بازخوانی بیانات رهبری در روز شهادت امام صادق (ع):
حیات امام صادق(ع) عصر استحکام پایه‌های معرفت اسلامی در جامعه
محفل درس امام صادق (علیه السلام) و علم آموزشی که آن بزرگوار به وجود آورد، هم قبل و هم بعد از ایشان در تاریخ زندگی امامان شیعه بی‌نظیر بود.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری شیرازه، عصر امام صادق (علیه السلام) یکی از بهترین ادوارهای تاریخ اسلام است که از یک سو اغتشاش‌ها و انقلاب‌های پیاپی از گروه‌های مختلف، رخ داد، که انقلاب «ابو سلمه» در کوفه و «ابو مسلم» در خراسان و ایران از مهم‌ترین آنها بوده است و همین انقلاب سرانجام حکومت شوم بنی‌امیه را برانداخت و مردم را از یوغ ستم و بیدادشان رها ساخت.
لیکن سرانجام بنی‌عباس با تردستی و توطئه، بناحق از انقلاب برداشت و حکومت و خلاف را تصاحب کردند. دوره انتقال حکومت هزار ماهه بنی‌امیه به بنی‌عباس طوفانی‌ترین و هرج و مرج‌ترین دوران بود که زندگی امام صادق (علیه السلام) را فراگرفته بود.
رهبری پیرامون سبک و سیره زندگی امام جعفر صادق (علیه السلام) بیانات متعددی فرموده‌اند. بخشی از سخنان ایشان پیرامون نکات مهم زندگی امام صادق (علیه السلام) به شرح ذیل است:
حرکت امام صادق (علیه السلام) و به طور کلی حرکت عمومی ائمه هدی (ع)، به ویژه امام زمان که بعد از حادثه عاشورا تا زمان غیبت حضرت ولیعصر این منصب را همراهی می‌کند، با رفتار و هویت و حرکت بسیجی امروز ملت ما، رابطه‌ای وجود دارد.
ائمه (ع)، مبارزات بسیار پُررنج و پرتلاش و پُرمحتوا و فراگیری می‌کردند. هم در زمینه معنوى و فرهنگى؛ برای حفظ پایه‌های اعتقاد اسلامى و جلوگیرى از انحرافى که در جهت بناى حکومتى ممکن بود به‌وجود بیاید و هم در جهت مبارزه با اتفاقات سیاسى و اوج این حرکت در زمان امام صادق بود.
آیا این حرکت اوج نداشت؟
چرا، در زمان امام رضا (ع) و در زمان‌های دیگر هم همینطور بود. منتها در دوران امام صادق (ع) یک فرصت و فسخ را در اختیار گذاشتند و این بزرگوار را انتخاب کردند که با پایه‌های معرفت اسلامی در جامعه صحیح و آن‌چنان مستحکم شود که دیگر نمی‌توانند این پایه‌ها را از بین ببرند.
آنها این کار را انجام دادند، تا این زمینه وجود داشته باشد و در هر دوره‌ای از دوره‌های تاریخ، کسانی که لایق هستند، از این زمینه استفاده کنند و نظام اسلامی و مبناى مبتنى بر ارزش‌هاى اسلامى را به‌وجود بیاورند و این بنای رفیع را بسازند.
امام صادق؛ مرد مبارزه و تشکیلات
امام صادق (علیه السلام) مرد مبارزه بود، مرد علم و دانش و مرد تشکیلات بود و مرد علم و دانش بودنش را همه شنیده‌اید.
محفل درس امام صادق (علیه السلام) و علم‌آموزی که آن بزرگوار به وجود آورد، هم قبل و هم بعد از او در تاریخ زندگی امامان شیعه بی‌نظیر بود. همه حرف‌های درست اسلام و مفاهیم اصیل قرآن که در طول یک قرن و اندی به وسیله مغرضان و مفسدان یا جاهلان تحریف شده بود، همه آنها را امام صادق (علیه السلام) به شکل درست بیان کرد.
امام صادق (علیه السلام)؛ مفاهیم تحریف شده اسلام را تصحیح کرد.
اما مرد مبارزه با بودنش را کمتر شنیده‌اید.
امام صادق (علیه السلام) در یک مبارزه با دامنه‌دار و پیگیر بود. مبارزه برای قبضه کردن حکومت و قدرت و به وجود آوردن حکومت اسلامی و علوی. یعنی امام صادق (علیه السلام) زمینه را آماده می‌کرد تا بنی‌امیه را از بین ببرد و به جای آنها حکومت علوی را که همان حکومت راستین اسلامی بود را بر سر کار بیاورد.
اما آن خصلت سوم را که اصلاً نشنیده‌اید، مرد تشکیلات بودنش، است.
امام صادق (ع) یک تشکیلات عظیم از طرفداران جریان حکومت علوی از سراسر جهان اسلام از اقصا خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفریقا به وجود آورده بود.
شیعه یعنی نهضت حزبی امام صادق (علیه السلام)
وقتى امام باقر (عليه السلام) از دنيا مى‌رود بر اثر فعاليت‌هاى بسيارى كه در طول اين مدت خود امام باقر و امام سجاد (ع) انجام شده است، احوال به سود خاندان پيغمبر (ص) بسيار تغییر کرد؛ نقشه امام صادق (ع) این بود، که بعد از رحلت امام باقر (علیه السلام) کارها را جمع و جور کند، یک قیام علنی به راه بیندازد و حکومت بنی‌امیه را که هر روزی یک دولت عوض می‌شد و حاکی از ضعف‌های آنان بود را واژگون کند و از خراسان و ری و اصفهان و عراق و حجاز و مصر و مراکش و همه مناطق مسلمان نشین که در همه این مناطق شبکه حزبی امام صادق (علیه السلام) -یعنی شیعه، شیعه یعنی شبکه حزبی امام صادق (علیه السلام) السلام) – شبکه امام صادق همه جا خبر بود، از همه آن ها نیرو بیاید مدینه و امام لشکرکشی کند به شام، حکومت شام را ساقط کند و خودش خلافت را بلند کند و بیاید مدینه و حکومت پیغمبر (صلی الله علیه و آله) را به راه بیندزد؛ این نقشه امام صادق بود.
امام صادق (علیه السلام) با گستردن بساط علمی و بیان فقه و معارف اسلامی و تفسیر قرآن به شیوه‌هایی غیر از شیوه عالمان وابسته به حکومت، عملاً به معارضه با آن دستگاه برخاسته بود.
آن حضرت بدین وسیله تمام تشکیلات مذهبی و فقاهت رسمی را که یک ضلع مهم حکومت خلفا به شماره می‌آمد را تخطئه کرد و دستگاه حکومت را از بُعد مذهبی‌اش تهی‌دست می‌ساخت.
در قسمت دوم این نوشتار گوشه اندکی از زندگی امام جعفر صادق علیه السلام را ذکر می‌کنیم.
امام صادق (ع) (جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب) در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد. برخی منبع تولد ایشان را در سال ۸۰ هجری قمری ذکر کرده اند.
پدر بزرگ ایشان امام سجاد (ع)، پدر بزرگوارشان امام محمد باقر (ع) و مادرشان معروف به ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است.
امام جعفر صادق (جعفر به معنای نهر جاری پرفایده) به مدت ۳۴ سال امامت شیعیان را برعهده داشت و با تلاش‌های فراوان توانست احیاگر مذهب شیعه در بین مسلمانان باشد. مدت زمان امامت ایشان با خلافت پنج خلیفه آخر اموی یعنی از هشام بن عبدالملک به بعد و دو خلیفه نخست عباسی سفاح و منصور دوانیقی هم‌زمان بود.
از مشهورترین کنیه‌های ایشان می‌توان به ابو عبدالله، ابو اسماعیل و ابو موسی اشاره کرد.
شهادت و آرامگاه امام صادق (ع)
امام جعفر صادق (ع) در روز بیست و پنج شوال سال ۱۴۸ هجری قمری و در سن ۶۵ سالگی بر اثر مسمومیت به شهادت رسید.
مرقد مطهر ایشان در قبرستان بقیع واقع در مدینه منوره در کنار قبر پدر، پدر زرگ و عمویش امام حسن مجتبی (علیه السلام) قرار دارد.
در ایران سالروز شهادت امام صادق (ع) تعطیل رسمی است.
شهادت امام بزرگوار در سال ۱۴۰۱ روز جمعه ششم خرداد برابر با ۲۵ شوال ۱۴۴۳ و ۲۷ می ۲۰۲۲ است.
قاتل امام صادق (ع)
طبق گفته بیشتر افراد از جمله شیخ صدوق، ابن شهر آشوب و محمد بن جریر طبری سوم، امام صادق (ع) به دستور منصور دوانیقی و بر اثر مسمومیت به شهادت رسیده است.
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
