جمعه‌های مهدوی «شیرازه»:
کثرت یاد خدا ششمین معیار دوستی با امام زمان (عج)
جمعه‌های مهدوی در راستای ارتقا سطح آگاهی عموم جامعه نسبت به امام زمان(عج) در «پایگاه تحلیلی خبری شیرازه» هر هفته روز آدینه منتشر خواهد شد.
به گزارش سرویس فرهنگی شیرازه، جمعه‌های مهدوی در راستای ارتقا سطح آگاهی عموم جامعه نسبت به امام زمان(عج) در «پایگاه تحلیلی خبری شیرازه» هر هفته روز آدینه منتشر خواهد شد.
حجت الاسلام و المسلمین محمدحسین حدائق کارشناس علوم مذهبی و قائم مقام بنیاد مهدی موعود (ع) استان فارس در یادداشتی اختصاصی به تشریح سبک زندگی مهدوی و عوامل مختلف دوستی با امام زمان (عج) پرداخت و نوشت:
بحث ما در هفته های گذشته در این بود که چگونه میتوانیم ثابت کنیم که شیعه حقیقی امام زمان عج هستیم؟
اگر می گوییم «یا صاحب الزمان عج»، واقعاً با صاحب الزمان عج باشیم؛ بگونه ای که زندگی ما، اقتصاد ما، معیشتمان، رفت وآمدهایمان، حرف زدن و نشست و برخاستمان را امام زمان عج بپسندند. اگر این گونه زندگی کردیم، می توانیم بگوییم دوستدار واقعی امام عصر عج هستیم، و گفتیم اولین صفت از اوصاف دوستداران واقعی امام زمان رعایت تقوای الهی ،دوم تلاش و کوشش در راه خدا ، سوم صداقت و راستگویی و چهارمین آنها امانتداری بود، اما در ادامه به دو مورد دیگر از اوصاف منتظران راستین امام عصر عج اشاره مینماییم.
*پنجم: سجده‌های طولانی*
امام حسن عسکری ع در ادامه ی برشمردن نشانه های دوستی با اهل‌بیت ع و ولایتمداری می فرمایند پنجمین ویژگی شیعیان ما این است که، صاحب سجده های طولانی هستند.
در روایات، بهترین حالت برای یک فرد در پیشگاه خداوند، حالت سجده بیان شده است. متأسفانه از مشکلات برخی مساجد جامعهی ما همین است که دائماً می خواهیم سریع نمازمان را اقامه کرده و تمام کنیم و از مسجد برویم، درحالی که این همه زحمت کشیده ایم و تا مسجد آمده ایم، اتفاقی نمی افتد اگر ده دقیقه بیشتر بمانیم و عبادت خدا کنیم و سجودمان را با تأنی و تأمل بیشتری انجام دهیم.
سعی کنیم از فرصت سجده هایمان، خصوصاً سجده های در خلوتمان، بهتر بهره برداری کنیم.
حکایت؛ رکوع و سجده‌های آیت‌الله نخودکی (ره)
خدا رحمت کند مرحوم آیت¬الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی که می‌فرمود:
در دوران طلبگی، نوجوانی و جوانی ما برخی شب‌ها «لیلةالرّکوع» نام داشت. یعنی دو الی سه ساعت در حالت رکوع رازونیاز کرده و مشغول مناجات با خدا می شدیم و برخی شب‌ها «لیلةالسّجود» نام داشت یعنی دو الی سه ساعت، همان عبادات را در حالت سجده انجام می‌دادیم.
طبعاً چنین شخصی باید بشود مرحوم نخودکی اصفهانی و صاحب مقامات رفیع؛
امام صادق ع فرمودند:
«عَلَيْكُمْ بِطُولِ اَلرُّكُوعِ وَ اَلسُّجُودِ فَإِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا أَطَالَ اَلرُّكُوعَ وَ اَلسُّجُودَ هَتَفَ إِبْلِيسُ مِنْ خَلْفِهِ وَ قَالَ يَا وَيْلَهُ أَطَاعَ وَ عَصَيْتُ وَ سَجَدَ وَ أَبَيْتُ ؛ بر شما باد به درازى ركوع و سجود، زيرا هر كدام از شما ركوع و سجود را به درازا كشد، ابليس از دنبالش به فرياد آيد و گويد: واى بر من، آدمى فرمان برد و من نافرمانى كردم، او سجده كرد و من سر باز زدم».
لذا امام عسکری ع از ویژگی های ولایتمداران و دوستداران ائمه‌ی هدی ع را «طُولُ السُّجود» یعنی سجده ی طولانی ذکر می‌فرمایند.
*ششم: کثرت یاد خدا*
امام عسکری ع یکی دیگر از انتظارات ائمه ع از شیعیان را، به یاد خدا بودن می داند.
وقتی انسان به یاد خدا بود و خدا را فراموش نکرد، مثل ظرفی می شود که به بی نهایت وصل است و هیچ گاه خالی و تهی نمی گردد.
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:
«يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اذْكُرُواْ اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلاً ؛ اى كسانى كه ایمان آوردهاید! خدا را بسیار یاد كنید و او را در هر صبح و شام تسبیح نمایید (و به پاكى بستایید)».
انسانی که به یاد خدا باشد، برای رسیدن به کمالات و تعالی روح، وظایف خود را به خوبی انجام داده و از گناه و معاصی اجتناب می کند. چرا که یاد خدا یعنی توجه به سرچشمه ی قدرت روحی و معنوی و راه رسیدن به کمال و سعادت ابدی.
سؤال: چرا امام ع در این روایت، کثرت یاد خدا را از شیعیان خواسته است؟
پاسخ:
این که امام حسن عسکری ع در این روایت شریف می فرمایند انتظار ما از کسانی که ادعای دوستی و تبعیّت از ما را دارند این است که زیاد به یاد خدا باشند و در آیه ی شریفه ی مذکور نیز همین مطلب به عنوان دستور به مؤمنین بیان شده، به این علت است که:
اولاً: شیطان که دشمن قسم خورده ی انسان است درحال غفلت و بی‌توجهی از خدا به انسان نزدیک می شود و انسانی که دائماً به یاد خداست، هرگز اسیر دام های شیطان نمی شود.
ثانیاً: یاد خدا، سنّت نیکویی برای تقویت روح انسان است تا آدمی را به مدارج عالیه نائل نماید؛ همچنان که خداوند نسبت به ملائکه می فرماید:
«يُسَبِّحُونَ الَّيْلَ وَالنَّهَارَ لَا يَفْتُرُونَ ؛ آنان شبانه روز بى آنكه سستى ورزند، خداوند را به پاكى مىستایند».
لذا انسانی که می خواهد خوی فرشته گی پیشه کند، بایستی دائم الذّکر بوده و مدام به یاد خدا باشد.
بحث در باب ذکر و اقسام آن، مراتب آن، مواقف آن و آثار آن بسیار است که ما از باب اختصار، از آن عبور می کنیم.
انتهای پیام/ح
نظرات بینندگان
