به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری «شیرازه» به نقل از نوید شاهد، شهید ابراهیم عشریه از نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اواخر سال ۹۴ به‌منظور دفاع از حرم حضرت زینب (س) رهسپار سوریه شد.

وی ۲۵ فروردین‌ماه امسال در منطقه جنوب حلب مجروح و سپس مفقودالاثر شد. باگذشت ۵۴ روز خبر شهادت وی رسماً تأیید و به‌عنوان شهید جاویدالاثر نام گرفت.

از وی سه فرزند دختر به نام‌های زهرا، زینب و فاطمه معصومه به‌یادگارمانده است.

آنچه در پی می‌خوانید فرازهایی از وصیت‌نامه این شهید جاویدالاثر است.

فرزندان عزیزم زهرا خانم، زینب جان و معصومه شیرین زبان: 
عزیزانم! پدرتان تمام تلاش خود را به عمل آورد تا نمونه یک پدر خوب باشد.

اما به‌خوبی می‌داند که نتوانست به هدف خود نایل آید.

بدانید همیشه شما را دوست داشت و عاشقتان بود.

به شما وصیت می‌کنم جز در راه دین مبین اسلام و ولایت (در قول و فعل) قدم مگذارید و خود را ارزان مفروشید و آیه شریفه ۲۲ سوره مبارکه ابراهیم (وَقَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ وَمَا کَانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی فَلَا تَلُومُونِی وَلُومُوا أَنْفُسَکُمْ مَا أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِییَ إِنِّی کَفَرْتُ بِمَا أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ) را همواره مدنظر داشته باشید. قرآن را سرلوحه زندگی خود قرار دهید (چرا که قرآن هدیه‌ی خداوند سبحان به ما و کتاب قانون زندگی ماست و تأمین‌کننده سعادت دنیا و آخرتمان) و شهادت در راه خدا را آرزویتان.

مجالس اهل‌بیت علیهم‌السلام را جدی بگیرید (چه میلادهای نورانی و چه شهادت‌ها) و توشه آخرت خود را از این مجالس به‌ویژه مجالس سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و شهدای کربلا و اسارت عمه سادات خانم زینب سلام‌الله علی‌ها فراهم آورید و بدانید که بهشت حقیقی را می‌توانید در همین مجالس جست‌وجو کنید.

حسین‌گونه و زینب وار زندگی کنید و با همین حال به دیدار خدایتان بروید. ذکر و یاد مولایمان حضرت بقیه الله ارواحنافداه را هرگز فراموش نکنید و توسل به مادر سادات خانم زهرای اطهر را کار هر روزتان قرار دهید. نیکی به مادرتان را فراموش نکنید. او برای استحکام خانواده و تربیت شما خون‌دل‌ها خورد و استقامت‌ها کرد.

پدر و مادر عزیزم: 
خوب می‌دانم در راه رشد و تعالی این فرزند ناخلف خود هیچ کوتاهی نکردید و تمام تلاش خود را به کار بستید و از این بابت از شما تشکر می‌کنم. از خداوند سبحان تقاضا دارم شما را با صالحان محشور گرداند. بدانید از زمانی که احساس کردم در راه حفظ بنیاد خانواده و تربیت فرزندان از هیچ کوششی دریغ ندارید و از طرفی نیز شلاق زمانه و رنج‌های روزگار کارتان را سخت‌تر کرده است، تمام تلاش خویش را به کار بستم تا باری از دوش خانواده بردارم نه اینکه خود باری سنگین بر دوش شما باشم. نمی‌دانم چقدر توانستم در این امر موفق باشم. پدر و مادر عزیزم اگر کوتاهی در انجام وظایف داشتم که می‌دانم داشتم مرا ببخشید و از تقصیراتم بگذرید، در همه حال به دعای خیر شما محتاجم خواهشمندم از این فرزند نابکار دریغ مدارید. همچنان در راه قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام به‌پیش بروید تا عاقبت‌به‌خیر باشید.

به همه کسانی که از طریق نوشتار صدایم را می‌شنوند وصیت می‌کنم حول محور قرآن، نبوت و ولایت، اتحاد خود را حفظ نمایند تا نگذارند دشمن زبون با استفاده از منافقین داخلی (همان‌ها که از همان ابتدا به دنبال خزیدن در آغوش استکبار بودند و فتنه ۸۸ را به وجود آورند و به‌وجودآورنده فتنه‌های آینده نیز خواهند بود) فکر تعدی به ایران اسلامی را به خود راه دهد.

پس از شهادتم مرا با کفنی که از عتبات‌عالیات خریده‌ام کفن کنید (به‌احتمال زیاد خمس آن را داده‌ام؛ ولی محض احتیاط بازهم پرداخت شود) همیشه دوست داشتم زیر پای شهدای شهرستان نکا دفن شوم، اگر پدر و مادرم و همسرم مخالفتی ندارند و آن‌ها را به رنج و تعب نمی‌اندازد، مرا در آنجا دفن کنید.

خدایا این ناچیز درگاهت دوستت دارد و عاشقانه تو را می‌پرستد. اگر علقه‌ای به دنیا و زن و فرزند دارد فقط به‌خاطر توست و تو را و محبت تو را در آن‌ها می‌بیند. تو خود بهتر از هرکس دیگری می‌شناسی‌ام، در اعماق وجودم با تمام خطاهایم تو را می‌خواهم و تو را دوست دارم و دیگر هیچ.
 
مشتاقانه در آرزوی وصالت هستم. تلخی حضور در دنیا را با امید به شیرینی وصلت برایم قابل‌تحمل می‌کند. منتظرم تا نظر مبارکت بر افتد که این حقیر را از این زندان برهانی و به سرای ملکوتم ببری و در جوارت بارم دهی.

نمی‌گویم خالصانه فقط و فقط به عشق تو زیستم؛ اما تلاشم این بود تا این‌گونه باشم و در تمام اعمالم رضایت تو را مدنظر داشته باشم، اما در بسیاری از موارد هوای نفش بر من غالب بشد و از این بابت عذر می‌خواهم.

خدای مهربانم به کمکت نیازمندم خوب می‌دانی که دشمن قوی هست و قدر و برای مبارزه با او به همراهی تو نیاز دارم، پس کمک کن و مگذار خود را در اعمالم شریک کند و اخلاص را از من برباید به تو توکل می‌کنم و تو را بهترین یاور می‌دانم. خدایا کمی عقل و کوچکی مرا مبین بزرگواری عظمت و عفو و گذشت خویش را ببین.

خدایا همه می‌گویند رفیق بی کلک مادر ولی این حقیر مسکین می‌گوید رفیق بی کلک خدا. مولایم همواره تو را رفیق خویش دانستم و مهربان‌تر از مادر، گرچه بی‌وفایی هم کردم؛ ولی از تو می‌خواهم بر این بنده حقیرت به نظر عفو بنگری و او را ببخشی و او را با آقایش محمد صلی‌الله علیه و آله و سلم و خانم زهرا سلام‌الله علی‌ها، مولایش علی علیه‌السلام و فرزندان طاهرش علیهم‌السلام محشور گردانی. سرورم بقیه الله الاعظم را سلامت بداری و در فرجش تعجیل بفرمایی.

مولایم به کمتر از شهادت راضی نمی‌شوم. تو به خدایی خود نگاه کن نه به بیچارگی این مسکین پس به حق حسین شهید دعایم را مستجاب فرما به حق زهرای شهیده خواسته‌ام برآورده کن.

انتهای خبر/