پايگاه اينترنتي روز آن لاين كه توسط طيفي از عناصر ضد انقلاب مقيم پاريس مديريت مي شود، مطلب فوق را به قلم يكي از روزنامه نگاران زنجيره اي فراري منتشر كرد و نوشت: شايد كنايه آميز باشد كه در سومين سالگرد انتخابات رياست جمهوري(22 خرداد 88)، قرار بر انتقاد از بيانيه دعوت به تجمع شورايي باشد كه قرار بود پس از حصر سران جنبش، نقش آفريني كند. اين شورا در قريب به اتفاق بيانيه هايي كه براي تجمع دعوت كرده- شايد به جز تجمع اول اسفند سال 89- مكان و نحوه برگزاري تجمعات را به گونه اي ابطال ناپذير معرفي كرده است؛ تجمع سكوت در پياده روها و اغلب در مكان هايي كه در روزهاي عادي نيز شاهد حضور گسترده مردم هستيم، هرگز نمي تواند نه براي اعتماد به نفس دادن به حاميان و نه ضرب شست نشان دادن به حاكميت، مورد استفاده قرار گيرد. اتفاقي كه تا امروز افتاده آن است كه اين دعوت به تجمع از طرف حاميان جدي گرفته نشده و به همين دليل نه تنها سودي نداشته، بلكه باعث نا اميدي و سرخوردگي بيشتر حاميان جنبش شده است. عدم حضور محسوس و مشخص افراد در اين تجمع ها، نه تنها اعتماد به نفس در ميان حاميان جنبش را كاهش داده، بلكه حاكميت را نيز در برخورد با حاميان اين جنبش و معرفي آن به عنوان يك جنبش مرده، جسورتر كرده است.
روز آن لاين همچنين نوشت: مهم ترين اتفاقي كه براثر دعوت هاي تكراري و بي ثمر شوراي هماهنگي سبز رخ داده، چيزي نيست جز قدرت گرفتن تفكري كه از ابتدا نيز با حضور در خيابان ها و سياست خياباني مخالف بود. اين تفكر كه در دوره اصلاحات نيز، بخش هاي اصلي قدرت را در دست داشت، بدون هيچ گونه خط قرمزي، در مقابل فشارهاي روزافزون عقب نشيني كرد و از اصلاحات چيزي جز شيري بي يال و دم و اشكم باقي نگذاشت. در جا زدن هاي شورا اكنون به اين گروه فرصتي را اعطا كرده تا بار ديگر عرض اندام كند.
نويسنده تصريح مي كند: نه تنها در يك ساله پس از تشكيل اين شورا شاهد هيچ حركت محسوسي نبوده ايم بلكه در بحث انتخابات مجلس نهم نيز كه مهمترين آزمون پيش روي اين گروه بود، شاهد شكست سخت جنبش سبز بوديم. اعضاي اين شورا نه تنها موفق نشدند كه خللي در نمايش ثبات جمهوري اسلامي وارد كنند- كه بعد از انتخابات سال 88 به آن نياز داشت- بلكه حتي موفق به مجاب كردن افرادي چون سيد محمد خاتمي، موسوي خوييني، مجيد انصاري، موسوي لاري و... براي عدم شركت در انتخابات نشدند.
وبسايت وابسته به اپوزيسيون در ادامه تحليل خود خاطرنشان كرد: از طرف ديگر در اين مدت، شاهد باز شدن چندين شكاف مختلف در ميان حاميان جنبش سبز بوده ايم. از طرفي ميان نيروهاي داخل و خارج، شكاف ها بيش از پيش شده است، در موارد نه چندان كمي اختلاف ميان گروه هاي مدني با طيف موسوم به اصلاح طلبان حكومتي سر باز كرده است، درگيري هايي كه پيش از انتخابات ميان ستادهاي ميرحسين موسوي و مهدي كروبي وجود داشت، خود را نشان داده است و... .شوراي هماهنگي در اين مدت، تلاش بسياري كرده است تا با دعوت به تجمع، شانس خود را در خيابان ها آزمايش كند. اعضاي شورا گمان مي برند كه دعوت هاي اين گونه مي تواند مشروعيتي را كه شورا هرگز موفق به كسب آن نشد، به آن بازگردانند. اما آيا اين كار راه حل مناسبي براي كسب وجهه و مشروعيت است؟ تاكنون بحث هاي بسياري درباره نقش نيروهاي سياسي كه در داخل يا خارج از كشور روزگار مي گذرانند، شده است. اگر اين بحث را از پايه جغرافيايي آن خارج و در پارادايم زيست در محيط فكري ايران به آن نگاه كنيم، مي توان گفت كه اعضاي شورا، خارج نشين ترين افراد در ميان طيف هاي مخالفان هستند.
روز آن لاين با اشاره به اينكه اپوزيسيون از دو سال پيش (خرداد 89) نتوانسته كمترين ظهور و بروز خياباني پيدا كند، مي نويسد: اعضاي شورا هيچ كاري انجام نداده اند، فقط هر چند صباحي بيانيه اي مي نويسند و ديگر هيچ! آنها حتي جرأت بازنگري در منشور جنبش را ندارند و به مصداق خودگويي و خودخندي، پس از هر دعوت به تجمعي، خبر از حضور باشكوه مي دهند، بدون اينكه مستندي براي اين سخنان خود ارائه كنند. يكي از طنزنويسان پس از دعوت اين شورا براي سر دادن الله اكبر بر پشت بام ها و عدم انتشار هيچ فيلمي از اين واقعه نوشته بود كه اگر اعضاي اين شورا، كه مدعي اند در ايران زندگي مي كنند، هر كدام به بالاي پشت بام هاي خود رفته و فيلمي از شعار دادن خود تهيه مي كردند، لااقل 5 فيلم بايد در دنياي وب منتشر مي شد.
نويسنده با بيان اينكه شكست هاي پياپي شوراي هماهنگي سبز، اين گونه با چشم بستن اعضاي آن بر واقعيت، لاپوشاني شده نوشت: اما نكته آن است كه ناظران و فعالان سياسي، اين شكست ها، نااميدي ها، سرخوردگي ها و... را به خوبي لمس مي كنند.
روز آن لاين در پايان تأكيد كرده است: شوراي هماهنگي سبز، در مدتي كه از زمان تشكيل آن مي گذرد، اگر نگوييم مهم ترين نقش، اما يكي از مهم ترين نقش ها را در ريزش نيروها بروز اختلافات مختلف در آن و پراكنده و مأيوس كردن نيروها داشته است. به نظر مي رسد كه اعضاي اين شورا بهتر است كه انحلال آن را اعلام كنند تا لااقل بيش از اين باعث تخريب نشوند.
يادآور مي شود بسياري از محافل ضد انقلاب به اشتباه، شوراي مذكور و اردشير اميرارجمند را نفوذي وزارت اطلاعات در ميان اپوزيسيون معرفي مي كنند.

انتهای پیام/20