به مناسبت روز ملی راهیان نور:
سفری با رزق معنوی و دعوت شهدا
اردوی یا سفر راهیان نور تنها یک سفر معمولی نیست بلکه یک حرکت متعالی تربیتی، معرفتی و تاثیر گذار است.
به گزارش سرویس فرهنگ ایثار و شهادت شیرازه، راهیان نور به گروه بزرگی از کاروان‌های سیاحتی - مذهبی در ایران که به بازدید از مناطق جنگی بازمانده از جنگ ایران و عراق در غرب و جنوب غربی این کشور می‌پردازند گفته می شود و بیشتر این کاروان‌ها هم‌زمان با تعطیلات نوروزی و نیز تعطیلات تابستانی، برای مناطق غرب کشور، فعال می‌شوند و مناطق مرزی استان خوزستان به ویژه منطقه شلمچه از مقصدهای پرطرفدار این گروه‌هاست. همچنین به سمت یادمان شهدای شوش نیز سفر می‌کنند.
این سفر معنوی بسیار مهم بوده که یک روز در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام "روز ملی راهیان نور" نام گذاری شده است پس میتوان گفت که اردوی یا سفر راهیان نور تنها یک سفر معمولی نیست بلکه یک حرکت متعالی تربیتی، معرفتی و تاثیر گذار است.
اکبر آرام یکی از رزمندگان و راویان دفاع مقدس استان فارس که همچون نامش مردی آرام اما در دل حکایتها دارد در توصیف سفر راهیان نور در گفتگو با شیرازه گفت: سفر خیلی خوب است اما عمر کوتاهی دارد به خصوص راهیان نور که راه نور است اگر انسان در این مسیربا چشم دل نگاه کند حالش واقعا خوب می‌شود راهیان نور بهترین همایش مردمی و تببین نورانیت است .
وی افزود: این سفر یک مسیری است به عنوان الگوی دینی و نشان دادن آیینه تمام نمای ارزش های دینی تربیتی ،بهترین جایگاه برای خدمت گزاری به شهدا آنقدر که می‌گوییم شهدا شهدا آیا واقعا قدر شهدارا می‌دانیم؟ آیامی‌توانیم در این موقعیتی که قرار گرفته ایم با چشم دل نگاه کنیم؟ بعضی اوقات خودمان متوجه نیستیم قهر کردیم از خوبی ها ، زیبایی ها و زشتی هارا برای خود الگو قرار دادیم.
این راوی دفاع مقدس ادامه داد: اما در مسیر راهیان نور در این یادمان سراها زیارت گاه ها محل قدم گاه شهدا حال دلمان را خوب می‌کند می‌توانیم اطمینان کنیم به شهدا به قول ما شیرازی ها شهدا رفیقوی بی کلک هستند.
بنابه گفته آرام، سفر مردم بخصوص نسل جدید درمسیر راهیان نور خودباوری را به ما نشان می‌دهد خداباوری دین باوری و به خصوص حضرت زهرا(س) را می‌توانیم بشناسیم آن هم در سرزمین عشق شلمچه و جزایر مجنون و .... این نکته هست که تمام سفرنور هست.
ما اگر در غفلت هستیم سفر راهیان نورسرزمین عشق جایی است برای غفلت زدایی غبار هارا می‌توانیم از روی چهره و قلب هایمان جدا کنیم چند سالی که ما در راهیان نور عازم هستیم و می‌رویم وقتی با چشمانمان مشاهده کردیم شرمنده می‌شویم از این همه دقت نظر جوان ها وقتی می‌رویم و سنگر شهدارا میبینیم محل قدم های شهدارا میبینیم متوجه می‌شویم عجیب جامانده ایم ...
ما جا مانده ایم...
وی تاکید کرد: ما مرده های متحرک هستیم و شهدا بزرگان و زنده هایی هستند که گرچه به ظاهر افقی میبینیمشان اما آنها راست قامت هایی هستند که می‌توانیم بهشان اقتدار کرد سبک زندگی و روش و قهرمانی پهلوانی شهدا را به زائرین بیان میکنیم مشاهده کردیم در چشمانشان که یک رشادت ایجاد می‌شود که تحت تاثیر قرار گرفته اند. وقتی از شهدا در آنجا می‌گوییم عجیب جوان ها پلک نمی‌زنند و مشتاقانه منتظر کلام های بعدی هستندبه خصوص شهادتی که این مردان دارند داستان هایی داریم که خیلی هارا متحول کرد داستان شهید امام زمانی....شهید امام رضایی ....
اکبر آرام با اشاره به اینکه هدف در سفر راهیان نور مقدس است، گفت: این سفر بهترین همایش مردم در مسیر نور برای ظهور آقا امام زمان است و از انجمن راویان سپاه فجر و راویان ستاد مشترک استان فارس همه باهم کنار هم در این استان دارند خدمت می‌کنند و بسیار فعالیت می‌کنند و جا دارد از خیلی ها تشکر کنم که شاید از قلم بیوفتند اما از یک نفر به عنوان استاد نام میبرم استاد متولی جانباز سر از لحاظ شیمیایی قلب و خیلی از مشکلاتی که دارند از نظر جسمانی اما هنوز با آن نفس گرمشان گرچه به سختی صحبت می‌کنند اما باز در صحنه هستند.
بالاخره لبخند شیرین اکبر آرام را دیدیم و ازخاطرات اینجا گفت:
یک بار طلاییه بودم روایت گری میکردم در خدمت کادر پزشکی درمانی و دانشجویان پزشکی پرستاری بودم گفتم نگاه این خاک سرای شهادت کنید و نگاه می‌کردند گفتم دست روی خاک ها بکشید شروع کردند در حال هوای خود دست کشیدند در ساعت های پایان یک دکتر به من گفت خیلی جاهای ایران گشتم برای اینکه آرامش بگیرم خیلی تفریح گاه ها زیبایی های طبیعت کشور دیدم و گشتم اما قسم خورد هیچ جا مثل اینجا نیست وقتی دست میکشیدم محلی که سرای شهادت نام گزاری شده یک آرامش عجیبی در دلم و وجودم ایجاد شد که این آرامش را هیچ جا نتوانستم پیدا کنم من به دنبال آرامش بودم و احساس میکنم آرامش همین جا است در سرزمین عشق...
مورد دیگر داشتیم یک بار درخدمت تعدادی از زندانی های استان فارس بودیم در مسیر خیلی متحول شدند یک مسجد ایستادیم نماز بخوانیم نماز را خواندیم در اتوبوس یکی از زندانی ها به من گفت:حاجی من یک تسبیح پیدا کردم در حیاط مسجد از یک اقا پرسیدم آقا اشکال ندارد من این تسبیحی که پیدا کردم بردارم آقا دید این تسبیح رنگ و رو رفتست پلاستیکی هست قیمتی هم ندارد گفت نه بعد به من نشان داد گفت بچه ها این چقدر میارزد یکی گفت ۲۰۰تا یه تومنی ۱۰۰تا یه تومنی گفتم خب جوان ۲۰۰یه تومنی گردنته تو نباید بر میداشتی وقتی رسیدیم طرف های دشت ارژن برای نماز مغرب دیدم این جوان رفت از یک رفیقش دویست یه تومنی قرض گرفت اومد داد به من گفتم برای چی گفت تو شلمچه به شهدا قسم دادم که دیگه گناه نکنم و توبه کردم من دلم نمیخواد که پول حرومی تو زندگیم بیاد و این پول تسبیح را بگیرید حاجی بندازید در صندوق صدقات به نیابتشون.
در پایان این راوی دفاع مقدس تصریح کرد: سراسر راهیان نور پراز خاطره است .تلخ و شیرین .خاطره زشت اینجا معنایی ندارد همه خاطرات هدفمند و زیباست و متحول کننده است
حرف آخر
دلم پر میزد برای ماندن ای کاش هیچ اصراری برای رفتن نبود…
گفتم کربلا و هوای نزدیک به تاریک شدن نشان از رسیدن به سمت شلمچه داشت
اینجا فقط شهدایش کم بود که انگار همه چیز حاضر است…
این صحبت حاج اکبر آرام تیر آخر را زد برای اینکه دلها آماده شوند برای اربعین اینجا هوای کربلا دارد…اینجا نجوای اللهم الرزقنا زیارت الحسین ها را میشنوی…
آرامشی که به بچه ها دست داده نشان دهنده این است که دلی نمانده که با شملچه خو نگیرد.
انتهای پیام/ ف
نظرات بینندگان
