نکات ضروری برای حفاظت از حریم خصوصی؛ بخش اول
به همین منظور افزایش سواد رسانه و آگاهی از شرایط و مقررات این فضا گام مهمی است در جهت کاهش خطرات و چالشهای فضای مجازی.
در این نوشتار که در دو قسمت منتشر خواهد شد به ذکر چند نکته در خصوص حفاظت از حریم خصوصی میپردازیم.
بخش اول؛
گویا نظارت، به یکی از بخشهای جداییناپذیر در زندگی روزمره انسانها تبدیل شده است که هر روز نهتنها کمتر نمیشود بلکه بر شدت آن هم افزوده میشود. آمارها بیانگر آن است که شنود فعالیتهای کاربران توسط دولتها همواره روبهافزایش بوده و حتی نسبت به گذشته، بهصورت مخفیانهتری نیز انجام میشود. بهعنوانمثال کلینتون، بوش و اوباما سه رئیسجمهور آمریکا، هر کدام به ترتیب قوانینی را برای افزایش سطح نظارت بر افراد وضع کردهاند. کلینتون، قانون استراق سمع اجباری را ابلاغ کرد. بوش، نظارت بر شهروندان آمریکا را افزایش داد و اوباما هم گستره محدوده سرویس اطلاعاتی این کشور را وسعت بخشید.
اگر چه با این تفاسیر دیگر ایجاد امنیتی کامل و بینقص تقریباً غیرممکن است؛ اما هر کاربر باز هم باید اقدامهای لازم را برای حفاظت از حریم خصوصیاش انجام دهد تا بتواند از شر مهاجمان سایبری، از دولتی گرفته تا نفوذگران شخصی در امان بماند. در این مطلب از فراست به بیان نکات سادهای خواهیم پرداخت که کاربران میتوانند با رعایت آنها موجب حفاظت از حریم خصوصیشان شوند.
موضوعی ساده
کاربران باید توجه داشته باشند که بهمنظور حفاظت از حریم خصوصی خود ابتدا لازم است از امنیت دادههایشان اطمینان کافی را داشته باشند. کارمندان بخشهای دولتی، روزنامهنگاران و فعالان سیاسی که نسبت به شهروندان عادی با مخاطرات بیشتری مواجه هستند میتوانند با عمل به یکسری از توصیههای ساده، تا حدود بسیار زیادی امنیت اطلاعاتشان را فراهم کرده و موجبات حفظ حریم خصوصیشان را فراهم کنند.
بیشتر نرمافزارها و برنامههای کاربردی برای جلوگیری از امکان افشای اطلاعات کاربران در صورت هک یا صدور احکام دولتی، دادههای حساس را بر روی سرورهای خود بهصورت End-to-End رمزنگاری میکنند. این روش، مدلی از ارتباطات رمزنگاری شده است که در آن فقط افرادی میتوانند پیامها را بخوانند که در آن ارتباط مشارکت داشته باشند؛ بنابراین هیچگونه استراق سمعی نمیتواند به کلیدهایی که برای رمزگشایی پیامها لازم است دسترسی داشته باشد. حتی شرکت ارائهکننده اینترنت (ISP) و شرکتی که آن نرمافزار ارتباطی را ارائه کرده است هم امکان دسترسی به کلیدهای رمزنگاری کاربران را ندارند.
تنها راهی که بهوسیله آن میتوان امنیت مدل End-to-End را نقض کرد، حمله به یک نقطه انتهایی مانند سختافزار مورداستفاده کاربر، خطوط اینترنتی که دادهها از آن عبور میکنند یا سرورهای خود شرکت ارائهکننده چنین خدماتی است. به همین خاطر در صورت امنسازی این نقاط، امنیت دادهها و حفاظت از حریم خصوصی کاربران تأمین خواهد شد.
امنسازی تجهیزات مورداستفاده
تلفن همراه یکی از مهمترین تجهیزاتی است که همیشه همراه کاربران است و تقریباً تمام اطلاعات شخصی و ضروری افراد در آن قرار دارد.
گوشیهای تلفن آیفون نسبت به گوشیهای اندرویدی گزینه امنتری محسوب میشوند؛ زیرا بهمحض قفلشدن، تمامی اطلاعات موجود بر روی دستگاه رمزنگاری شده و حتی نهادهای دولتی هم امکان دسترسی به این اطلاعات را نخواهند داشت. درحالیکه دستگاههای اندرویدی با وجود این که از امکانات امنیتی خوبی هم برخوردار هستند؛ اما مدلهای رمزنگاری بهصورت سراسری در آنها پیادهسازی نشده است؛ بنابراین تنها در صورت خاموشکردن آنها بهصورت کامل، امکان دسترسی به دادههای کاربران وجود نخواهد داشت.
در ادامه این نوشتار، نحوه امنسازی دستگاههای آیفون و همچنین اندرویدی توضیح داده شده است.
گزینه باز کردن قفل گوشی با اثر انگشت را غیرفعال کنید.
هدف از حسگر اثر انگشت، ایجاد امنیت بیشتر برای اطلاعات موجود در گوشی تلفن همراه است.
همانطور که میدانید هدف از حسگر اثر انگشت (Touch ID) ایجاد امنیت بیشتر برای اطلاعات موجود در گوشی تلفن همراه است.
در دستگاههای آیفون برای غیرفعالکردن Touch ID کافی است به قسمت Settings > Touch ID & Passcode > turn off iPhone Unlock رفته و در گوشیهای اندروید نیز طبق مسیر Settings > Security > Lock Screen یا Nexus Imprint پیش بروید.
مراقب برنامههای کاربردی که نصب میکنید باشید.
زمانی که یک برنامه کاربردی را بر روی گوشی تلفن همراه خود نصب میکنید، از شما درباره دسترسی به امکانات یا دادههای موجود بر روی دستگاه گوشی مانند فهرست مخاطبان و شماره تماس آنها، آلبوم عکسها، دوربین یا حتی شمارهگیر تلفن همراه سؤال میشود. ازاینرو یک برنامه کاربردی ممکن است با درخواست اطلاعات بیشتر از حد نیازش باعث نقض حریم خصوصی شما شود.
توجه داشته باشید که اگر دریافت و نصب یک برنامه کاربردی رایگان باشد، کاربر ممکن است به روشهای دیگری هزینههای آن را پرداخت کند. در اغلب موارد، این روشها از طریق کسب درآمد با اطلاعات شما صورت میپذیرند. بهعنوانمثال یکی از برنامههای کاربردی به نام "Take Meitu” که برای ویرایش عکسها از آن استفاده میشود، به دلیل این که از کاربر دسترسی تقریباً نامحدود به گوشی تلفن همراهش را درخواست میکرد، سروصدای زیادی را درباره حفاظت از حریم خصوصی ایجاد کرد.
یک کلمه عبور قوی داشته باشید.
اگر از نسخه جدید سیستمعامل iOS استفاده میکنید، کلمه عبور شما یک کد ششرقمی است که امکان تغییر طول آن به میزان دلخواه وجود دارد. در صورت انتخاب گزینه کد عددی دلخواه، امکان دسترسی به صفحهکلید عددی را داشته و در نتیجه کلمه عبورتان را میتوانید آسانتر تایپ کنید.
نکات الزامی در هنگام کار با رایانه را رعایت کنید.
بهمنظور کاهش احتمال اجرای حملههای سایبری، سیستمعامل و نرمافزارهای نصب شده بر روی رایانهتان را بهصورت مرتب بهروزرسانی کنید. همچنین توجه داشته باشید از آن جا که هیچ نرمافزاری صددرصد امن نیست، پس نصب هر نرمافزار یا فعالکردن هر سرویس غیرضروری میتواند خطر آسیبپذیری رایانه شما را افزایش دهد. با نصب برنامههای ضدتبلیغ افزار بر روی مرورگرها میتوانید مانع از نمایش تبلیغات ناخواسته، نصب ردیابها و حتی بدافزارها بر روی دستگاه شوید.
کاربران باید به رمزنگاری اطلاعات رایانه شخصیشان نیز توجه کافی و لازم را داشته باشند تا بتوانند از آنها در برابر مجرمان سایبری محافظت کنند.
ردپای خودتان را در فضای آنلاین کمرنگ کنید.
وب سایتهای زیادی با عنوان کارگزار وجود دارند که بهمنظور یافتن اطلاعات شخصی کاربران و انتشار آنها در فضای آنلاین، محیط وب را جستجو میکنند. وبسایتهایی مثل Whitepages، Spokeo و MyLife که جزو چنین سایتهایی هستند با فروش اطلاعات کاربران، تاکنون میلیونها دلار کسب درآمد داشتهاند.
با استفاده از سرویس DeleteMe میتوانید اطلاعات شخصیتان را از وب سایتهای کارگزار پاک کنید. هزینه خدمات این سرویس، 129 دلار بوده و توسط آن میتوانید بهصورت مستقیم اطلاعات شخصی خود مانند نام، آدرس، سن، شمارههای تلفن و آدرس ایمیلتان را از وب سایتهای موردنظر پاک کنید. حذف دادههای شخصی از سایتهای کارگزار باعث کاهش ردپای کاربر در فضای مجازی و افزایش امنیت او و خانوادهاش خواهد شد.
بخش دوم در روزهای آتی منتشر خواهد شد.
انتهای پیام/