خاتمفروشهای شیراز، خاتم اصفهان را می فروشند!
یک خاتمساز شیرازی معتقد است: اصل خاتم از چین و هند وارد ایران شده و تفاوت آن با خاتمهای کنونی در اندازهی ضلعهای مثلثهاست که چون ایرانیها این مثلثها را در کوچکترین اندازه ممکن طراحی کردند، به آن نام خاتم را اطلاق کردند که به معنای پایانی بر این کوچکسازی هنری بوده است.
«مهدی فولادفر» به خبرنگار ایسنا گفت: هنر خاتمسازی به شیوهی امروزی پیش از صفویه و در عهد استیلای ایلخانان مغول بر ایران و ایجاد رابطه مستقیم بین ایران و چین از کشور چین به ایران آمد، اما در ایران پیش از اسلام هم به گونهای خاتمسازی رواج داشته است.
وی ادامه داد: مهمترین مرکز خاتمسازی جهان امروز، ایران است. هر چند در کشورهای هندوستان، سوریه، عراق و فلسطین نیز هنر خاتمکاری وجود دارد، اما نه به قدمت و ظرافت ایران. در حقیقت این هنر، خاص ایرانیان است.
این خاتمساز شیرازی افزود: زمان آغاز هنر خاتمسازی بهطور دقیق معین نیست. قدمت خاتم شیراز را هم به روایتی حدود 1000 سال میدانند و منبر مسجد جامع عتیق شیراز از خاتم است. این هنر در دورهی صفویه رونق و رواج داشته و در دورهی قاجاریه به علت عدم توجه کافی، از درجهی اعتبار ساقط شده است. در سدههای پیش هنرمندان خاتمساز شیرازی، صندوقچههای خاتم بسیار نفیسی برای مرقد مطهر امامان معصوم در عراق ساختهاند و در اوایل دورهی پهلوی اول، خاتمکاری کاخ مرمر توسط هنرمندان چیرهدست شیرازی انجام شده است.
وی خاطرنشان کرد: کیفیت و اصالت خاتم شیراز زبانزد خاص و عام است و خاتمهای اصیل ساخته شده در شیراز دارای عمر بیشتری نسبت به مشابه آن در دیگر شهرهاست. این ویژگیها که خاتم شیراز را به نسبت دیگر شهرها امتیاز داده است، تفاوت در انجام مراحل کار و مواردیست که استفاده میشود.
این هنرمند با ابراز تأسف از این که در اغلب غرفههای صنایعدستی شیراز، تنها چیزی که مشاهده نمیشود، صنایعدستی شیراز است و بیشتر شاهد ارائهی آثار هنری غیربومی و چینی در این مکانها هستیم!، گفت: فارس از نظر تنوع صنایعدستی در رتبهی اول کشور جا دارد اما بیتوجهی در اطلاعرسانی بهموقع برای حضور آثار شاخص در نمایشگاههای داخلی و بینالمللی، نبود غرفههای ویژهی صنایعدستی در مکانهای فرهنگی و حمایت نکردن از هنرمندان این رشته، سبب افت بیش از پیش این هنر ارزشمند در سطح کشور شده است.
وی افزود: یکی از راهکارهای ارتقای کیفی هنر خاتمسازی، ایجاد رشتهی خاتمسازی در دانشگاه است، اما متاسفانه میبینیم دانشآموختگان رشته صنایعدستی در دانشگاهها، فقط چند واحد خاتمسازی بیشتر نمیخوانند و این امر کفایت لازم را برای پیشبرد این هنر در بر ندارد.
فودلادفر ادامه داد: در بخش صنایعدستی به خاتم و خاتمسازان توجه کافی نمیشود و متأسفانه با از دست رفتن همین 4، 5 نفری که در این رشته، استادکار هستند، دیگر جایگزینی برایشان نداریم و این هنر به فراموشی سپرده میشود. اگرچه بسیاری مدعی ساخت خاتم در شیراز هستند، اما تنها تعداد انگشت شماری استادکار این هنر هستند و قادرند که علاوه بر طراحی و ساخت زیرساز خاتم، به کشیدن گره و پیچیدن گلهای خاتم 5 و 6 هم مسلط باشند.
وی با گلایه از کمرنگ شدن اخلاق حرفهای در میان هنرمندان جوان شیراز گفت: پیشترها استادان خاتم به پیشرفت یکدیگر کمک میکردند و خیلی به هم احترام میگذاشتند، اما حالا بیشتر کسانی که چندی است در این کار هستند، یکدیگر را نفی میکنند و همه مدعیاند که استادند!
به باور او خاتمی که در مغازهها فروخته میشود، روح هنری ندارد و بیشتر سریسازی است و اغلب، خاتمهای بازاری و انبوهی هستند که بیشتر در اصفهان تولید میشوند.
این هنرمند صنایعدستی اعتقاد دارد که اصفهانیها به علت داشتن نیروی کار کافی در این بخش هنری و تفکر اقتصادیشان بیشتر بازار خاتم را در دست دارند، و با اینکه در کارهایشان روح اصیل خاتم دیده نمیشود، اما متأسفانه، اغلب خاتمفروشهای شیراز هم کارهای خاتم اصفهان را میفروشند! و عملاً خاتمسازان شیرازی از گردونهی رقابت بازار دور ماندهاند، در حالی که با کیفیتترین خاتمها را شیرازیها میسازند!