچه به او بیشتر زمان بدهند، به نفع اوست. اگر به جای یک ساعت، دو ساعت به یک دانشجو برای آزمون فرصت بدهند، به نفع او بوده و از این وقت در جهت بهتر نوشتن پاسخ ها استفاده می کند.

حال اگر هرچه آزمون دنیایی طولانی¬تر شود، اگر خوب استفاده کنید، به نفع شماست و اگر بد استفاده کنید، به ضررتان هست. لذا در دعای مکارم‌الأخلاق، امام سجاد ع به خداوند عرض می کند: «وَ عَمِّرْنی فِي طَاعَتِک؛ خدایا! به ما در جهت طاعت خودت طول عمر عطا فرما».

طول عمر می خواهیم؛ اما در جهت طاعت و بندگی خودت، و سپس به دنبال آن جمله می فرماید:
«فَإِذَا کانَ عُمُرِي مَرتَعاً لِلشَّیطَانِ فَأقبِضْنِي إِلَیْکَ قَبْلَ أنْ یَسْتَحْکِمَ غَضَبُکَ عَلَيَّ ؛ هرگاه عمرم چراگاه شیطان شود، به آن پایان ده و روحم را قطع کن قبل از این که خشمت بر من استوار گردد».

عمر طولانی، در مسیر رضای الهی ارزشمند است. عمر طولانی، اگر از آن خوب استفاده شود ارزشمند است؛ مثل ثروت که اگر از آن خوب استفاده شود، نعمت است و اگر از آن صحیح استفاده نشود، نقمت است.

برخی می گویند، دنیا منزلگاه بدی است که البته حرف غلطی است؛
فردی خدمت امیرالمؤمنین علی ع رسید و شروع کرد به مذمّت دنیا!! امیرالمؤمنین ع فرمودند: «الدُّنْیَامَسْجِدُالْأَوْلِیاء؛ دنیا سجده‌گاه اولیاء الهی است».

در همین دنیاست که بزرگان به مقامات رسیدند. عرفای بزرگ، علمای بزرگ، آیا در عالم برزخ به این مقامات رسیدند؟ یا در عالم زر؟ خیر! در همین دنیا، آمدند و زحمت کشیدند، تلاش کردند و جدّیت به خرج دادند و نهایتاً به مقامات عالیه رسیدند. لذا دنیا فرصت خوبی است.

اما آن چه در روایات از «دنیا» مورد مذمّت واقع شده، «وابستگی به دنیا» و یا همان «حبّ دنیاست».

آزمندی و حرص
امیرالمؤمنین علی ع می فرماید:
«مَنْ کَثُرَ حِرْصُهُ کَثُرَ شَقائُهُ ؛ کسی که آزمندیش بیشتر باشد، رنج و بدبختیش بسیار است».
یکی دیگر از عوامل شقاوت و بدبختی، «حرص و آزمندی» است. اعتقاد من این است که، پنجاه درصد مردم، دوندگی ها و تلاش های آن ها برای آینده ی دور است نه برای الآن. الآن مشکلی نداشته و تأمین است. گاهی اوقات می بینید کسی که سنّش بالاست و دیگر وقت استراحت اوست، دوباره رفته و جای دیگری مشغول به کار شده است. یک وقت گرفتار است، دارای مشکلات است یا آبرویش در خطر است، اما گاهی سؤال می کنی که آقا برای چه این همه می دوی؟ الآن که وقت استراحت تو است؟ می گوید: برای آینده ی خودم، آینده ی بچه ام. خب! چنین شخصی، امروزِ بچه و خانواده ی خود را خراب می کند تا آینده ی نیامده ی آن ها را اصلاح کند!!! برای بچه ها وقت نمی گذارد و حرص وجودش را گرفته است.

خداوند به حضرت موسی ع فرمود:
«ای موسی! همان گونه که ما عبادت آینده را از تو نخواستیم، تو هم رزق آینده را، الآن از من نخواه» .

امام باقر ع فرمودند:
«شخص حريص به دنيا مانند كرم ابريشم است كه هر چه بيشتر ابريشم به دور خود مي‌تند، راه بيرون شدنش را دورتر و مشكل‌تر مي‌كند، تا اينكه از غم و اندوه بميرد» .

برخی خود را با تنیده های خود زندانی می کنند. این قدر خود را درگیر دنیا کرده است و حرص در وجودش لانه کرده که، راه گریزی برای خودش باقی نگذاشته است.

انتهای پیام/ع
نظرات بینندگان