جواب: مراسم عزاداری حضرت سیدالشهداء ـ علیه السّلام ـ که افضل قربات است باید بنحو صحیح و مطابق موازین شرعی انجام گیرد و استفاده از آلات موسیقی، مناسب با عزاداری سالار شهیدان نیست و شایسته است مراسم عزاداری به همان صورت متعارفی که از قدیم متداول بوده برگزار شود تا همگان بتوانند از برکات آن بهره مند گردند.

(ترجمه استفتائات مقام معظم رهبری چاپ وزیری، س۱۴۴۸ و ۱۴۴۹)

سۆال ۲: متأسفانه بعضی از مواقع دیده می شود در بعضی از هیئت های عزاداری از آهنگ های غربی استفاده می شود و این به جهت جذاب بودن آن و ایجاد ریتم منظم جهت سینه زدن یا زنجیر زدن است؟ آیا نواختن این گونه آهنگ ها جایز است؟

جواب: استفاده از آلات مخصوص به لهو در همه جا حرام است و در مراسم عزاداری گناهش بیشتر است.

(ر.ک استفتائات جدید امام (ره)، ج۳، ص۵۸۳ عزاداری)

سۆال ۳: سینه زدن اگر موجب سرخ شدن، کبود شدن و خونریزی شود چه حکمی دارد؟

جواب: مادام که ضرر قابل توجه نداشته باشد اشکال ندارد.

(برگرفته از استفتائات جدید امام (ره)، ج۳، ص۵۸۰، س۳۴)

سوال ۴: قمه زدن و آسیب رساندن به خود در عزاداری حضرت سیدالشهداء ـ علیه السلام ـ چه حکمی دارد؟ (مقلد آیت الله مکارم)

جواب: عزاداری خامس آل عبا ـ علیهم السلام ـ از افضل قربات و مایه بیداری مسلمین است ولی از کارهایی که موجب وهن مذهب می شود و بهانه به دست مخالفان می دهد باید اجتناب نمود.

(ر.ک استفتائات جدید،، ج۱، س۱۶۴۶)

سۆال ۵: آیا مراسم شبیه خوانی در ایام محرم جایز است؟ و آیا جایز است که افرادی به نقش زنان شبیه خوانی کنند؟ (مقلد آیت الله مکارم)

جواب: شبیه خوانی اگر با دروغ و آلات لهو توأم نباشد و موجب توهین به مقام شامخ حضرت حسین بن علی ـ علیه السلام ـ یا سایر شهدا نشود اشکالی ندارد و احتیاط آن است که مردان لباس زنان را نپوشند.

(استفتائات جدید آیت الله مکارم، ج۱، س۵۷۲)

سۆال ۶: در مراسم شبیه خوانی افرادی به نقش حضرت ابوالفضل ـ علیه السلام ـ و علی اکبر ـ علیه السّلام ـ شبیه خوانی می کنند آیا نذرهایی که مردم به آنها می دهند متعلق به این افراد است یا خیر؟ در غیر این صورت باید در چه مواردی مصرف شود؟

جواب: این امر بستگی به خود افرادی دارد که نذر می کنند اگر نذر خود اشخاص کرده اند به آنها می رسد و اگر نذر را برای کل مراسم می دهند در همه موارد عزاداری می توانند مصرف نمایند.

(ر.ک استفتائات امام (ره)، ج۲، ص۴۶۷، س۲۹)

سۆال ۷: آیا شارع مقدس اجازه داده در عزای اهل بیت ـ علیهم السلام ـ به صورت زد و خدشه به آن وارد کرد؟ و اگر چنانچه مطلبی در ادامه راه این جوانان مفید می دانید بفرمایید؟

جواب: زدن به سر و صورت و کارهایی که به طور معمول شخص عزادار انجام می دهد مادام که ضرر معتدّ به نداشته باشد اشکال ندارد و جوانان عزیز ضمن شرکت در مجالس عزاداری سیدالشهداء ـ علیه السّلام ـ باید سعی کنند اولاً قصد قربت خود را حفظ و با یادگیری تاریخ عاشورا و تحلیل صحیح نهضت کربلا درس فداکاری، آزادگی و مردانگی شجاعت و غیرت دینی را بیاموزند و امر به معروف و نهی از منکر را به عنوان یکی از درس های قیام کربلا سرلوحه عمل خود قرار دهند و با شناسایی جوانان متدین و مذهبی که در این مراسم شرکت می کنند صفوف خود را فشرده تر سازند و نسبت به افرادی که کمتر در مجالس مذهبی شرکت می کنند و به برکت قیام کربلا موفق به شرکت در مجالس امام حسین ـ علیه السّلام ـ می شوند کمال احترام را قائل شوند و با اخلاق پسندیده و برخورد گرم و متین توطئه دشمنان را در جدایی ملت از مراسم مذهبی نقش بر آب سازند. نکته مهمی که در خاتمه باید مورد توجه قرار گیرد آن است که شرکت در مجالس عاشورا نباید موجب کمرنگ شدن واجبات از جمله نماز خصوصاً در اول وقت گردد و نیز صدای بلندگوی مجالس نباید موجب مزاحمت برای همسایگان گردد.

(ر.ک استفتائات امام (ره)، ج۳، س۳۳، ص۵۸۰)

سۆال ۸: آیا سینه زدن با بدن عریان جایز است؟

جواب: اگر در معرض دید نامحرم باشد و یا خوف مفسده وجود داشته باشد در این صورت نباید با بدن برهنه سینه بزنند. (کتاب مسائل جدید از دیدگاه مراجع تقلید، ج۴، ص۲۰۳)

سۆال ۹: آیا در سینه زدن پریدن به بالا و پایین که هم اکنون مرسوم شده است جایز است؟

جواب: بالا و پایین پریدن در سینه زدن حرام نیست ولی بهتر است از روش های معقول و مناسب با این مجالس استفاده گردد که بهانه به دست مخالفین داده نشود.

(کتاب مسائل جدید از دیدگاه مراجع، ج۳، ص۳۶ و ۳۷)

سۆال ۱۰: نظر علما درباره این گونه مداحی های جدید که مدتی است خیلی در بورس است چیست؟

جواب: سۆال مبهم است اگر مقصود مداحی هایی است که در آن اشعار غیر مناسب با مقام بلند اهل بیت ـ علیهم السلام ـ یا کلمات کفرآمیز گفته می شود شرکت در آن مجالس و تروی، جآن و گوش دادن به نوارهای آن حرام است و اگر مسئله دیگری مورد نظر است مرقوم فرمایید تا پاسخ داده شود.

(برگرفته از کتاب مسائل جدید از دیدگاه مراجع، ج۳، ص۳۲ ـ ۳۶)