اگرچه به عقیده بسیاری، رسیدگی به معضل معتادان متجاهر و جمعآوری آنان تنها در یَد اختیار یک یا دو دستگاه است؛ اما باید پذیرفت که این زخم عمیقی که بر پیکره شهر چنگ انداخته، یک پدیده چندبُعدی با چندین متولی است.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه تحلیلی خبری«
شیرازه»،شاید به عقیده برخی، نوشتن و منتشرکردن تکراری برخی موضوعات توسط رسانه، کار بیهوده و عبثی باشد، اما گاهی باید اگر لازم باشد موضوعی را در بوقوکرنا هم کرد تا آنان که خود را به ندیدن و نشنیدن زدهاند هوشیار و بیدار شوند و بلکه کاری انجام دهند.
مصداق بارز نوشتنهای تکراری، موضوع با اهمیتی است به نام معتادان متجاهر که سالیان سال است همچون خوره به جان شهرها و کلانشهرهایی افتاده که در گذر زمان از مراکز فرهنگ و تمدن غنی، به استراحتگاه معتادان، کارتنخوابها و متکدیان بیخانمان تبدیل شده است.
شهرهایی همچون شیراز، ملقب به شهر راز و سومین حرم اهلبیت (ع) که روزگارانی نهچندان دور تنها در کوچهپسکوچههای قدیمی و محلات فرسوده خود شاهد آسیبهای اجتماعی بود؛ اما امروز و درست زمانی که نیاز است شیراز را با محوریت حرمین مطهر به دنیا معرفی کنیم و گردشگران را به کوچههای پر خاطرات این دیار دعوت نماییم، سوءمدیریتهای شهری و موازیکاریهای ادارات و دستگاههای متولی موجب شده تا مصرفکنندگان مواد مخدر، کارتنخوابها و بیخانمانهای غیربومی پایشان را از محلههای قدیمی و مخروبهها فراتر گذاشته و به دل خیابانهای شهر بیایند.
با گشت و گذاری کوتاه اما عمیق میتوان در خیابانهایی همچون محور زند، خیابان خیام، دروازه کازرون، اطراف حرم احمد ابن موسی (ع) و درست جلو چشمان زائران و حتی اطراف بوستانها و پارکهای معروف شیراز این افراد را مشاهده کرد که بهراحتی در حال استعمال مواد مخدر یا چرتزدنهای پیدرپی هستند.
و این در حالی است که پیشازاین مسئولان شهرستان شیراز و استان فارس ادعا کردهاند که بیشتر معتادان جمعآوری شده و دیگر در خیابانهای اصلی شهر شاهد حضور آنان نیستیم.
از طرفی نیز در سال گذشته عنوان شد با راهاندازی دو کمپ ترک اعتیاد دیگر، امید است مشکل معتادان متجاهر شهر شیراز مرتفع گردد.
در این باره شیبانی فرماندار شیراز پیش از این و در پاسخ به گلایه خبرنگار ما مبنی بر اینکه بارها عنوان شده معتادان متجاهر جمعآوری شده و تحویل کمپها گردیدهاند، اما چرا همچنان شاهد حضور آنها در نقاط مختلف شهر و خیابانهای مرکزی شیراز هستیم؟ عنوان کرد: معضل معتادان متجاهر که در شیراز هم به وفور دیده میشوند از جمله مواردی است که فرمانداری شیراز نیز به آن ورود کرده است.
وی افزود: تعدادی کمپهای دولتی و خصوصی در شیراز داریم که با ظرفیتهای مشخص جهت نگهداری این معتادان در حال فعالیت هستند؛ این افراد پس از جمعآوری توسط نیروی انتظامی و شهرداری شیراز تحویل کمپ قرنطینه بهزیستی شده پس از اینکه مشخص شد شرایط تجاهر دارند به کمپها تحویل داده میشوند.
شیبانی با بیان اینکه سال گذشته بنا به اینکه کمپ ماده ۱۶ که در اختیار بهزیستی استان است ظرفیت پذیرش همه این افراد را نداشت، مکان دیگری موسوم به «کمپ شهدای بسیج» در منطقه آبریک شیراز با ظرفیت ۴۰۰ نفر توسط سپاه فجر استان راه اندازی شد که در کنار دیگر مراکز در حال پذیرش معتادان متجاهر میباشد.
رئیس شورای تامین شهرستان شیراز ادامه داد: همچنین مقرر گردید کمپ دیگری در شهرستان مرودشت توسط نیروی انتظامی در اختیار ما قرار گیرد که در حال حاضر در مرحله پیگیری و تجهیز میباشد که امیدواریم پس از تکمیل این مکان تعداد دیگری از معتادان به این منطقه انتقال یابند؛ همچنین در جلسه شورای تامین استان و شهرستان شیراز مقرر گردیده تمام معتادان متجاهر، بهگونهای جمعآوری و ساماندهی شوند که دیگر در مراء و منظر عمومی دیده نشوند؛ پیشبینی میشود ظرف چند هفته آینده با تکمیل کمپهایی که گفته شد دیگر شاهد حضور این افراد در خیابانهای شهر نباشیم.
وعدهای که همچنان محقق نشده
و حالا با گذشت بیش از یک سال از این وعده و امید به جمعآوری معتادان متجاهر از سطح شیراز سومین حرم اهلبیت همچنان شاهد حضور معتادانی هستیم که پلهای هوایی، ایستگاههای اتوبوس شهری، بلوارهای وسط شهر و... را جایگاهی امن برای استعمال مواد مخدر انتخاب کردهاند بی آنکه دغدغه برخورد جدی مسئولان را داشته باشند.
از طرفی نیز ضعف قانون در جمعآوری و نگهداری معتادان متجاهر موضوع دیگری است که دست این افراد را در قانونشکنی باز گذاشته است.
چرا که بر اساس دستورالعملی که بهزیستی ابلاغ کرده فقط افرادی معتاد متجاهر محسوب شده و در رده ساماندهی قرار میگیرند که خانواده و بستگانی برای مراقبت نداشته باشند.
شیبانی در این خصوص گفت: طبق دستورالعملی که بهزیستی اتخاذ نموده معتادانی که خانواده دارند، یعنی افرادی هستند که از آنها سرپرستی نماید، جز معتادان متجاهر محسوب نشده و باید به خانوادهها تحویل داده شوند؛ نکتهای که به آن اشاره شد، یک دستورالعمل است که مورد انتقاد خود بنده نیز میباشد چون خانواده اگر قوانین و شرایط نگهداری فرد معتاد را در خانه داشت که این شخص در جامعه رها نمیشد و میتوانست در محیط زندگی و در کنار نزدیکان خود باقی بماند یا در نهایت توسط آنها به کمپهای خصوصی جهت درمان انتقال داده شود. پس زمانی که شخصی در خیابان جمعآوری شده و تحویل کمپ واحد قرنطینه بهزیستی میشود یعنی شرایط تجاهر دارد به همین منظور طبق آخرین تصمیماتی که اتخاذ شد مقرر گردید معتادینی که دستگیر میشوند ابتدا با خانواده آنها گفتگو شود، اگر توان بستن قرارداد با کمپ خصوصی داشته باشند که مستقیم به این مراکز تحویل داده میشوند اما به صِرف مراجعه خانواده رها نشوند و در کمپ ماده ۱۶ که دولتی است نگهداری و درمان شوند.
صد البته ذکر این نکته نیز ضروری است که بنا به گفته مسئولان قریب به ۴۰۰ معتاد غیر بومی در شهر شیراز وجود دارد که طبق قانون میبایست به شهر و استان خود باز گردند؛ در اینباره فرماندار شیراز گفت: طبق هماهنگیهای انجام شده تعدادی از این افراد به شهرها و استانهای خود منتقل شدهاند و مابقی نیز در حال پیگیری است.
فرماندار شیراز اظهار کرد که به عقیده شخصی و فردی بنده ما میبایست به سمت اردوگاه معتادان پیش برویم یعنی معتاد همزمان با نگهداری و درمان، کار و حرفهای هم یاد بگیرد و مشغول شود تا در پایان دوره درمان در محلهای معینی به کارگیری شوند که مشکل اقتصادی آنها نیز حل گردد.
شیبانی بر این باور است که برای حل معضل معتادین متجاهر باید به سمت اردوگاه کاری معتادین پیش برویم، چرا که بر اساس آمارهای دریافت شده، افرادی که به این کمپها منتقل میشوند پس از مدتی دوباره به سطح خیابانها و یا مراکز نگهداری، سرازیر میشوند، چون به نظر میرسد سیستم نگهداری و درمان معتادان در قالب کمپ جوابگوی مشکلات کنونی جامعه و شهر شیراز نیست.
مومنزاده مدیرکل امور اجتماعی استانداری فارس نیز چندی پیش در حاشیه نشست بررسی چالشها و آسیبها در مراکز اقامتی معتادان، با اشاره به مشکلات و چالشهای ناشی از حضور معتادان متجاهر در سطح شهر، بر این نکته تاکید کرد که حل معضل این افراد تا حد زیادی منجر به برطرف شدن مشکل تکدیگری و کارتن خوابی در سطح شهر میشود.
کلام آخر اینکه:
اگرچه به عقیده بسیاری از افراد، رسیدگی به معضل معتادان متجاهر و جمعآوری آنان از سطح شهر تنها در یَد اختیار یک یا دو دستگاه دولتی است؛ اما باید پذیرفت که این زخم عمیقی که بر پیکره شهر چنگ انداخته، یک پدیده چند بُعدی با چندین متولی است که اگر متولیان با هم همراه و هماهنگ نشوند باید هر روز شاهد عمیقتر شدن این زخم بر چهره شیراز سومین حرم اهل بیت(ع) باشیم.
انتهای پیام/224224