گمنام آشنا سلام!
شهید گمنام سلام...
«و اذن دخول گرفت از شاهدان سرزميني كه سرود توحيد را در عصر هجمه كفر و شرك فرياد زدند: «أأدخل يا انصار روح‌الله.»
آري اينجا كربلاي سينه‌سرخاني است كه آمدن و رفتنشان بسان يك رؤيا بود، رويايي كوتاه و شيرين، در يلداي بشريت گمشده در تيه جهل و جور و جيره.
و بايد سلام كرد به آخرين سلام آنان؛ سلامي كه تا پاسخي را نشنيدند، يك گام به جلو نگذاشتند. «اشهد انك تسمع كلامي و ترد سلامي.»
بايد سلام كرد به آخرين خداحافظي آنان، خداحافظي با عالم خاك در پشت خاكريزهايي كه مرز ميان دنيا و آخرت بود. خداحافظي‌اي كه امر به معروف و نهي از منكر را در عينيت جامعه جاري ساخت. «اشهد انكم قد امرتم بالمعروف و نهيتم عن المنكر.»
بايد سلام كرد بر آنان كه لباس‌هاي خاكي‌رنگشان، لباس احرام در «ميقات» «موقعيت‌ها» بود.
بايد سلام كرد به اشك‌هاي جاري مناجات بر گونه‌هاي خاكي و خونين، كه خط فرداي جوانان اين سرزمين را با زيباترين مركب عشق، بر زيباترين تابلو و تصوير هستي به تماشا مي‌گذارد.
بايد سلام كرد بر دست‌هاي بريده شده، بر انگشت‌هاي جدا شده از دست؛ انگشت‌هايي كه راه هدايت را هنوز نشانه‌اند؛ بر انگشترهاي بي‌انگشتي كه نام «كشتي نجات اين امت» بر نگين آنان حك شده است.
بايد سلام كرد بر پوتين‌هاي بي‌پا، به پاهايي كه بند پوتين آنان تا مقصد آسمان گشوده شد؛ به رد پاي سبز آنان در هروله جست‌وجوي آب از سراب كه جاده «طريق وسطي» را از «يمين و شمال مضله» براي هميشه نمايان ساخت.
بايد سلام كرد بر سرهاي سرخ بي كلاه؛ به كلاه‌هاي سبز بي‌سري كه تا ابد آشيانه آرام ياكريم‌ها شد؛ سرهايي كه هر كس هواي «هم‌سري» با آنان را دارد، هرگز كلاه دنيا‌پرستي بر سرشان نخواهد رفت.
بايد سلام كرد بر پيشاني‌هايي كه بوسه‌گاه گلوله شد؛ بر پيشاني‌بندهاي سبز سرخ كه نماز را اقامه كرد و هر سنگ كوچك اين سرزمين را مهر و هر قطعه ايران را به سجاده نماز بدل كرد. «اشهد انكم قد اقمتم الصلاه».
بايد سلام كرد. بر قطارهاي فشنگي كه تسبيح شد؛ تسبيحي كه با رها شدن هر دانه آن، نواي «اني سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم» زيارت عاشورا را بر لبان هر كوچك و بزرگ جاري كرد.
بايد سلام كرد، بر كوله‌پشتي‌هاي پر از پرواز، كه مرز ميان آسمان و زمين و دنيا و آخرت را با پرهاي سوخته طي كرد و روح پرواز و شهادت‌طلبي را آرزوي هر جوان ساخت.
بايد سلام كرد بر پلاك پيكرهاي قطعه‌قطعه شده كه شماره و شناسنامه يك شهاب شد و هر كوچه و خيابان شهرمان را تا ابد ستاره‌باران كرد.
بايد سلام كرد بر لب‌هاي سيراب از عطش عشق، بر قمقمه‌هاي بي‌آبي كه هر بهار، هزاران تشنه را سيراب خود مي‌كند.
بايد سلام كرد بر چفيه، بيرق هميشه جاودان جبهه‌هاي خميني.
و بايد سلام كرد بر چفيه‌اي كه همواره بر دوش علمدار نهضت خميني است»
همزمان با هفته دفاع مقدس شهر شیراز نیز مهمان شهدای گمنامی شده که پیکر پاکشان از تفحص های اخیر کشف شده.شیراز باز هم بوی شهدا گرفته است...
هر کدام از دانشگاه های شیراز در روزی خاص مهمان این شهدا بودند .
اینکه دانشگاه های شیراز در آغاز سال تحصیلی میهمان این عزیزان است شاید فرصت خوبی را برای دانشجویان بوجود آورده باشد تا با تجدید میثاق با این شهدا وکسب روحیه و قوتی دوباره، بتوانند به جبهه علمی بازگردند و همانگونه که این شهدا به وظیفه خود عمل کردند ما نیز در این دوران به وظیفه اصلی خود عمل کنیم تا مبادا شرمنده آنها باشیم...
لینک:http://qeyamelarestan.blogfa.com/post/4066