کد خبر: ۱۶۲۹۸۷
تاریخ انتشار: ۰۰:۰۷ - ۱۶ اسفند ۱۴۰۲
وصیت‌نامه شهید مجید رسته:

همیشه در کارهایتان خدا را در نظر داشته باشید

شهید مجید رسته در وصیت‌نامه خود آورده است: همیشه در کارهایتان خدا را در نظر داشته باشید پشتیبانی خود را از امام امت و ولایت‌فقیه اعلام کنید، دعا به امام و فقیه عالی‌قدر و خدمتگزاران اسلام را فراموش نکنید.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه» به نقل از نوید شاهد، شهید مجید رسته در یکم تیرماه ۱۳۴۲ در یک خانواده مذهبی در کازرون چشم به جهان گشود دوران کودکی را تحت سرپرستی پدری مهربان مؤمن و مادری پاک‌دامن پرورش یافت.

در سن ۶ سالگی پا به عرصه علم و دانش نهاد دورهٔ ابتدایی را با موفقیت پشت سرنهاده و وارد دورهٔ راهنمایی شد تحصیلات ایشان فقط تا دوم راهنمایی ادامه داشت .


مجید همیشه خوشرو و جذاب بود بیشتر اوقاتش را در مساجد می‌گذراند و نگهبانی می‌داد با شروع‌شدن جنگ راهی جبهه‌ها شد و در عملیات‌های بیت‌المقدس، رمضان، محرم والفجر مقدماتی، والفجر ۱، بدر، والفجر ۸ در کنار دیگر برادران بسیجی و رزمنده بر صف دشمنان جنایت‌کار می‌تاخت و بنای حکومت ظالمان و استکبار جهان را فرو می‌ریختند مجید هر بار برای مرخصی به کازرون می‌آمد در خانه زیاد نمی‌ماند بیشتر در مساجد بود بیشتر اوقات روزه می‌گرفت برای جبهه رفتن آرام و قرار نداشت.


 شهید مجید رسته آرزویش شهادت بود و سرانجام در عملیات والفجر ۸ در منطقه فاو در دهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۵ به شهادت می‌رسید و بالاخره به آرزوی دیرینه‌اش رسید. 


 (متن وصیت‌نامه)
بسم‌الله الرحمن الرحیم

و الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی‌سبیل‌الله و الذین او واو بصیروا اولئک هم المومنون حقالهم مغفره و رزق کریم. سوره انفال
گر مرد رهی میان خون باید رفت از پای فتاده سرنگون باید رفت
 تو پای براه درنه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت


شکر خدای علیم و دانا که مرا در چنین عصری قرار داد و به من فرصتی عطا کرد که بتوانم در خدمت اسلام و مسلمین هر چند قلیل انجام‌وظیفه نمایم و در این راه به فیض عظمای شهادت برسم و شکر خدای را که نعمت بزرگ‌ترین مرجع دوران بت‌شکن زمان، عارف عاشق یعنی امام خمینی را نصیبم کرد تا با تجدید حیات اسلام بعد از زمان‌ها و قرن‌ها بتوانم راه انبیا عظام را دنبال کنم، چون‌که سعادت دنیوی و اخروی پیمودن راه انبیای الهی است.


وصیت‌نامه‌ام را درحالی‌که سینه آمریکا و منافقین نشانه می‌روم و با چشمی پر از اشک شوق آغاز می‌کنم؛ زیرا تا کنون زنده‌ام و روزهای آخرین عمرم را پیش رو دارم؛ لذا چند سفارش ابتدا به امت حزب‌الله و دوستان: شاید این را احساس کرده باشید که امروز جنگ ما فقط با صدام نیست؛ بلکه جنگ بین اسلام و کفر است و برای استقرار جمهوری اسلامی در سطح جهان احتیاج به همچنین امتی و چنین امامی است که حوزه فعالیتشان به لطف خدا ایران است.


پس ای امت حزب‌الله بدانید: 
 که تا برپایی این حکومت اسلامی در سطح جهانی و نابودی کلیه پایگاه‌های دشمن در منطقه و نابودی مزدوران جهانی و بالاخره صدور اسلام نباید دست از جنگ برداشت پس احتیاج به کمک همه‌جانبه مردم چه از نظر مالی و چه جانی دارد از رفتن فرزندانتان به جنگ دریغ نورزید چون‌که روز قیامت مسئول خون تمام شهدا خواهید بود.


در تمام مراسم‌های مذهبی و نماز جماعات و جمعه شرکت کنید چرا که دشمن از راه جنگ سیاسی، تبلیغی، نظامی نتوانسته به جمهوری اسلامی ضربه وارد کند و به فکر این افتاده تا از داخل ضربات خود را توسط منافقین و ضدانقلابیون به اسلام وارد نماید، مثلاً مردم را نسبت به مسئولین بدبین کند یا مردم را نسبت به همدیگر و یا بین مسلمین تفرقه بیندازد، پس آگاه باشید که از این راه هم به اسلام و دین و نظام جمهوری اسلامی ضربه وارد نشود.


اما وصیتی به پدر و مادرم: 
می‌دانم که زحمات زیادی در بزرگ کردن من کشیده‌اید ان‌شاءالله خدا اجر آن زحمات را به شما بدهد و می‌دانم که اذیت‌های زیادی به شما کرده‌ام؛ ولی از روی نادانی من بوده ان‌شاءالله که مرا می‌بخشید و حلالم می‌کنید و در شهادتم صبر و شکیبایی داشته باشید چون‌که حضرت علی (ع) می‌فرماید: چه‌بسا تلخی‌های دنیا که باعث شیرینی آخرت می‌شود و در جای دیگر می‌فرماید: اهل دنیا بسان مسافران کاروانی هستند که در خواب ره می‌سپارند. پس از دنیا دل برکنید و به فکر توشه‌ای برای آخرت خود باشید، باشد که مورد رحمت خداوند قرار گیرید.


خطاب به برادران عزیزم: 
امیدوارم که در شهادت من تأسف نخورید و بدانید راهی جز این راه برای خریدن بهشت در پیش نیست ان‌شاءالله سلاح به زمین افتاده‌ام را به دست بگیرید که رستگار خواهید شد.
و ای مردم: همیشه در کارهایتان خدا را در نظر داشته باشید پشتیبانی خود را از امام امت و ولایت‌فقیه اعلام کنید، دعا به امام و فقیه عالی‌قدر و خدمتگزاران اسلام را فراموش نکنید.
والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته

۱۵/۱۱/۶۴
مجید رسته

 

انتهای خبر/

نظرات بینندگان