یادداشت/
در پناه تکیه‌گاه امنی چون پدر
اگر بخواهم تو را به پدیده‌ای از پدیده‌های هستی شبیه کنم کوه را مثال می‌زنم؛ چرا که تو تکیه‌گاه محکم من در پیچ‌وخم‌های زندگی هستی و با کردارت همواره صبر و استقامت می‌آموزی.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه»، وجودت آرامش را در بستر زندگی‌ام جاری می‌کند و نوازش‌های پرمهرت، ضربان قلبم را به نظم وامی‌دارد. نگاه پرعطوفتت نفس‌های چراغ حیاتم را پرنورتر کرده و شوق زیستن را در ضمیرم شکوفا می‌سازد.
وجودت طوفان‌های سهمگین زندگی‌ام را به سکون وامی‌دارد و تلاطم التهاب دردها را بهبود می‌بخشد. من تکیه‌گاه امنی جز تو سراغ ندارم که در سایه‌سار وجودش به آرامش برسم و در آغوش مهربانش اضطراب امواج دریا را به ساحل قرار پیوند زنم.
بر دستان پینه‌بسته‌ات بوسه می‌زنم
سرمای استخوان‌سوزی بود. شال‌وکلاه کردی و در پی یافتن لقمه‌ای حلال، راهی کشت و زراعت شدی، پیشه‌ای که شیوه انبیا است.
وقتی خسته و فرتوت به خانه برگشتی دستانت زمخت شده و گوشه انگشتانت ترک برداشته بود. زخم‌ها را با مرهمی تسکین می‌دادی و خدا را شاکر بودی که نانی حلال بر سر سفره‌مان می‌گذاری. بر دستان پینه‌بسته‌ات بوسه می‌زنم و اندیشه زیبایت را می‌ستایم.
حضرت علی (ع)؛ الگوی تمام ادوار بشر
به‌راستی چه نیکو روزی را به نام پدر نهاده‌اند. روزی که فاطمه بنت اسد در حریم خانه معشوق علی (ع) را به دنیا آورد و ملائک با قنداقه‌ای بهشتی به استقبال او آمدند.
در وصف علی (ع) چه باید گفت؟ او که در بستر پیامبر رحمت آرمید و رسولش را از مرگ حتمی رهانید. او که در سجده‌گاه رازونیاز ندای «فزت به رب الکعبه» سر داد و در سحرگاه عاشقی نماز عشق را به وصال معشوق پیوند زد.
مرهم آلام یتیمان و مسکینان
او با دست‌های پدرانه‌اش غم بچه یتیمان را تسکین می‌داد و با کوله‌بار نان و خرما سفره مسکینان را زینت می‌بخشید. در حال رکوع، انگشترش را به فقیر می‌داد و در حین اقامه واجبی چون نماز، به زکات اهتمام می‌ورزید.
از نخستین ایمان آوران به پیغمبر خاتم بود و در نبردهای او شجاعانه می‌جنگید. ضربه‌اش در روز خندق بافضیلت‌ترین اعمال لقب گرفت و تمام اسلام را به رویارویی در برابر دنیای کفر کشاند و به جز او چه کسی می‌توانست شایستگی ازدواج با «ام‌ابیها» را داشته باشد؟ بانویی که سرور بانوان جهان و «انسیه الحوراء» است و فرشتگان را هنگام مناجات از عرش به سجده‌گاه فرش فرامی‌خواند.
در روز پدر سخن‌گفتن از این هدیه خداوندی در حضور آنان که این گوهر قیمتی را از کف داده‌اند سخت است.
آن‌ها که از سایه مرحمت او دور هستند، با قطره اشک و زیارت مزاری آلام خود را تسکین می‌دهند و با نثار شاخه گل و فاتحه‌ای برای پدر خویش آمرزش می‌طلبند.
برای فاطمه و زهرا که پدرشان در راه امنیت وطن، قهرمانانه پر کشید
اما این روز برای فاطمه و زهرا که اولین روز پدر را بدون حضور ناب او سر می‌کنند، بسی سخت است. آن‌ها عشق خود را به پدر با نثار بوسه بر دستان او که حالا چون قابی روی دیوار جا خوش کرده است، ابراز می‌کنند. فاطمه و زهرا الله پور را می‌گویم که پدرشان در مردادماه سال جاری در راه امنیت وطن، قهرمانانه پر کشید و هستی خود را فدای آرامش این مرزوبوم کرد.
روح شهید الله پورهای وطن شاد و در جوار رحمت بی‌منتهای حضرت حق از نعمات بی شمارش بهره‌مند باد.
نویسنده: فاطمه دیباور، فعال فرهنگی و اجتماعی
انتهای خبر/224224
نظرات بینندگان
