به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، در همین ساعات تلخ، مردم استان فارس، قلب تپنده جنوب، بی‌درنگ از جا برخاستند. دست‌ها گره خورد، دل‌ها به تپش افتاد و موجی از همدلی شکل گرفت. غم بندرعباس، غم همه شد. انگار مرز استان‌ها از میان رفت و فقط یک حقیقت باقی ماند: «همدلی، همدلی و همدلی.» 

وقتی قهرمانی رنگ همدلی گرفت

در دل این روزهای پر از اشک و آه، تیم فجر شهید سپاسی شیراز در آستانه افتخاری بزرگ است؛ صعود به لیگ برتر. اما آن‌ها این شادی را برای خود نگه نداشتند. نه خبری از جشن بود، نه از فریاد خوشحالی. بازیکنان و کادر فنی این تیم، بی‌هیچ تردیدی تصمیم گرفتند شادی خود را فدای همدلی کنند. گفتند تا وقتی دل‌هایی داغدار است، تا وقتی هم‌وطنانمان در اندوه‌اند، ما جشن نمی‌گیریم.

این تصمیم، یک حرکت ساده نبود. بازتابی از مرام و معرفتی بود که از زمین فوتبال فراتر رفت. فجر نشان داد که قهرمانی فقط بالابردن جام نیست، گاهی دل به‌دست‌آوردن بزرگ‌ترین افتخار دنیاست.

قطره‌قطره خون، اهدا از نوع دریایی از عشق

ساعات زیادی از حادثه نگذشته بود که در شیراز و دیگر شهرهای فارس، صف‌های طولانی جلوی مراکز انتقال خون شکل گرفت. زن و مرد، پیر و جوان، با قلبی سرشار از مسئولیت آمده بودند تا تنها دارایی‌شان، یعنی خونشان را تقدیم کنند. قطره‌ قطرۀ این خون‌ها، فریاد بی‌کلامی بود از عشق و همدردی.

شیراز، خانه‌ای امن برای دل‌های خسته

وقتی خبر رسید برخی از مصدومان حادثه برای ادامه درمان به شیراز منتقل شده‌اند، مردم این شهر آغوش خانه‌هایشان را گشودند. بدون هیچ چشم‌داشتی، خانه‌ها را در اختیار خانواده‌های مصدومان قرار دادند. مهمان‌نوازی‌شان فقط یک رسم نبود، یک باور بود؛ باوری که می‌گفت در روزهای سخت، باید پناه هم باشیم.

همدلی، زیباترین پاسخ به یک فاجعه

در روزی که دود و آتش از بندر برخاست، نوری از دل فارس روشن شد؛ نوری به نام همدلی. مردم نشان دادند که هنوز «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند» برایشان یک شعر کهنه نیست، یک باور زنده است. آن‌ها ثابت کردند که در لحظه‌های سخت، ایران فقط یک واژه روی نقشه نیست، یک خانواده است.

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴